40
Bu cür patologiyalarda müalicə aparılmadıqda alveol sümüyü-
nün destruksiyası fərdi xarakter daşıyır və destruksiya sürətinin
üç forması ayırd edilir:
1. Ləng – dişin yerdəyişməsi ildə 0,09
mm təşkil edir;
2. Orta – 0,05-0,5 mm;
3. Sürətli – 0,1-1,0 mm.
Praktik olaraq, ləng və sürətli tipli patologiyalara, demək olar
ki, bərabər səviyyədə rast gəlinir və təxminən 10% təşkil edirlər.
Orta sürətli patologiyalara isə 80-90% hallarda rast gəlinir.
A
B
C
Şəkil 22. Dişlərin yerləşməsinin pozulması
A – Sıxlaşma; B – Öz oxu ətrafında fırlanma; C –
Yerdəyişmə
Bruksizm. Gecə vaxtı dişlərin qıcanmasıdır. Bu patologiya
zamanı parodontda diffuz formada iltihabi destruktiv xarakter-
li dəyişikliklər müşahidə edilir. Xəstələr gicgah-çənə oynağında
səs-küyün olmasından, ağızın geniş açılması zamanı yaranan ağ-
rıdan, diş ətindən qan gəlməsindən və s. şikayət edirlər.
Ağır hallarda dişlərin generalizə olunmuş sürtülməsi, dişlə-
min aşağı düşməsi, aşağı çənənin oynaq çıxıntısının distal istiqa-
mətdə yerdəyişməsi, oynağın palpasiyası zamanı ağrının yaran-
ması, ağızın selikli qişasında paresteziya, dişin sərt toxumala-
rının hiperestiziyası və s. kimi parodontun patologiyalarına xas
olan əlamətlərə rast gəlinir (şəkil 23).
42
KLİNİK METODLAR
Klinik müayinə metodları aşağıdakı mərhələlərdən ibarətdir:
• Stomatoloji və parodontoloji anamnezin qiymətləndirilməsi
• Parodontoloji statusun əsas göstəricilərinin qiymətlən diril-
məsi
• Parodont toxumalarının anatomo-topoqrafik xüsusiyyətləri
• Stomatoloji və parodontoloji anamnezin qiymətləndirilməsi
PİX – gingivit və parodontitlər, prosesin gedişi və klinik əla-
mətlərin təzahür olunması nöqteyi-nəzərindən rəngarəng olması ilə
xarakterizə olunur. Hər bir xəstə üçün optimal müalicə-profilaktika
tədbirlərinin işlənib hazırlanması və həyata keçi rilməsi məqsədilə
prosesin klinik mənzərəsini, onun başvermə səbəbini, gedişini,
anatomo-topoqrafik xüsusiyyətlərini, yerli və ümumi reaktivliyini
və s. ciddi formada qiymətləndirmək lazımdır.
Hazırda sübut olunmuşdur ki, PİX-nin əmələ gəlməsində
bakterial invaziya həlledici rola malikdir. Aparılmış çoxsaylı
tədqiqatlar, parodont xəstəliklərinin bir çox faktorlarla əlaqədar
olduğunu deməyə imkan verir. Belə faktorlar içərisində genetik
uyğunluq, ümumi sistem xəstəlikləri, immun sistemindəki poz-
ğunluqlar, hamiləlik və s. göstərmək olar.
Anamnestik məlumatların analizi klinik müayinələrin əsas və
həlledici mərhələsi hesab olunur. Sorğu zamanı xəstənin aşağıda-
kı şikayətlərinə diqqət yetirmək lazımdır: diş əti qanaması (onun
yaranma səbəbi, müddəti, qida qəbulu, dişlərin təmizlənməsi
zamanı və ya sponton olması), abseslərin əmələ gəlməsi, ağızda
pis qoxunun yaranması, diş daşlarının və dişlərin tərpənməsinin
aşkar edilməsi və s. Xəstənin dediyinə görə əsasən prosesin
müddəti, əvvəllər aparılmış müalicənin xarakteri və nəticələri,
eyni zamanda remissiya dövrünün müddəti və s. təyin olunur.
Xəstəliyin genetik asılılığını müəyyən etmək üçün yaxın qohum-
larda bu cür halların olub-olmaması öyrənilir. Bundan başqa,
ürək-damar, sinir və endokrin, mədə-bağırsaq və s. xəstəliklərin
rolu da müəyyən edilir. Ağızla nəfəs alma və siqaret çəkmə kimi
43
zərərli vərdişlər də vacib anamnestik məlumatların mənbəyi
hesab edilir. Qadınlarda ginekoloji xəstəliklər, disfunksiyalar,
hamiləlik və doğuşdan azad olunduqdan sonra aşkar edilən digər
patologiyalara diqqət yetirilir.
Toplanılan bu məlumatlar diaqnozun düzgün qoyulması və
adekvat müalicə tədbirlərinin aparılması üçün vacib şərtlərdən
biri hesab olunur.
Anamnestik məlumatlar dəqiqləşdirildikdən sonra, ağız boşlu-
ğu və parodontun klinik vəziyyətinin obyektiv müayinəsi aparılır.
PARODONTOLOJİ STATUSUN GÖSTƏRİCİLƏRİ
Parodont kompleks toxuma olub, dişi əhatə edərək onun
çənədə fiksə olunmasını təmin edir. Klinik baxımdan parodon-
tun görünən hissəsi diş ətindən ibarətdir. Parodontun bağ aparatı
kollagen, elastiki və oksital liflərdən təşkil olunmuşdur. Bu liflər
diş kökünü alveol sümüyünün kompakt səhifəsinə etibarlı forma-
da fiksə edir.
Parodont toxumasının vəziyyətini qiymətləndirmək üçün va-
cib olan şərtlər:
1. Ağız boşluğunun gigiyenik vəziyyətinin müəyyən edilməsi
2. İltihabi prosesin yayılması və intensivliyinin müəyyən
edilməsi
3. Parodontal ciblərin
dərinliyinin ölçülməsi
4. Dişlərin laxlama
dərəcəsinin müəyyən edilməsi
5. Suprakontaktların
müəyyən edilməsi
6. Parodontal ciblərdəki ekssudatın müəyyən edilməsi
AĞIZ BOŞLUĞUNUN GİGİYENİK VƏZİYYƏTİNİN
QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ
Xəstənin ağız boşluğunun gigiyenası həkim üçün ən vacib
müayinə obyekti hesab edilir və praktik baxımdan iki kateqoriya
üzrə qiymətləndirilir: qənaətbəxş və qeyri-qənaətbəxş vəziyyət.