www.vivo-book.com
141
Vallah, bütün bunlar yuxu olsaydı, daha yaxşı olardı. Eh,
kim bilir? İşlər yaxşılaşa da bilər”.
Təzə gələn növbəti köpəkbalığı enliburunlardan, amma
balacasından idi. Ağzını elə geniş açmışdı ki, elə bil donuz
horrası ilə dolu çanağa tərəf tələsirdi. Amma donuzun ağzı
dünyasında bu boyda açıla bilməzdi. Bu ağıza adam kəlləsi
çox asanlıqla sığışardı.
Qoca onu qayığın lap yaxınına buraxdı, hətta balığa
girişməsinə
də imkan verdi, sonra ucuna bıçaq bağlanmış
avarla beyninə tutarlı bir zərbə endirdi. Köpəkbalığı beli
üstə çevrildi; amma bıçağın da ağzı qırıldı.
Qoca sükanın arxasına keçdi. O, tədricən suya
batmaqda olan və get-gedə kiçilən köpəkbalığının
cəmdəyinə baxmadı. Belə
mənzərəyə tamaşa etməyi
əvvəllər çox sevsə də, indi buna qəti həvəsi yoxuydu.
– İndi vur-tut bircə qarmağım qalıb, – o dedi. – Çox pis
oldu.
Tək qarmaq, bir cüt avar,
sükan və bir də balaca
toppuzla neyləmək olar?
“Hə, yaxşı yerdə axşamladım! Məni əcəb yorub əldən
saldılar,
elə də cavan deyiləm ki, toppuzla köpəkbalığı