həyat səviyyəsinin və sosial vəziyyətinin yaxşılaşdırılması isə sonuncu
məqsəd kimi nəzərdə
tutulurdu.
Gürcüstan Respublikasında 1992-ci ildə qəbul edilmiş özəlləşdirmənin Dövlət proqramının birinci
redaksiyasında qarşıya qoyulmuş ən başlıca məqsəd sistemli dəyişikliklərin səciyyələndirilməsinə
yönəldilirdi. Proqramda özəlləşdirmənin məqsədləri kifayət qədər geniş şərh edilsə də, əvvəllər
sistemli və siyasi dəyişikliklər, sonradan isə "sıfır" hərraclarının tətbiqi vasitəsilə müəssisələrin
səmərəli fəaliyyətinin təmini məsələləri önə çıxmışdı. Proqramda başlıca məqsədlər kimi
aşağıdakılar əks olunurdu: dövlət mülkiyyətinin digər mülkiyyət formaları
ilə əvəz edilməsi,
vətəndaşların əmlak (qiymətli kağız) əldə etmələri üçün dövlət müəssisələrinin özəlləşdirilməsi
prosesinə onların geniş kütləsinin cəlb edilməsi, ölkədə bütövlükdə iqtisadi sistemin dəyişdirilməsi
və rəqabətli mühitin formalaşdırılması, eləcə də, xüsusi mülkiyyətçilər sinfinin yaradılması və
iqtisadiyyatın başlıca sahələrində dövlət inhisarının ləğv edilməsi.
Ukraynanın özəlləşdirmə proqramının müəllifləri əhalinin mühafizəkar mövqeyini, cəmiyyətdə
sosialist streotiplərinin mövcudluğunu və yeni strukturlarda kommunist bürokratiyasının
hökmranlığını
nəzərə alaraq, onun məqsədləri sırasında iqtisadiyyatın istehsalat sferasında qeyri
dövlət bölməsinin formalaşdırılmasının maksimum dərəcədə sürətlləndirilməsi ön plana
çəkilmişdir. Beləliklə, bu ölkədə də sistem dəyişiklikləri digər məqsədləri sıxışdırıb çıxarmış və
birinci dərəcəli məqsədə çevrilmişdir.
Tədqiqata digər postsosialist dövlətlərini də cəlb etməklə bu müqayisə bazasını genişləndirmək
mümkündür. Lakin, bir çox ölkələrdə məqsədlərin oxşarlığı, ona aparan yolların isə təkrar olunması
keçmiş sosialist respublikalarının əksəriyyətində özəlləşdirmə proqramının ilk növbədə iqtisadi
sistemdə transformasiya proseslərinin sürətləndirməsinə xidmət etdiyini təsdiq edir. Təcrübəsinə
müraciət etdiyimiz, yuxarıda adı çəkilən respublikalarda da özəlləşdirmə proqramının qarşısında
duran məqsədlərin siyahısında başlıca olaraq sistem dəyişikliklərinin
önə çəkilməsi bu
istiqamətdəki fikirlərimizi bir daha gücləndirir. Ancaq, yeri gəlmişkən onu da qeyd edək ki, bir çox
ölkələrdə yeni dövrün siyasətini müəyyənləşdirən proqram və digər hüquqi sənədlərdə
özəlləşdirmənin məqsədlərində son vaxtlar daha çox müəssisələrin restrukturizasiyası və onların
idarə edilməsinin səmərəli təşkili məsələləri irəli çəkilir. Bir sıra ölkələrdə bu zərurət birinci
mərhələdə özəlləşdirmənin nəticələrinin keyfiyyət göstəriciləri üzrə təhlilinə tənqidi yanaşmanı
şərtləndirmişdir.
(b) KÖP-lər bütün postsosialist ölkələrində əhatə etdikləri fəaliyyət sferasının miqyaslarına və
idarəedilmə dərəcəsinə görə də bir-birindən fərqlənir. Digər ölkələrlə müqayisədə ilkin olaraq
Rusiya modeli əhatə dairəsinin genişliyi ilə xarakterikdir. Ölkə əhalisinin əksəriyyətinin
mənafeyinə, dövlət müəssisələrinin isə ümumi yekunda miqdarca 80 faizinə təsir göstərən Rusiya
vauçer özəlləşdirilməsi dövlətin əsas fondlarının 1/3-ni əhatə edirdi.
Onunla müqayisədə Polşa
modeli xeyli məhdud olmaqla, dövlətin əsas fondlarının cəmi 11 faizini özəlləşdirmə obyektinə
cəlb etməyi nəzərdə tuturdu. Polşada bu məqsədin reallaşdırılmasına ölkə əhalisinin 69 faizi cəlb
olunmuşdu. Polşa və Rusiyanın özəlləşdirmə modeli ilə müqayisədə orta mövqe Çexiyaya
məxsusdur. Belə ki, ölkə əhalisinin 56 faizini əhatə edən çex özəlləşdirmə modeli dövlət
fondlarının 25 faizini bu fəaliyyət sferasına cəlb etmişdi. Qırğızıstanın bu istiqamətdəki
göstəriciləri Rusiyaya daha çox uyğun gəlir. Belə ki, Mərkəzi Asiya
üzrə sürətli özəlləşdirmə
prosesinə görə seçilən Qırğızıstanda mülkiyyətin dövlətsizləşdirilməsi siyasəti 1993-cü ilə qədər
onun aktivlərinin 35 faizini, bütövlükdə isə 70 faizini əhatə etmişdi. Bu prosesə ölkə əhalisinin 94,5
faizi cəlb olunmuşdu. Litva özəlləşdirilməsində isə ölkə vətəndaşlarının 93 faizi prosesin
iştirakçısına çevrilmişdi.*
Azərbaycanın mövcud özəlləşdirmə modeli əhatə dairəsinə görə daha çox Qırğızıstan və Rusiya ilə
müqayisəyə gələndir. Azərbaycanda ölkə əhalisinin hamısına təsir etmək imkanına malik olan
KÖP-ün əhatə dairəsinə nəzəri cəhətdən müəssisələrin 75 faizi daxil edilmişdi. Lakin Rusiyada
vauçerləşmə prosesinin birinci mərhələsinin yekunları üzrə ölkə əhalisinin 40 faizinə qədərinin
özəlləşdirmənin fəal iştirakçısına
çevrilməsinə baxmayaraq, Azərbaycanda ölkə vətəndaşlarının
yalnız 11 faizi özəlləşdirmə prosesində aktiv iştirakçı olmuşdur.
Tədqiqatlar göstərir ki, özəlləşdirmənin Polşa modeli daha çox idarəolunandır. Polşada
özəlləşdirmə prosesinin nisbətən məhdud əhatə dairəsi ona pilot proqramı səviyyəsində tətbiq
imkanları yaratdığından, buraxılan səhvləri vaxtlı-vaxtında korrektə etmək şansları da çox
olmuşdur. Rusiya modeli idarəedilmə dərəcəsinə görə Polşa ilə müqayisədə əks qütbdə dayanır.
Rusiyada özəlləşdirmənin miqyasının genişliyi, sürətinin yüksəkliyi idarəetmə alətlərindən
səmərəli istifadə imkanlarını xeyli dərəcədə çətinləşdirmişdir.
Buna baxmayaraq, Rusiya
modelindən birinci mərhələ üzrə qarşıya qoyulan siyasi və sistem dəyişikliklərinin öhdəsindən
layiqincə gəlinmişdir. Bu mərhələdə buraxılmış səhvlər arasında daha çox diqqəti cəlb edəni
vasitəçi maliyyə institutlarının sərbəst fəaliyyətinə imkan verilməsi olmuşdur ki, onun da fəsadları
prosesin gedişində daha qabarıq surətdə üzə çıxmış və vaxtında həlli problem olaraq qalmışdır.
Məqsədlərin və miqyasların müqayisəsi belə bir nəticə çıxarmağa əsas verir ki, hər bir ölkədə
miqyasların seçilməsi qarşıya qoyulan məqsədlərə sıx bağlı olmuş və prosesin gedişində ondan asılı
vəziyyətə düşmüşdür. Bu nəticəni Polşa və Rusiyanın özəlləşdirmə modelləri timsalında
izah etmək
daha asandır. Belə ki, Polşada özəlləşdirmənin gedişində əsas diqqət müəssisələrin səmərəliliyinin
yüksəldilməsinə yönəldiyinə görə, onun əhatə dairəsinin miqyasları məhdud olmuşdur. Çünki
özəlləşdirmənin gedişində restrukturizasiya aspektlərinin önə çıxması belə yanaşmaya üstünlük
verilməsini daha məqsədəuyğun hesab edirdi. Əksinə, Rusiyada siyasi və sistem dəyişiklikləri kimi
kifayət qədər əhatəli məqsədlərin qarşıya qoyulması geniş miqyaslı özəlləşdirməni zəruri etmişdir.
(c) Bütün KÖP-lər özəlləşdirmə prosesini başa çatdırmaq məqsədilə tətbiq olunan sürət
parametrləri ilə də fərqlənir. Bu kontekstdə daha gərgin qrafik çex özəlləşdirilməsinə xasdır. Belə
ki, Çexiyanın kupon özəlləşdirməsi il yarım müddətində dövlətin əsas fondlarının 25 faizini əhatə
etməklə, 1993-cü ildə başa çatmışdır.
Rusiyanın özəlləşdirmə modeli geniş miqyaslı dövlətsizləşdirmə prosesini üç il ərzində sona
çatdırmağa nail olmuşdur. Polşada müvafiq surətdə kütləvi özəlləşdirməni başa çatdırmaq üçün 5 il
vaxt ayrılmışdı. Bu beş ilin 2 ayı müəssisələrin yenidən qurulmasına, 18 ayı
əhalinin milli
investisiya fondlarına cəlb edilməsinə, yerdə qalan üç ildən çox hissəsi isə əhalinin investisiya
şəhadətnamələrinin milli investisiya fondlarının (MİF) səhmlərinə dəyişdirilməsinə və bu
fondlardakı dövlət payının özəlləşdirməsinə sərf olunmuşdu.
Qırğızıstanda özəlləşdirmənin sürəti Orta Asiyanın region ölkələri ilə müqayisədə xeyli yüksək
olmuşdur. Belə ki, dövlətə məxsus əsas fondların 33,15 faizi 2 il ərzində özəlləşdirilmişdir ki, bu
da plan göstəricisindən yalnız 5,7 faiz aşağı səviyyəni xarakterizə edirdi.