Qoca və DƏNİZ
Yüklə 0,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.vivo-book.com
44 O, həmişə tək qalanda özüylə danışardı, buna nə vaxtdan adət etdiyi isə yadında deyildi. Əvvəllər tək olanda zümzümə eləyərdi; yelkənli gəmilərdə gecə növbəsinə çıxanda da, çanaqlı bağa ovuna yollananda da həmişə mahnı oxuyardı. Özüylə danışmağa başlaması yəqin oğlan başqa qayığa keçəndən sonra olmuşdu. Nəsə, dəqiq yadına düşmürdü. Oğlanla bir yerdə balıq tutduqları vaxt onlar yalnız lazım olanda – gecələr, bir də pis havalarda bekar qalarkən danışardılar: dənizdə boş-boşuna laqqırtı vurmaq adət deyildi və qoca bu adətə ciddi riayət edərdi. Amma axır vaxtlar fikrindən keçənləri tez-tez dilə gətirirdi; əlbəttə, orasını da yaxşı bilirdi ki, onun tənhalıqda bu cür öz-özünə danışmağı kiminsə zəhləsini töküb başını ağrıtmır. “Öz-özümlə danışmağımı kənardan eşitsələr, yəqin ki, başıma hava gəldiyini güman edərlər”, – o, hələ də çapalayan tunesə baxıb dedi. – Hərgah, doğrudan da havalanmamışamsa, onda öz-özümlə danışmağım kimin nə işinə qalıb? Varlıların nə vecinə: qayıqlarına radio qoyub istədikləri şeyə qulaq asırlar, beysbol yeniliklərindən də vaxtında xəbər tuturlar”. www.vivo-book.com 45 “İndi beysbolu fikirləşmək vaxtı deyil, – qoca öz-özünə dedi, – indi düşünüləsi bir şey varsa, o da mənim nə üçün doğulmağımdır. Doğrudan da, axı mən neyçün, nədən ötrü doğulmuşam? Əlbəttə, balıq tutmaqçün. Yəqin mənim iri balığım bu xırım-xırda balıqlarla bir yerdə üzür, mənsə vur- tut dəstədən azmış balaca bir albakore tuta bilmişəm. Bu balıqlar sahildən çox uzaqda üzürlər, özü də yaman sürətlə üzürlər. Bu gün nəsə dənizdəki şeylər hamısı çox cəld tərpənir, hamısı da gündoğana tərəf tələsir. Bəlkə günün bu vaxtında həmişə belə olur? Ya bəlkə hamısı havanın dəyişməyindəndir? Hər nədirsə bilmirəm, səbəbi mənə məlum deyil”. Dənizin qırağındakı yaşıl zolaq yoxa çıxmışdı, yalnız uzaqda mavi təpələr görünürdü. Onların arxasından göyə yüksələn buludlar başı qarlı uca dağları andırırdı. Dəniz tünd rəngə çalırdı, günəşin qızılı telləri sularda bərq vurduqca ətrafa rəngarəng şəfəqlər yayılırdı. Qoca yalnız şüaların əmələ gətirdiyi ayrı-ayrı əlvan ləkələri, bir də dənizin dibinə bir mildən ziyadə getmiş yoğun tilov iplərini görürdü. |