19
nəinki itirib, “ikinci nəfəs”, olduqca əhəmiyyətli yeni məqsəd və
vəzifələr əldə ediblər.
Dünya maliyyə-iqtisadi böhranı ilə əlaqədar hadisələr inandırıcı
şəkildə göstərir ki, iqtisadi inkişafın yeganə səmərəli amili əvvəlki
kimi, yenə də milli dövlətlərdir. Neoliberal qloballaşma şəraitində
onlara ehtiyac nəinki aradan qalxmayıb, hətta öz funksiyalarını
zənginləşdiriblər.
Heç də təsadüfi deyil ki, Zbiqnev Bjezinski əvvəlki yanaşmasını
dəyişdirərək yazırdı ki, “dövlət-millətlər dünya sisteminin əsas
vəsiləsi kimi qalmaqda davam edir,… milli ərazinin ölçüləri isə əvvəlki
kimi, statusun və gücün ən əhəmiyyətli meyarı mənasını saxlayır”
19
.
Müasir dünyada dövlətin rolunun saxlanması haqqında yazan
tədqiqatçıların çoxu liberalizm klassiklərinin, o cümlədən Karl
Popperin
nüfuzuna
istinad
edirlər.
Cəmiyyətdə
dövlətin
funksiyalarının və hakimiyyətinin qorunub saxlanması zərurəti çox
amillərlə, o cümlədən ölkənin bütün əhalisinin hüquqlarına riayət
etməyin əhəmiyyəti ilə müəyyən olunur. Lakin K.Popper belə hesab
edir ki, dövlətin fəaliyyətinin mənfi məqamlarının inkişafa əngəl
olmaması üçün onun hakimiyyətini zərurətdən əlavə artırmaq lazım
deyil. K.Popper bu prinsipi “Liberalizmin ülgücü” adlandırır. Əgər
dövlət öz funksiyalarını yerinə yetirməyə qadirdirsə, o, istənilən ayrıca
19
Збигнев Бжезинский. Великая шахматная доска. Господство Америки
и его геостратегические императивы, М. 1999 г, стр. 51.
20
vətəndaşdan və ya ictimai təşkilatdan daha artıq hakimiyyətə malik
olmalıdır
20
.
Karl Popper tamamilə haqlıdır. Müstəqil dövlət apriori amorf və
ya başqa sözlə desək, zəif ola bilməz. O, özünü xalqın milli
mentalitetinə, yəni, xalqın dünya haqqında və bu dünyada öz yeri
haqqında təsəvvürlərinə uyğun olmayan dəyərlərdən qoruya
bilməlidir. Məsələ ondadır ki, milli mentalitet dövlətin həyatının bütün
tərəflərinin təşkilində müəyyənedici rol oynayır. Bunu inkar etmək
mənasız olardı.
Dövlət mürəkkəb sosial qurum, siyasi və hakim təsisatdır. Onun
əsas funksiyası bütün cəmiyyətin xeyrinə hakimiyyətin həyata
keçirilməsindən ibarətdir. Dövlətlər öz funksiyalarını cəmiyyətin
dövlət tərəfindən idarə edilməsinin mahiyyətini və sosial missiyasını
əks etdirən əsas fəaliyyət istiqamətləri vasitəsilə icra edirlər. Siyasi
sistemin demokratik və ya avtoritar xarakterindən asılı olmayaraq,
dövlət ictimai həyatın sabit fəaliyyətinin təmin olunmasına görə
məsuliyyət daşıyır. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, Dünya Bankı dağıdıcı
rol oynayır, buna baxmayaraq, bu beynəlxalq təşkilatın “Dəyişən
dünyada dövlət” adlı məruzəsində müəlliflər vurğulayırdılar ki,
effektiv dövlət olmadan istər iqtisadi, istərsə də sosial baxımdan
davamlı inkişaf qeyri-mümkündür
21
.
20
Карл Поппер. «Предположения и опровержения», «АСТ-Москва»,
2008 г., стр. 580, 581.
21
Отчет о мировом развитии. 1997. Государство в меняющемся мире. М.:
Прайс – Тасс. 1997.
21
Aydındır ki, dünya sürətlə dəyişir. Bu dəyişikliklər yeni eranın
aparıcı tendensiyasıdır. Nəticədə biz özümüz dəyişirik, bütövlükdə
cəmiyyət dəyişir. Amma bəşəriyyəti gələcəkdə nələr gözlədiyini hətta
ən böyük zəka sahibləri də qabaqcadan xəbər verə bilmirlər. Müasir
dövlətlərin rolunun möhkəmlənməsi, daxili və xarici siyasətdə onların
funksiyalarının güclənməsi tendensiyası məhz gələcəyin bəlli
olmaması ilə müəyyən edilir. Bu, həm də bəşəriyyəti ümumdünya
xaosuna düçar etməmək üçün lazımdır. Son zamanlar getdikcə daha
çox müəlliflər yuxarıda deyilənləri təsdiqləyərək bu qənaətə gəlməyə
başlayıblar ki, bir sosial qurum kimi, dövlətin rolu və əhəmiyyəti
artacaq, gələcək planetar inkişaf mövcud dövlət qurumları
çərçivəsində baş verəcək. Çox cəhətdən dövlətlərə qarşı duran
iqtisadi orqanizmlər kimi, korporasiyaların gücünün artmasına
baxmayaraq, “dövlətlərin sərəncamında olan alətlərin rolu və imkanı
zəifləməyəcək, əksinə, güclənəcəkdir”
22
.
Mövcud elmi ədəbiyyatda qloballaşan dünyada dövlətin yeri və
rolu haqqında mövqelərin fərqli olmasına baxmayaraq, son onillikdə
alimlərin çoxu məhz belə bir ideyaya meyil edir ki, sivilizasiyaların
qarşılıqlı təsiri nəticəsində dövlətin rolu liberal konsepsiyalarda
təqdim edildiyi kimi azalmayacaq, əksinə, artacaqdır. Xüsusən ona
görə ki, dövlət liberalizminin Qərbi Avropa ölkələrini hansı vəziyyətə
22
Стрижова И.А. Роль государства и государственных органов власти в
современном глобализационном мире. Социология и политические науки.
Вестник Одесского национального университета. Т.16, выпуск 10, 2011 год,
стр. 765.
22
gətirib çıxarmasını fərziyyələrdə yox, reallıqda görürük. Hərçənd,
vaxtilə Maks Veber (1864-1920) dövlətə “müəyyən ərazinin daxilində
fiziki qüvvədən qanuni istifadə inhisarçılığına (uğurla) iddia edən
insan cəmiyyəti” kimi tərif verirdi
23
.
Hegel hesab edirdi ki, hər bir tarixi forma yetkinlik kəsb etdiyi
məqamda tənəzzülə məhkumdur. Ancaq şübhəsiz ki, o, tənəzzül
haqqında danışarkən bu tarixi formanın tamamilə yox olmasını deyil,
onun yeni keyfiyyətə transformasiyasını nəzərdə tuturdu. Yurgen
Habermas yazır: “Vaxtilə milli dövlətin vəzifəsi tarixin çağırışına
inandırıcı cavab tapmaq, sosial inteqrasiyanın Yeni dövrün erkən
mərhələsinə xas olan, sonradan tamamilə dağılan formaları üçün
funksional ekvivalent tapmaq idi. Bu gün biz analoji çağırış
qarşısındayıq. Rabitə və kommunikasiya, iqtisadi istehsal və onun
maliyyələşdirilməsi vasitələrinin, texnologiya və silah satışının, hər
şeydən əvvəl – ekoloji və hərbi təhlükənin qloballaşması bizim
qarşımızda elə problemlər qoyur ki, onlar artıq milli dövlət
çərçivəsində və ya indiyə qədər hamı tərəfindən qəbul edilmiş suveren
dövlətlər arasında sazişlər bağlanması üsulu ilə həll edilə bilməz. Hər
şey onu göstərir ki, milli dövlət suverenliyinin zəifləməsi davam
edəcək və milli səviyyədə siyasi təsir imkanlarının yaradılmasını və
23
Bu mənbədən sitat gətirilir: Фрэнсис Фукуяма. Сильное государство.
Стр. 20.
Dostları ilə paylaş: |