www.vivo-book.com
133
– Qoca,
çox götür-qoy edirsən, yaman çox baş
aparırsan ha, – dedi, sonra da düşündü: “Amma sən
dentusonu həvəslə öldürdün. O da sənin kimi balıqları yeyib
yaşayırdı, heç də yırtıcı balıqların bəzi növləri kimi leşyeyən
qarınqululardan deyildi. Heç nədən, heç kimdən çəkinməyən
cəsur, gözəl balıq idi”.
– Mən onu öz canımı qorumaq xətrinə,
özü də
məharətlə öldürdüm, – bunu ucadan dedi.
“Bir də axı hamı bir-birini və ya nəyisə müəyyən bir
yolla, bir bəhanə ilə öldürür, – o düşündü. – Balıq
ovu bir
yandan məni ölməyə qoymadığı kimi, o biri yandan da
dirigözlü öldürür. Həm öldürür, həm yaşadır. Oğlan – bax,
məni yaşadan, məni ölməyə qoymayan oğlandır. Özün
özünü bu qədər
də aldatma, qoca”.
O, qayığın kənarından aşağı əyildi, yekədişin
parçaladığı yerdən bir tikə ət qopardıb, ağzına qoydu,
çeynəyə-çeynəyə dadını, keyfiyyətini təyin etdi. Bir qədər
bərk olsa da,
çox ləzzətli və şirəli idi; mal ətinə oxşayırdı,
amma rəngi ağ idi.