56
Bu zaman toxumalarda zülalların toplanması baş verir. Bu xüsusilə, boyatma
zamanı, hamiləlik dövrü və qundaq uşaqlarının əmizdirilməsi zamanı baş verir.
Azot mübadiləsi tarazlığı əsasən daxilən düzgün qidalanan adamda baş verir.
Əgər qidada zülalın miqdarı azdırsa və azot orqanizmdən çoxlu miqdarda kənar
olunursa, yuxarıda deyildiyi kimi, bu halda mənfı azot balansı yaranır. Bu
çatışmazlıq orqan və toxumalarda zülalların parçalanmasına sobəb olur ki,
xəstəliklər, xüsusilə aclıq zamanı özünü göstərir.
Orqanizmə daxil olan zülal xüsusi tərkibdə olmalıdır. Bununla yanaşı, bədən-
də toxumaların zülallarındakı aminturşuların tərkibi heç bir məhsuldakılara uyğun
gəlmir. Ona görə də qida rasionunda müxtəlif məhsullardan istifadə olunur ki,
onlar da müəyyən yığımda aminturşulardan yaranır. Heyvanat mənşəli məhsullarda
zülallar qidanın ən defısit hissəsi sayılırlar. Çünki onlar çatışmadıqda, bağırsaqların
qişası zərər çəkir, mübadilə pozğunluğu, qaraciyərin böyüməsi, daxili sekresiya
vəzilərinin, mərkəzi və periferik sinir sisteminin fəaliyyət pozğunluğu baş verir.
Sümüklərdə kalsium azalır və maqneziumun miqdarı artır.
Rusiya Tibb Elmləri Akademiyası Qida İnstitutunun məlumatına görə hər kq
bədən kütləsinə gündə 1,5 q zülal sərf olunmalıdır. Bu miqdar fıziki əməklə məş-
ğul olan adamlar və idmançılar üçün daha çoxdur. Cinsindən və peşə ixtisasından
asılı olaraq fizioloji zülal normaları müxtəlif əhali qrupu üçün müxtəlif olub,
cədvəl 1-də göstərildiyi kimidir.
Cədvəl 1
Sutkalıq qida rasionunda əvəzedilməyən aminturşuların məsləhət
görülən normaları
Əvəzedilməyən aminturşuları
Sutkalıq qida rasionunda əvəzedilməyən
aminturşuların miqdarı (qramla)
Triptofan
1
Fenilalanin
2-4
Leysin
4-6
Metionin
2-4
Valin
4
Treonin
2-3
Lizin
3-5
57
İzoleysin
3-4
Histidin
3
Zülallardakı 80-dən çox aminturşuların 22-si daha böyük maraq doğurur ki,
bunlardan 8-i əvəzolunmaz (leysin, izoleysin, lizin, triptofan, valin, treonin,
metionin, fenilalanin) hesab edilir, 9-cu histidin isə uşaqlar üçün vacib sayılır.
Müəyyən olunmuşdur ki, qidada zülalın yaxşı mənimsənilməsi üçün əvvəlcə
amin turşular müəyyən miqdar nisbətində olmalıdır (cədvəl 1). Bunların hər hansı
biri orqanizmə az daxil edildikdə, digərləri yaxşı mənimsənilmir. Triptofan, lizin
və metionin bitki zülallarında yox dərəcəsindədir. Əvəzolunan aminturşulardan
olan arginin, serin, prolin, qlikokol, qlutamin və s. asparagin turşularının da
əhəmiyyəti böyükdür.
Bioloji fəal maddələri qida rasionlarına daxil etməklə ürək-damar xəstəlikləri-
nin kompleks şəkildə müalicəsində xeyli irəliləyişlərə nail olunmuşdur. Bu halda,
orqanizmin xolesterindən azad edilməsi, sonuncunun öd ilə bağırsağa çıxarılması,
onun reabsorbsiya olunması hesabına təmin edilmişdir. Ona görə də xolesterin
reabsorbsiyası prosesinə mane olan məhsullardan qidalanmada geniş istifadə
edilməsi, aterosklerozun profılaktikası üçün əla vasitələrdən biri sayıla bilər. Soya
tipli məhsullardakı zülalların xolesterinin bağırsaq absorbsiyasını zəiflətməsi,
steroidlərin orqanizmdən çıxarılmasına, xolesterinin oksidləşməsinə səbəb olması
elmə artıq çoxdan məlumdur. Bu baxımdan, qida rasionlarında soya zülalı tərkibli
unlu məmulatlardan (çörək və şəkərli peçenyelər) istifadə olunması Rusiyada və
digər ölkələrdə çoxdan tətbiq edilir və bu alqışlanmalıdır.
2) Qida rasionlarında zülal normalaşdırılmasına elmi yanaşmalar
Qidalanma üzrə bəzi mütəxəssislər hesab edirlər ki, insan hər gün və kifayət
qədər zülal qəbul etməlidir. Orqanizmə zülalın daxil olması az müddətlərdə (1-2
gün) belə kəsilərsə, bu zaman bədən öz məxsusi zülallarını daxili (endogen)
qidalanmaya sərf etməyə başlayır. Bəzi hesablamalara görə orta çəkili, kifayət qədər
şəkər və yağla təmin olunmuş qarışıq qida ilə qidalanan yaşlı adamın cinsdən və
58
əmək fəaliyyətindən asılı olaraq, hər kiloqram bədən kütləsinə görə zülala olan
sutkalıq tələbatı orta hesabla 1-1,5 q təşkil edir. Qidada zülal çatışmazlığı və ya
zülalın keyfıyyətsizliyi qida rasionuna zülal tərkibli məhsulların əlavə edilməsini
zəruri edir. Yaşdan, cinsdən, yaşadığı coğrafı şəraitdən, məşğuliyyət növündən və
məruz qaldığı fıziki yükdən asılı olaraq, əhalinin zülala və kaloriliyə olan tələbatları
müxtəlifdir. İnsanın qidasında zülalların və aminturşuların optimal miqdar və nisbət-
ləri orqanizmin azot balansına, sağlamlığına, əmək qabiliyyətinə və xəstəliklərə
tutulmazlığına təsir edən mühüm amillərdən biri hesab olunur. Orqanizmdə zülal və
aminturşu mübadiləsi onun ümumi maddələr mübadiləsinin əsas tərkib hissəsidir.
Əməyin intensivliyindən asılı olaraq, müxtəlif əhali qrupları üçün cins və yaş
nəzərə alınmaqla, zülala olan hesablanmış sutkalıq tələbat normaları artıq çoxdan
qəbul edilmişdir.
MÜHAZIRE 6. QİDA RASİONLARINDA KARBOHİDRATLARIN
NORMALLAŞDIRILMASININ ELMİ ƏSASLARI
Plan
1)Karbohidratların orqanizm üçün fizioloji əhəmiyyəti
2) Karbohidratların həyata keçirdiyi funksiyalar və tələbat normaları.
1. Karbohidratların orqanizm üçün fizioloji əhəmiyyəti
Bitki və heyvanat mənşəli qidaların tərkibində karbohidratların olması onların
dəyərliliyini artıran amillərdən biridir. Karbohidratlar insan orqanizminə gündəlik
lazım olan enerjinin demək olar ki, yarısını təmin edirlər. Onlar orqanizmdə əsasən
enerji mənbəyi kimi istifadə olunurlar. Mürəkkəb karbohidratlar (mürəkkəb
şəkərlər, polisaxaridlər) həzm proseslərində sadə şəkərlərə (monosaxaridlərə)
qədər parçalandıqdan sonra orqanizm tərəfindən mənimsənilirlər. İnsan orqanizmi
özünə lazım olan bəzi mürəkkəb şəkərləri sintez edir. Karbohidratlardan
orqanizmdə tikinti materialı kimi də istifadə edilir. Bu maddələr və onların zülal və
yağ molekulları ilə birləşmələri bir çox hüceyrə və toxumaların tərkibinə
Dostları ilə paylaş: |