malik iqtisadi cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə 607 mln. ha kənd
təsərrüfatı torpaqları dövriyyədən çıxmışdır. Şoranlaşma və
bataqlaşma səbəbindən isə hər il 1,5 mln. ha torpaqlar yararsız
vəziyyətə düşür.
Göstərilən neqativ hallar adambaşına düşən becərilən torpaq
sahələrinin kəskin azalmasına səbəb olur.
Ümumiyyətlə, dünya üzrə bu göstərici yüksək olaraq indi də
qalmaqdadır. ÇXR və Misirdə bu göstərici (müvafıq olaraq 0,09 və
0,05 hektar) daha kəskin şəkil almışdır.
Bir çox ölkələrdə torpaq fondunun saxlanılması və onun
strukturunun yaxşılaşdırılması üçün müəyyən tədbirlər görülür.
Regional və qlobal aspektdə bu tədbirlərin həlli BMT ixtisaslaşmış
orqanlarında - YUNESKO-nun təhsil, elm və mədəniyyət
bölmələrində, eləcə də ərzaq və kənd təsərrüfatı təşkilatlarında
araşdırılır.
Dünyanın quru hissəsinin 55%-nin mənimsənilməsinə
baxmayaraq torpaq resurslarının çatışmazlığı hər yerdə nəzərə
çarpır. Qərbi Avropa, Cənubi və Cənub Şərqi Asiyanın ən çox əhali
cəmləşən və əsas istehsal fəaliyyətinin təmərküzləşdiyi köhnə
mənimsənilmiş rayonlarında torpaq çatışmamazlığı çox ağır vəziyyət
almışdır. Torpaq çatışmamazlığının aradan qaldırılmasının ən
münasib yolu yeni ərazilərin mənimsənilməsidir. Lakin bu çox
böyük vəsait tələb edır. Ərazisi böyük olan ölkələrdə yeni
torpaqlardan istifadə etmək daha münasibdir. Məsələn, Kanada,
Avstraliya, Braziliya və s. ölkələrdə olduğu kimi.
Mənimsənilməsı çox da xərc tələb etməyən torpaq ehtiyatları
dünyanın quru hissəsinin təxminən 6%-ni, mənimsənilməsi olduqca
böyük vəsait tələb edən sahələr isə 25% təşkil edir.
Səhralaşma Yer kürəsində hələ insan cəmiyyətinin formalaşdığı
dövrdən əvvəl də mövcud olmuşdur. Hal-hazırda dünyanın 1/3-ni
tutan arid qurşaqda 8 mln. km2 sahəni səhralar tutur. Şimali Afrika
və Asiyanın səhraları 11 min km məsafədə uzanan vahid enli zonanı
təşkil edir. Bu sahənin yarıya qədəri dünyanın böyük səhrası sayılan
Saxaranın payına düşür. Həmin zonaya 300 mln. ha sahəni tutan
(ərazinin 15%) MDB-nin arid sahəsi də daxildir.
Hazırda da məhsuldar torpaqların səhralara çevrilməsi
prosesi davam edir. Səhralaşmanın davam etməsinin başlıca
amillərindən biri insan fəaliyyətidir. Bu təsir nəticəsində ərazinin
bioloji potensialı azalır və ya tam məhv olur, nəticədə mövcud
ekosistemin tarazlığı pozulur.
Antropogen təsirə birinci növbədə meşələrin qırılması,
torpaqlardan
düzgün
istifadə
edilməməsi,
heyvandarlıqda
otlaqlardan səmərəsiz istifadə olunması və s. daxildir. Demək olar
ki, Mərkəzi Avropada 1 ha məhsuldar otlaq 3-5 ev heyvanının
yemlənməsinə xidmət etdiyi halda, Səudiyyə Ərəbistanında 50-60 ha
səhra otlaqları 1 heyvanın yemlənməsinə xidmət edir.
Alimlər hesablamışlar ki, antropogen təsirdən yaranmış
səhralar 80-ci illərin sonunda 9 mln. km2-ə (900 mln. ha) çatmış və
planetin torpaq fondunun 6,7%-ni təşkil edir. Bundan başqa, 60
ölkənin ərazisini tutan 30-40 mln. km2 sahə səhralaşma təhlükəsi
qarşısındadır. Ona görə də səhralaşma prosesi dünyanın qlobal
problemlərindən biri hesab olunur. Xatırlatmaq yerinə düşər ki,
dünyanın arid və yarım arid regionlarında 80-ci illərin məlumatına
görə 850 mln. nəfər əhali məskunlaşmışdır.
Yer kürəsinin su balansının qiymətləndirilməsi, su təminatı,
suya tələbat, su problemlərinin həlli bir çox coğrafi tədqiqatlarda
xüsusi yer tutmuşdur.
Hesablamalara görə yer kürəsinin ümumi su ehtiyatı 1386
mln. km
2
-dir. Yalnız onun 2,5%-i həyat üçün zəruri olan şirin su
ehtiyatıdır. Şirin səth sularının həcmi 35 mln. km
3
həcmində
qiymətləndirilir. Lakin onların böyük həcmi Antarktidanın və
Qrenlandiyanın buzlaqlarında və qar örtüyündə cəmləşmişdir. Hər
nəfərə dünyada 230 mln. kubmetr su düşür. Lakin, ümumi ehtiyatın
96,4%-i Dünya okeanının duzlu sularının payına düşdüyü üçün su
problemi həmişə mövcud olub və yenə də mövcuddur. Hazırda
dünyanın bir çox ölkələrində, xüsusilə, iqtisadi cəhətdən inkişaf
etmiş ölkələrdə su ilə təmin olunmada kəskin və mühüm sosial-
iqtisadi problemlər yaradır. Đndi əsrin əvvəlinə nisbətən sənaye və
kənd təsərrüfatında daha çox su işlədilir. Suyun tükənməyən
sərvətlərə aid edilməsinə baxmayaraq o, dünyada qeyri-bərabər
paylanmışdır. Belə ki, dünyanın sənaye cəhətdən inkişaf etmiş
regionlarının payına şirin su ehtiyatımn 40%o-dən azı düşür.
Çay axınları ayrı-ayrı regionlar üzrə - Avropa - 3110, Asiya -
13190, Afrika - 4225, Şimali Amerika - 5960, Cənubi Amerika
10380, Avstraliya - 1965 km-Vil təşkil edir, ölkələr üzrə axını
göstəricilərinə görə birinci yeri ərazisində dünyanın ən böyük çayı
olan Braziliya tutur (10 min knv).
Đkinci yeri (4,7 min km3) MDB dövlətləri tutur. Bunların
içərisində Rusiya Federasiyası (27,8 min kmVil), Qazaxıstan (11,8
min km-Vil), Gürcüstan (10,1 min kmVil) və Tacikistan (9,9 min
km-Vil) adambaşma düşən su ehtiyatına görə fərqlənirlər.
Ukrayna, Türkmənistan, Moldaviya və Özbəkistanda
adambaşına düşən su 1000 km-Vil həcmindən azdır.
XX əsrdə dünyada suya olan tələbat aşağıdakı kimi artmışdır:
1900-cü ildə 580 km\ 1940-cı ildə 820 km-\ 1950-ci ildə 1100 km\
1960-cı ildə 1900 km\ 1980-ci ildə 4100 km\ 2002-ci üdə isə 4040
km3 təşkil etmişdir.
Đstehlakçının
suya
tələbatının
göstəricilərini
də
müəyyənləşdirmək çox vacib məsələdir. Dünyada suyun əsas
istehlakçısı kənd təsərrüfatı olmuş və yenə də qalmaqdadır (70%).
Đkinci yeri sənaye (20%), üçüncü yeri məişət təsərrüfatı (10%) tutur.
Əsrimizin sonunda surətlə inkişaf edən şəhərlərin, sənayenin
və kənd təsərrüfatının su təminatı müəyyən texniki - iqtisadi və
ekoloji çətinliklərlə rastlaşır. Bir çox ölkələrin iri şəhərləri üçün «su
aclığı» artıq xarakterikdir.
Dünyanınn su problemlərinin həlli üçün bir sıra tədbirlər
həyata keçirilir. Axının nizama salınmasından, su anbarlarında şirin
su ehtiyatlarının
yaradılmasında əlavə, suvarma sistemləri
təkmilləşdirilir və kənd təsərrüfatında su itkisinin azalması üçün bir
sıra texniki tədbirlər görülür.
Regionların su təminatının yaxşılaşdırılması üçün su
anbarlarının tikintisi böyük əhəmiyyət kəsb edir. Su anbarlarının
tikilməsi əsasən Đkinci Dünya müharibəsindən sonra daha da
artmışdır. Dünyada təkcə son 30 ildə su anbarlarının sayı 4 dəfə,
ümumi həcmi isə 10 dəfədən çox artmışdır (o cümlədən, Latın
Amerikası ölkələri,Asiya və Afrikada 35-90 dəfə). Hal-hazırda
planetimizdə 60 mindən çox su anbarı istifadəyə verilmişdir. Onların
həcmi 6600 km\ su səthinin sahəsi isə 400 min km2-ə bərabərdir.
Üç kateqoriyadan ibarət müəyyən olunmuş hidroenerji
potensialı mövcuddur (nəzəri, texniki və iqtisadi).
Nəzəri potensialı müəyyən etmək üçün bütün yerüstü axım
hesablanır - 46 min km-Vil. Nəzərə alsaq ki, qurunun orta
hündürlüyü 800 m-dir, onda ümumi hidropotensial 1,0 mlrd. kVt
Dostları ilə paylaş: |