11
Hesabatın strukturu
Qısa Xülasə və ABTQ-nın Azərbaycanın ifadə azadlığı mühitini yaxşılaşdırmaq üçün atmalı
olduğu addımlara dair tövsiyələri giriş hissəsindən əvvəl gəlir. Girişin ardından isə BMT-nin fikir
və ifadə azadlığının təşviqi və müdafiəsi üzrə xüsusi məruzəçisi Frank La Rue cənablarının
ön sözü verilmişdir. 3-cü Fəsildə Sərhədsiz Reportyorlar Təşkilatı jurnalistlərə qarşı törədilən
zorakı hücumlara görə cəzasız qalma hallarının artmasını təhlil edir. 4-cü Fəsildə ARTİCLE 19
ifadə azadlığını boğmaq üçün qanundan siyasi məqsədlərdə istifadə ilə bağlı yenilikləri təqdim
edir. 5-ci Fəsildə ARTİCLE 19-un dinc toplaşma azadlığına qoyulan məhdudiyyətlər və onların
ifadə azadlığına təsirinə dair təhlilləri əks olunmuşdur. 6-cı Fəsildə İnsan Hüquqları Evi Fondu,
hökumətin azad toplaşma hüququna qarşı tətbiq etdiyi gündən-günə artan məhdudiyyətlərin bir
hissəsi kimi QHT-lər, insan hüquqları müdafiəçiləri və vəkillərə qarşı göstərilən təzyiqlərin təfsilatı
verilir. 7-ci Fəsil ARTİCLE 19 məlumat azadlığına qoyulan məhdudiyyətlərdən bəhs edir. 8-ci
Fəsildə İndex on Censorship internetdə ifadə azadlığı ilə bağlı vəziyyəti araşdırır. 9-cu fəsildə
Ümumdünya Qəzet və Yeni Naşirlər Assosiasiyasının (WAN-IFRA) dövlətin media sahəsində
dominantlığı haqqında təhlilləri öz əksini tapmışdır. 10-cu Fəsildə Beynəlxalq Jurnalistlər
Federasiyasının mediada peşəkarlıq haqqında məlumatları yer almışdır. 11-ci Fəsildə İndex
on Censorship Azərbaycanın ölkə xaricində müsbət imic formalaşdırmaq cəhdlərini təhlil edir.
Sonuncu 12-ci Fəsildə isə ABTQ-nin yekun müşahidələri əks olunmuşdur.
12
12
2. Frank La rue tərəfindən ön söz
[1]
Fikir və ifadə azadlığı bir çox digər hüquqların icra edilməsi üçün zəruri olan və demokratik
cəmiyyətin əsas komponenti olan fundamental insan hüququdur. BMT-yə üzvlüyü və digər
beynəlxalq insan hüquqları instrumentləri ilə yanaşı Mülki və Siyasi Hüquqlar üzrə Beynəlxalq
Paktı ratifikasiya etməsilə Azərbaycan bu hüquqa hörmət və onu müdafiə etmək öhdəliyi götürüb.
Sələfimin Azərbaycana səfərindən sonra təxminən beş il ərzində ölkədə ifadə azadlığı ilə bağlı
vəziyyət həm nüanslı, həm də dramatik yöndə xeyli dəyişmişdir. Hal-hazırda 2007-ci ildə olduğu
qədər çox məhbus jurnalist olmasa da, ümumilikdə ifadə azadlığını icra etdikləri üçün həbs
olunanların sayı daha çoxdur. Cinayət defamasiyası müddəalarından artıq 2007-ci ildə olduğu
qədər tez-tez istifadə olunmasa da, digər qanunların sui-istifadəsi halları geniş vüsət almışdır.
Təəssüflə qeyd etmək istərdim ki, sələfimin Azərbaycana səfərindən sonra hakimiyyət strukturları
üçün işləyib hazırladığı, xüsusilə də cəzasız qalma ilə əlaqədar olan tövsiyələr diqqətə
alınmamışdır. Hökumət orqanları artıq jurnalistlərə qarşı davamlı törədilən zorakılıq əməllərinin
və bu əməllərə görə cəzasız qalma hallarının daha davam etməməsi üçün tədbirlər görməlidir.
BMT Təhlükəsizlik Şurasına müvəqqəti üzv seçilmiş Azərbaycanın ifadə azadlığı ilə bağlı
öhdəliklərini yerinə yetirməklə digər dövlətlərə örnək olmaq üçün mükəmməl imkanları var.
Azərbaycanda, həmçinin 2013-cü ildə BMT İnsan Hüquqları Şurası tərəfindən Universal Dövri
İcmalın ikinci mərhələsi keçiriləcək və bununla Azərbaycan üzrə Beynəlxalq Tərəfdaşlıq Qrupu
tərəfindən bu hesabatda qaldırılmış məsələləri həll etmək və ölkədə ifadə azadlığı mühitini
yaxşılaşdırmaq üçün əlverişli imkan yaranacaq.
Bununla bərabər, builki İnternet İdarəçiliyi Forumuna evsahibliyi edəcək ölkə kimi Azərbaycanın,
internetdə ifadə azadlığını genişləndirmək üçün mükəmməl imkanı var. İnternet bütün dünyada
insanların gündəlik həyatının ayrılmaz hissəsi olan kommunikasiya vasitəsinə çevrilmişdir.
Azərbaycan və bütün digər dövlətlər internetdə məlumatın azad şəkildə təqdim edilməsini və
internetin hər kəs üçün çatımlı olmasını təmin etməlidir.
[1] Frank La Rue fikir və ifadə azadlığının təşviqi və müdafiəsi üzrə BMT-nin xüsusi məruzəçisidir. Onun sələfi AmbeyiLigabo
2007-ci ilin aprel ayında Azərbaycana səfər etmiş və bu səfərdən sonra hesabat hazırlamışdır: (bu səhifədən əldə
edilə bilər) http://daccess-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G08/107/08/PDF/G0810708.pdf?OpenElement
13
Müəllif: Johann Bihr, Sərhədsiz Reportyorlar Təşkilatının Mərkəzi Asiya və
Avropa Departamentinin rəhbəri
ABTQ-nin 2010-cu ilin sentyabrında Azərbaycana birgə missiyasından sonra jurnalistlərə qarşı
fiziki hücumlarda, onların qətlə yetirilməsində təqsirlilərin cəzasız qalma halları artmışdır. Elmar
Hüseynov və Rafiq Tağının üstü açılmamış qətlləri jurnalistlərin üzərinə kölgə salır, onların
qorxularını artırır. “Bakı baharı” ilə bağlı təzyiqlər nəticəsində 2011-ci ildə mediaya qarşı yeni
zorakılıqlar silsiləsi başladılmışdır. Reportyorların Azadlığı və Təhlükəsizliyi İnstitutu (RATİ)
sadəcə 2011-ci ildə jurnalistlərə qarşı 11 zorakı hücum halı, “iş yerində” hədə-qorxu gəlmə
kontekstində isə digər 16 zorakılıq halı qeydə almışdır
[1]
.
Elmar Hüseynova qarşı ədalətsizlik
2005-ci ildə müxalifyönlü həftəlik “Monitor” jurnalının redaktorunun
qətlindən yeddi il sonra
istintaq tam şəkildə iflic vəziyyətindədir. Hakimiyyət iki əsas şübhəli şəxs olan Teymuraz Əliyev
və Tahir Qurbanovu ekstradisiya etməkdən imtina edən Gürcüstanı lazımı şəkildə əməkdaşlıq
etməməkdə günahlandırır.
Qətlin arxasında dayananları müəyyənləşdirmək üçün heç bir ciddi tədbir görülməmişdir. Əksər
jurnalistlər, siyasi müxaliflər və insan hüquqları müdafiəçiləri bu səs-küylü hadisədə davam edən
cəzasızlığı özləri üçün daimi təhlükə hesab edir. Hüseynovun qətlindən sonra faktiki olaraq
jurnalistlərə qarşı törədilmiş heç bir zorakılıq halı üzrə ciddi araşdırma və ya təqib aparılmamışdır.
Nəticədə jurnalistlərin hakimiyyət strukturlarını tənqid etməyə qərar verdikləri anda məmurlar
tərəfindən təşkil və ya sifariş edilən hücumların qurbanlarına çevriləcəklərini bildiyi qorxu mühiti
yaranır.
növbəti qətl və yarımçıq qalmış növbəti istintaq
Tanınmış yazıçı-jurnalist Rafiq Tağı 2011-ci ilin 19 noyabr gecəsi evinə qayıdarkən arxadan bir
neçə bıçaq zərbəsi almışdır. Təcili olaraq xəstəxanaya çatdırılaraq uğurlu şəkildə əməliyyat
olunsa da, aradan dörd gün keçmiş yenə qeyri-müəyyən şəraitdə ölmüşdür.
Bu hadisənin bir çox narahatlıq doğuran aspektləri ictimai fikri və beynəlxalq ictimaiyyəti şok
etmişdir. Onu əməliyyat etmiş həkimlərin yekdilliklə artıq sağlamlığı üçün heç bir təhlükənin
qalmadığını və özünün də yaxşı olduğunu bildirməsindən sonra Rafiq Tağının qəfildən ölməsi
nə dərəcədə mümkündür? Keçirdiyi ağır əməliyyatdan 24 saat sonra o, nə üçün reanimasiya
bölməsindən adi palataya köçürülmüşdür? Cinayətə cəhd hədəfi olmuş bir şəxs üçün nəyə görə
polis mühafizəsi təyin edilməmişdir?
İslamın tənqidçisi kimi tanınmış Tağı, bu səbəbdən İran hökumətinin ədavətini qazanmış və
2006-cı ilin noyabrında dərc etdirdiyi və Avropa humanizmini müdafiə etdiyi “Avropa və biz”
başlıqlı məqaləsinə görə öz ölkəsində üç il azadlıqdan məhrum edilmişdir. Bir il davam edən
məhkumluq həyatının ardından 2007-ci ilin dekabr ayında əfv edilmişdir. Həmin məqalə eyni
zamanda İran ruhanisinin fitvası ilə onu ölüm hökmünün hədəfinə çevirmişdir.
[1] IRFS interview with ARTICLE 19, 17 March 2012
3. Jurnalistlərə qarşı zorakılıq əməllərinə
görə cəzasız qalma