68
Sterinlər – hüceyrələrdə və toxumalarda toplanır. Onlar ən çox baş beyində
vardır - 4%.
Sağlam adamda daxil olan və sintez olunan xolesterinin miqdarı, kənar olan
xolesterinin miqdarına bərabər olmalıdır. Xolesterinin 80%-i (2-3 q) orqanizmdə
yaranır, 20%-i isə (0,3-0,6 q) xörəkdə qəbul olunur. Orqanizmdə yağlar və
karbohidratların artıqlığı xolesterin sintezini artırır.
Yağlarda doymamış yağ turşularının artıqlığı qaraciyərdə xolesterinin
biosintezini azaldır və əksinə.
Sterinlərin yaşdan asılı olaraq mənfı təsiri də vardır (aterosklerozu artırır).
Müşahidələr göstərir ki, sterinlərin və fosfatidlərin mübadiləsi arasında çox
əlaqələr vardır. Belə ki, lesitinin təsiri ilə xolesterinin səviyyəsi qanda azalır. Yağ
və xolesterin mübadiləsinin normal getməsi üçün qida lesitinlə zəngin olmalıdır.
Yağların orqanizmdə xolesterin sintezinə təsir mexanizmlərindən biri onların
öd ayrılmasını gücləndirmə qabiliyyətidir. Müəyyən olunmuşdur ki, günəbaxan
yağının hipoxolesterinemik təsiri onda olan çoxlu miqdarda doymuş yağ turşuları
ilə əlaqədardır. Bu da qaraciyərdə xolesterinin miqdarının artırılmasına səbəb olur.
Yeyinti yağları qan zərdabında lipoproteidlərə (LP-yə) təsir edirlər. Bu təsir,
ilk növbədə, yağın yağ turşusu təsirindən asılı olur. Belə ki, doymamış yağlar olan
pəhrizlər LP sintezinə daha yaxşı təsir göstərirlər.
Bir sözlə, yeyinti lipidlərinin xolesterin sintezində iştirakının öyrənilməsi
aterosklerozun profilaktikası üçün pəhrizlərin işlənib hazırlanmasında mühüm rol
oynamışdır. Həmin pəhrizlərlə qidalanma zamanı orqanizmin bağırsaq sistemində
xolesterinin zəif sorulması faktı deyilənləri təsdiq etmişdir.
Əvvəllərdə belə bir fıkir əldə rəhbər tutulurdu ki, yağların qida ilə orqanizmə
daxil olması vacib deyil. Belə ki, onlar karbohidratlardan sintez olunurlar. Son
zamanlar müəyyən olunmuşdur ki, belə vəziyyətdə alınan yağlar orqanizmin
tələbatını ödəyə bilməzlər. Bu, xüsusilə doymamış yağ turşularına aiddir. Tərkibi
bu turşularla zəngin olan yağlar orqanizm tərəfındən sintez olunmurlar.
Müəyyən olunmuşdur ki, yağların xassələrini müəyyən etmək üçün əsas
əhəmiyyəti yağ turşuları kəsb edir.
69
Təbii yağların tərkibinə 60-dan çox yağ turşuları daxildir. Yağ turşuları
doymuş və doymamış olurlar.
Doymuş yağ turşuları heyvanat mənşəli yağların tərkibinə, "Kokos" yağla-
rının tərkibinə daxildir. Onlar zəif bioloji xassəyə malik olub, orqanizmdə asanlıqla
sintez olunurlar. Onların qarciyərin funksiyasına və vəziyyətinə, yağ və xolesterin
mübadiləsinə mənfı təsiri haqda məlumatlar da vardır. Doymamış yağ turşularında
olan ikiqat əlaqələr onların oksidləşmə və birləşmə reaksiyalarına girməsinə asan
imkan yaradırlar ki, bu da maddələr mübadiləsinin yaxşı getməsinə şərait yaradır.
Daha yüksək bioloji aktivliyə - linol və araxidon yağ turşuları malikdirlər.
İki əvəzolunmaz yağ turşusundan biri araxidon turşusu əsasən heyvanat
mənşəli yağların tərkibinə daxil olur. Bitki yağlarında o, demək olar ki, yoxdur.
Kərə yağında 0,2%, donuz piyində isə 2%-ə qədər araxidon yağ turşusu varsa, təzə
sağılmış süddə və balıq yağında o daha çoxdur. Linol turşusu ən çox günəbaxan,
qarğıdalı və çətənə yağında olur. 20-30 q bitki yağı, insan orqanizminin doymamış
yağ turşusuna olan gündəlik tələbatını ödəyir. Onların çatışmaması orqanizmin
inkişafını zəiflədir və sağlamlığa mənfı təsir göstərir. Doymamış yağ turşularının
yağlarda keyfıyyət göstəricisi kimi onların yod ədədi müəyyənləşdirilir (cədvəl 1).
Onların qida rasionunda gündəlik norması sutkada tələb olunan kaloriliyin
1%-ni, yaxud 7-8 qram təşkil edir.
Cədvəl 1
Müxtəlif yağlarda yod ədədinin qiymətləri
Yağların adı
Yod ədədi
Yağların adı
Yod ədədi
Kokos yağı
8-12
Gənəgərçək yağı
150-170
Zeytun yağı
75-88
Kətan yağı
170-205
Xardal yağı
92-107
Mal piyi
32-47
Pambıq yağı
101-116
Qoyun piyi
31-46
Soya yağı
120-140
Donuz yağı
46-66
Günəbaxan
yağı
119-144
Balina yağı
94-145
70
2) Yağların həyata keçirdiyi funksiyalar və tələbat normaları
Yağlar - orqanizmdə quruluş və ehtiyat yağı şəklində yerləşirlər. Quruluş yağı
(piyi) protoplazma hüceyrəsinin və lipoproteinlərin tərkibinə daxildir. Onun
miqdarı həmişə daimi olmaqla, sistematik olaraq təzələnir.
Ehtiyat yağı isə dərialtı yağ qatı şəklində qarın nahiyəsində, bağırsaq piyində
və böyrəkdə toplanır. Bu yağın miqdarı fıziki yüklənmədən, xəstəliklərdən,
aclıqdan asılı olaraq müxtəlif olur.
Çox qidalandıqda, sakit (hərəkətsiz) həyat tərzində və yaş dəyişikliklərində
ehtiyat yağı çoxala bilər. Bu yağ həm də quruluş yağının təzələnməsi mənbəyi
sayılır.
Bağırsaqlarda yağlar qliserin və yağ turşularına qədər parçalanırlar. Sonradan
qliserin və yağ turşuları toxumalarda oksidləşmə məhsullarına - CO
2
və suya
çevrilirlər. Bu zaman enerji ayrılır. Orta hesabla, oksidləşmə zamanı 100 q yağdan
900 kkal enerji ayrılır.
Orqanizmdə yağların miqdarı artıq olduqda, qanda onun miqdarı çoxalır ki,
bu da ürək-damar sisteminin aterosklerozla pozulmasına, ağciyərin fəaliyyətinin
zəifləməsinə səbəb ola bilər.
Onların çatışmazlığı isə mərkəzi sinir sisteminin pozulmasına və immuno-
bioloji mexanizmlərin zəifləməsinə səbəb olur. Bununla toxumalarda zülal sintezi,
fosfolipidlərin mübadiləsi azalır. Dəri asanlıqla hopdurulan şəklə düşür, xəstələn-
mə halları müşahidə olunur və kapillyarların pozğunluğu baş verir. Çatışmamazlıq
həm də nəsl artırmağa zəif təsir göstərir.
Nəhayət, yağ azlığı orqanizmdə böyrəklərin funksiyasını, gözün görmə
qabiliyyətini aşağı salır.
Orqanizmin yağlara olan ehtiyacı yaşdan asılı olaraq və əmək fəaliyyətinin
təsiri ilə təyin olunur. Orta qurşaqda yaşayan sağlam adam üçün qida rasionunda
yağ norması gündəlik kaloriliyin 30%-ni təşkil edir. Cənub rayonlarında
yaşayanlar üçün bu rəqəm 25%, şimal rayonları üçün 35%-dir.
Dostları ilə paylaş: |