3
“İkuynen taystelu”
d
Г) Mən uzun illər ərzində Finlandiyanın bir çox bölgələrini e
dolaşmışam. Yayda və qışda, yazda və payızda bu ölkəni gəzib
dolanmışam. Varlı ticarət şəhərlərində olmuşam. Göllər və
meşələrin əhatəsində itib-batan ucqar kəndlərə gedib çıxmışam.
Finlərin həyatını hərtərəfli müşahidə etmişəm. Onların gündəlik
əməyini, bayramlarını, əyləncələrini görmüşəm. Musiqisini,
ədəbiyyatım, rəssamlığını, teatr və memarlığını öyrənmişəm.
Açığını desəm, bunların hamısı məni valeh edib. Finlandiyaya hər
yeni gəlişimdə onu daha da yüksək dəyərləndirmiş, bu qaradinməz,
zahirən kədərli görünən, işləməkdən yorulmaq bilməyən azsaylı
şimallı xalqa daha çox hörmət və sevgi bəsləmişəm.
Bir dəfə Helsinqforsda olanda, bir elandan, şəhər teatrında
dördpərdəli “İkuynen taystelu” (Əbədi mübarizə) dramının
tamaşaya qoyulduğunu oxumuşdum.
Dramda aktyorların, Adəm, Həvva, Qabil, Habil, onların
arvadları, Lyutsiferin və onlarla şeytan rolunda oynayacaqları
bildirilirdi. Tamaşa salonunda yerimi tutandan sonra, keşiş
moizəsinə bənzər darıxdırıcı bir hadisəyə baxmağa
17
-------- —]
Azarbaycan Mffi
Kitabxanası
məhkum olduğumu düşündüm.
Ancaq tam əksinə oldu. Bu
dərin fəlsəfi və yüksək dərəcədə mədəni səviyyəli bir pyeslə
qarşsiaşdım.
“Taystelu” pyesinin müəllifi Linnankoski istedadlı fın
yazıçısı olmaqla yanaşı, həm də, güclü və orijinal bir mütəfəkkir
kimi də tanmır. O burada Qabili Bibliyada verildiyi kimi
yarımvəhşi, amansız qatil, mürtəd və qardaş qatili kimi təsvir
etmir. Linnankoskinin bu əsərində Qabil özünəməxsus Prometey
kimi təsvir olunur, aramsız olaraq zülmə və həyatın insana
göstərdiyi təzyiqlərə qarşı etiraz səsini ucaldır, bunlarla
barışmadığını bəyan edir. Qabil həyatın bütün zərbələri qarşısında
yazıqca mələyən və itaatkarcasına öz başını bıçaq altında qoyan
qoyun olmağı bacarmır.
Qabil özündə qüdrətli yaradıcılıq gücü hiss edir, öz qüvvəsinə
inanır və dünyadakı bütün xeyir qüvvələrlə birlikdə insanlığın və
yer üzünün xoşbəxt gələcəyi uğrunda mübarizə aparmağa
hazırdır.
Bu vaxt yeri titrədən göy gurultusu eşidilir və sanki göylər,
aramsız ildırımın təsiriylə od tutub yanır - hamı qorxu və təlaş
içində üzüqoylu yerə sərilir. Yalnız Qabil başını dik tutub əzmlə
ayaq üstə dayanır. Qabil yerə sərilən Habilə, bacılarına, hətta,
atasıyla anasına üz tutub onları qınayır:
- Cılız və yazıq soxulcanlar, siz yalnız eşələnməyi, titrəməyi
və sürünməyi bacarırsınız. Özünüz qorxunun övladı olduğunuz
üçün siz dini də, əbədi qorxu, əbədi titrəmə, əbədi şikayət və inilti,
əbədi dilənçilik kimi anlayırsınız. Əgər siz həqiqətən də ruhunuza
görə Yaradanın övladları olsaydınız, öz həyatınızı özünüz
qurardınız, artardınız,
18
yüksələrdiniz, yoxsa üzüqoylu düşməz, başınızı torpağa
əyməzdiniz.
Burada öz doğmaları tərəfindən anlaşılmayan, onların
qorxutduğu və dəhşət içində olan Qabil, təkbaşına əzab çəkir,
sarsıntılara düşür, özünün şübhələri və onu uğursuzluğa düçar
edən uğursuzluqlarıyla döyüşə qalxır. Ailəsinin cənnətdən
məhrum olmuş başqa üzvləri keçmişin xoşbəxt günlərini ah-
naləylə andığı bir vaxtda, Qabil işıqlı gələcəyə necə çatmalı olduğu
barədə dərin düşüncələr içindədir. Odu əldə edir və bu tapıntı onu
uşaq kimi sevindirir. Odu tərənnüm etməyə başlayan Qabil deyir:
- Mən artıq yalqız deyiləm. İndi sən, yenilməz gücünlə
mənimlə birlikdəsən. Sən bizim qaranlığa qərq olduğumuz gecəni
işıqlandıracaqsan, bizi soyuqdan qoruyacaqsan, daşları-qayaları
əritməyimizə yardımçı olacaqsan.
Beləliklə, Qabil gələcəklə bağlı xəyallara dalır, arzular qurur.
Gözləri qarşısında mədəniyyətin təntənəli mənzərəsi canlanır. O
vüqarlı, möhkəm, güclü və yenilməzdir. Hər şeyə hazırdır.
Təbiətin bütün qüdrətinə meydan oxuyur. Həyatı əbədi və mədəni
mübarizə kimi qəbul edir, yalnız bu cür anlayır. O bu
mübarizəsində həm təbiətin kobud gücləri, həm də özündəki
kobud cəhətlərlə savaşmalı olduğunu qət edir.
Allahın və dinin, qorxu yaradan güc və köləcəsinə itaət, yoxsa
işıqlı əməllərin yaradıcısı kimi qəbul olunması mövzusunda gedən
çox ehtiraslı və qızğın mübahisələrin birində qızışan davada özünü
ələ ala bilməyən Qabil qardaşını öldürür. Bu qətldən dəhşətli
dərəcədə sarsılır. Ancaq bu qətl ona, istər daxili, istərsə də zahiri
mədəni mübarizənin müxtəlif labüd təzahürlərinin mövcudluğunu
göstərir.
Bu
mübarizə
əbədidir.
Mədəniyyət
işığının
mədəniyyətsizlik
19
qaranlığının, daxili və zahiri, minlərlə yuvalarına qarşı
M
əbədi bir
mübarizəsi qaçılmazdır.
Я
* * *
Linnankoskinin “İkuynen taystelu” əsərində yaratdı- I ğı Qabil
obrazını bədii cəhətdən dəyərləndirmək fikrim I yoxdur, indi buna
ehtiyac da duyulmur. Qabili bütün insani mədəniyyətin və onun
mədəni mübarizəsinin banisi hesab etməyin nə dərəcədə doğru
olduğunu aydınlaşdırmaq da, № bu məqamda bizim üçün arxa
plandadır. Burada ən başlıca- Kİ sı, pyesin, Qabilin və ya hansısa bir
tarixi, yaxud uydurma |£ şəxsin vasitəsilə ifadə olunan əsas
ideyasıdır. Bu ideyaya Ей görə insan heç vaxt heç nəyin və heç
kimin qarşısında yıxıl- Ш mamalı, sürünməməlidir. Bu ideya həm də
insanın gerçək İS həyatının arasıkəsilməz mədəni yaradıcılıq, özündə
və xa- rici aləmdə mövcud olan kobud güclərlə əbədi mübarizə H
olduğunu aşılayır.
™
“Əbədi mübarizə” pyesinə, həmçinin Yohan Linnan- Rä koskinin
buradakı qəhrəmanı Qabilə xas olan əsas düşüncə, r” finlərin həyatını
və məişət şəraitini izləyəndə sizin üçün f . ' daha aydın olacaq.
Y.Linnankoski öz pyesində məhz Finlan- jg| diyanın ruhunu əks
etdirir. Bu ruh inadla, işıqlı gələcəyə F yönələcək hər bir şüa üçün,
mədəniyyətin bu ölkədə hər bir verst irəliləyişi üçün, amansız
mübarizə aparmaqdadır.
Çılpaq qranit qayalıqların əhatələdiyi, dəniz sahilində yerləşən
kiçik və sadə fın şəhəri Aboda yeni incəsənət muzeyi ucalır. Memarlıq
baxımından gözəlliyiylə seçilən bu bina, istər içində, istərsə də
çölündə, hər bir daşı, burma pillələri, pəncərələr silsiləsiylə diqqət
çəkir və göz oxşayır.
Muzeydə yalnız fın sənətkarlarının əsərləri toplanıb. Onların sayı
azdır, ancaq bu əsərlərin bədii dəyəri fın
20
|