104
* * *
Mushkin qoshining hay’ati ul chashmi jallod ustina,
Qatlim uchun “nas” kelturur “nun” eltibon “sod” ustina.
Qilg‘il tamosho
qomati zebosi birla orazin,
Gar ko‘rmasang gul bo‘lg‘onin payvand shamshod ustina.
Noz-u ado-u g‘amzasi qasdim qilurlar dam-badam,
Vah, muncha ofatmu bo‘lur bir odamizod ustina.
Man xastag‘a jon asramoq emdi erur dushvorkim,
Qotil ko‘zi bedod etar har lahza bedod ustina.
Ul gul yuzi shavqi bila shaydo ko‘ngul shom-u sahar,
Bulbuldek aylar yuz navo ming nav’ faryod ustina.
Boshimg‘a yoqqan g‘am toshin mingdin biricha bo‘lmag‘ay,
Gardun
1
agar ming Besutun
2
yog‘dursa Farhod ustina.
Ey shah, karam aylar chog‘i
teng tut yamon-u yaxshini
Kim, mehr nuri teng tushar vayron-u obod ustina.
Xoki taning barbod o‘lur
oxir jahonda necha yil
Sayr et Sulaymondek
agar taxting qurub bod
3
ustina.
Ne jur’at ila Ogahiy ochg‘ay og‘iz so‘z dergakim,
Yuz xayli g‘am qilmish hujum ul zor-u noshod ustina.
1
Gardun – falak, taqdir;
2
Besutun – Afsonaviy tog‘ nomi;
3
Bod – shamol.