www.vivo-book.com
51
bağlayardım, amma qorxuram balıq qırıb qaçsın. Yox,
qaytandan bərk yapışmalıyam, lazım olanda onu az-az
boşaldaram.
Allaha çox şükür ki, hələ düzünə üzür, çox
dərinə baş vurmur.
Fikirləşdi ki, birdən balıq
dərinə getməyə başlasa, heç
bilmirəm neyləyəcəm. Ölüb daş kimi dənizə düşsə, əlimdən
nə gələr? Amma yox, mən nəsə eləməliyəm. Ediləsi çox şey
var. Hər halda, öhdəsindən gələrəm.
Qoca suya köndələn düşmüş qaytana və qayığın şimal-
qərb səmtə üzməyinə baxırdı.
“Gec-tez qarmaq, onu öldürəcək, –
özlüyündə hökm
verdi, – qarnında qarmaq ola-ola, çox üzə bilməz ki”.
İntəhası dörd saat keçəndən sonra da balıq eyni
qaydada yorulmadan üzür, qayığı da, qocanı da yedəyinə
alıb arxasınca dartıb aparırdı.
Qoca tilov ipini çiynindən
aşırmış halda qayığın içində oturub qalmışdı və gərgin
vəziyyətdə
gözləməyində idi; gün qısaldıqca həyəcanı da
artırdı.
– Qarmağıma keçəndə günorta idi, amma mən hələ də
onu görməmişəm, – o, əlacsızlıqdan köks ötürdü.