92
əsas mənbəyi içməli sudur (0,2-2 mkq/1). Dəniz balığında, mal ətində, tərəvəzlər-
də, yumurta və süddə, dənli bitkilərdə kifayət qədər yod vardır. Ən çox balıq
yağında olur ki, orta hesabla miqdarı 770 mkq% təşkil edir. Bir sıra rayonlarda
(10-20 mq KJ şəklində 1 kq xörək duzuna vurulmaqla) yodlaşdırılmış duz işlədilir.
Selenin orqanizm üçün əhəmiyyəti, eyni zamanda onun antioksidant və im-
munoloji təsiri ilə əlaqədardır. Müəyyən olunmuşdur ki, mikroyosunlardan olan
Spirulina platensis (Spirulina platensis) essensial mikroelementlərin üzvi forması-
nın, o cümlədən selenin alınmasınm yeni qida mənbəyi kimi münasib biotexnoloji
obyektdir. Bizim fikrimizcə isə, son illər ən müasir rentgenoloji metodla aparılan
tədqiqatın nəticəsində inamla demək olar ki, makro- və mikroelementlərlə zəngin
bir xammal kimi, Azərbaycanın yabanı halda yetişən səhləb bitkisinin kökü mey-
vələri qurudulmuş poroşok halında bir sıra şirin xörəklərin tərkibində 2-3 qram
miqdarda müalicə-profilaktiki qidalanma zamanı müvəffəqiyyətlə məsləhət görülə
bilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, qanda osmotik təzyiq əsasən mineral maddələrin
qatılığından asılıdır.
Heyvanlarda və insanlarda orqanizmdə çoxlu miqdarda su və duzlar olan kimi
osmotik təzyiqin dəyişməsi baş verir. Bu səbəbdən də onun sabitliyi xüsusi pesep-
torların vasitəsilə həyata keçirilir ki, onlar da qan damarlarının divarlarında yerlə-
şirlər.
Mineral maddələrin daimi səviyyəsi böyrəklərdən artıq suyun və ya duzların
çıxması hesabına gedir və həm də bu maddələrin qandan toxumalara və əksinə
getməsi təmin olunur.
Xörək duzundan əlavə, qanın tərkibində müəyyən qatılıqda KCl, CaCl
2
,
Na
3
PO
4
, NaHCO
3
və başqa duzlar da vardır. Bu duzların miqdarı və nisbətindən
(daxili mühit kimi qanda, limfalarda və s.) asılı olaraq orqanizmin vəziyyəti də-
yişkən olur.
Toxumalarda mineral tərkib sümükdə də daima təzələnir. Mineral duzlar böy-
rəklər, bağırsalar, tər vəziləri ilə kənar olunurlar. Sidiklə ən çox natrium, xlor, kali-
um, fosfor ionlan, bağırsaqla dəmir, maqnezium və digər ionlar orqanizmdən xaric
93
olunurlar. Natrium - xlorid və digər duzlar tərlə də dəri qatı vasitəsilə xaric olu-
nurlar.
Yuxarıda göstərdiyimiz kimi, su orqanizm üçün əsasən mübadilə proseslərin-
də lazımdır. O, hidroliz, oksidləşmə, hidratlaşma və həmçinin hüceyrə substratla-
rının fiziki-kimyəvi xassələrini dəyişdirir. Su orqanizmin daxili mühitinin əsası
kimi hüceyrə və toxumalar arasında qanla, limfa ilə, beyin mayesi vasitəsilə əlaqə
yaradır.
Suyun qida rasionunda çatışmazlığı zamanı qanda zəhərli məhsulların toplan-
ması çoxalır. Bunlar isə orqanizmə, xüsusən maddələr mübadiləsinə, sinir sistemi
fəaliyyətinə öz zərərli təsirini göstərirlər. Suyun kimyəvi və fıziki xassələri bir sıra
üzvi və qeyri-üzvi maddələrin həll olmasını təmin edir.
Dəridə suyun buxarlanması bədənin temperaturunu sabit saxlamağa kömək
edir. Toxumalarda su birləşmiş halda olur.
İnsan susuz və qidasız 6 sutka, qidasız su ilə 1 ay yaşaya bilər.
Orqanizmin suya olan sutkalıq tələbatı ekzogen su hesabına (çay, kofe və s.)
800-1000 ml, birinci xörəklər (duru) hesabına 250-500 ml, digər məhsullar
hesabına 700 ml və endogen (toxumalarda müxtəlif maddələrin oksidləşməsi
hesabına əmələ gələn) su hesabına isə 400 ml miqdarda ödənilir.
100 q yağın oksidləşməsində 107 q su, 100 q zülalın oksidləşməsində 41 q su,
100 q nişastanın oksidləşməsində (həzmində) 55 q su alınır. Eyni zamanda, orqa-
nizm sidiklə 1500 ml, tər ilə 600 ml, tənəffüs yolu ilə 350 ml, bağırsaqlarla 150 ml
su kənar edilir. Güclü tərləmə zamanı isə sutkada orqanizm bir neçə litr tər ititrir
ki, bu da orqanizmi gücsüzləşdirir, onun iş qabiliyyətini aşağı salır. Bu səbəbdən
də isti sexdə çalışan fəhlələrə, yürüşdə əsgərlərə duzlanmış su verilməsi məsləhət
görülür.
MUHAZİRƏ 10. QİDADA ZƏHƏRLİ KOMPONENTLƏR VƏ
QİDALANMANIN MÜDAFİƏ AMİLLƏRİ
Plan
94
1. Qidanın zəhərli komponentləri
2. Qidalanmanın müdafiə amilləri
1. Qidanın zəhərli komponentləri
Qida mürəkkəb və çoxkomponentli kimyəvi sistemdir. Onun bütün kimyəvi
maddələri şərti olaraq, məhsulların özünün komponentlərinə, başqa sözlə, bitki və
heyvanat mənşəli məhsulların özlərində olan maddələrə və yeyinti qatqılarına və
ətraf mühitdən daxil olan kimyəvi və bioloji maddələrə bölünürlər.
Yeyinti qatqıları məhsullara xüsusi texnoloji effekt vermək üçün onlara əlavə
olunan maddələrdir. Beləliklə, qidaya müəyyən mənada həm də insan sağlamlığı
üçün təhlükəli olan zəhərli maddələrin mənbəyi kimi də baxmaq olar.
Məhsulların tərkibindəki qida maddələri - zülallar, yağlar, karbohidratlar və s.
orqanizmdə maddələr mübadiləsinin pozğunluğu hallarında xəstəliklər zamanı ona
mənfı təsir göstərə bilərlər. Bunların özü də 3 cür formada baş verə bilər. Birinci
irsi xəstəliklərlə əlaqədar laktoza, fruktoza, saxarozanın allergiyası ilə əlaqədar, bir
sıra fermentlərin çatışmazlığı ilə əlaqədar baş verə bilər.
İkincisi, karbohidratların, şəkərin artıq qəbul edildiyi hallarda (şəkərli diabet,
piylənmə, ürək-damar xəstəliklərində), yağların artıq qəbul edildiyi zaman (atero-
skleroz, piylənmə vaxtı), ədviyyatların, natrium qlutamatın ədviyya kimi çox işlə-
dildiyi hallarda baş verə bilər. Ayrı-ayrı aminturşuların nisbətləri gözlənilmədikdə
də orqanizm üçün təhlükə yarana bilər.
Bir sıra oliqoşəkərlər təbii komponentlər olsa da, (rafinoza, staxioza və s.
paxlalıların tərkibində mədə-bağırsaq sistemindən parçalanmamış halda keçdikdə
anaerob mikroorqanizmlərin fermentlərinin təsirinə məruz qalaraq diareya və s.
pozulmalar yaradırlar. Zəhərli təsiri orqanizm üçün xardal yağı və s. bu kimi
yağların yağ turşuları da yarada bilir.
Bütün bunlarla yanaşı, qidanın bioloji fəal maddələrindən danışmaq, başqa
sözlə, etil spirti, kofein, teobromin, teofıllin kimi sosial toksikantlarından da
danışmağa dəyər.
Dostları ilə paylaş: |