9
iyerarxiya vertikalına orta vəsilə kimi qoşulacaqlar”
7
. Bu müəllif
iyerarxiya vertikalı haqqında danışarkən, hüquqların və məsuliyyətin
ayrı-ayrı dövlətlərin hökumətləri və beynəlxalq təsisatlar, həmçinin
millətlərarası təşkilatlar arasında bölünməsini nəzərdə tutur.
E.Toffler də analoji nəzəriyyəni əsaslandırırdı. O hesab edirdi ki,
milli dövlətlər sistemi transmilli korporasiyalar dünyası tərəfindən
tədricən sıxışdırılıb aradan çıxarılır. Müasir dünya siyasəti barədə
neoliberal təsəvvürlərə malik nümayəndələrdən biri olan E.Toffler
milli dövlətin tədricən “əriyib gedəcəyini” proqnozlaşdırır.
Oxşar fikrin tərəfdarı olan alman alimi V.Büll müasir dünyanın
transmilliləşməsi meyillərinə əsaslanaraq, tarixin subyekti kimi
“dövlətin ölüb gedəcəyini” bildirir
8
.
İngilis sosioloqu Z.Baumana məxsus olan daha bir nöqteyi-
nəzər də var. Onun fikrincə, “qlobal maliyyə, ticarət və informasiya-
sənaye dairələrinin hərəkət azadlığını və onların hədəflərinin həyata
keçirilməsində qeyri-məhdud imkanları təmin etmək üçün dünya
səhnəsində siyasi pərakəndəlik hökm sürməlidir. “Zəif” dövlətlərin,
yəni, “zəiflədilmiş”, amma dövlət kimi qalan ölkələrin mövcud olması
bu dairələrin hamısının həyati maraqlarına uyğundur”
9
.
7
Соколов В.В. Контуры будущего мира: нации, регионы,
транснациональные общества. Жур. Мировая экономика и международные
отношения. 2011 г., №3, стр. 9.
8
Bax: Юрий Бойко, Эльмира Садыкова. Национальные государства в
современных мировых процессах. Жур. Обозреватель // OBSERVER, 2010 г.,
№2, стр. 90.
9
Бауман З. Глобализация. Последствие для человека и общества. М:
Весь Мир. 2004 г., стр. 98.
10
O hesab edir ki, dünya bankları və valyuta fondları vasitəsilə bu
ölkələri asanlıqla idarə etmək olar. Nəticədə yeni, amma daha zəif və
daha kiçik resurslara malik olan, siyasi cəhətdən “müstəqil” ərazi
qurumları yaradılmasına yönəlmiş açıq siyasət həyata keçirilir. Onun
fikrincə, bu zəif siyasi oyunçular güclülərin əlində oyuncaqdır.
Dövlətin maddi bazası məhv ediləndə, onun suverenliyi və
müstəqilliyi ləğv ediləndə, siyasi sinif yer üzündən silinəndə milli
dövlət sadəcə meqakorporasiyaların təhlükəsizlik xidmətinə çevrilir.
Dünyanın yeni ağalarının birbaşa idarəçiliklə məşğul olmağa
ehtiyacları yoxdur. Onlar inzibati məsələləri milli dövlətə həvalə
edirlər
10
.
Gördüyümüz kimi, bu müəllifin fikrincə, qloballaşma tarixin
təbii gedişatı, obyektiv zərurətdir. Buna görə də dövlətlərin öz
suverenliyini
itirməsi,
dövlətin
funksiyalarının
“yuxarıdan
göndərilmiş” tapşırıqların icrasından ibarət olması ilə barışmaq
lazımdır. Lakin bu konsepsiyanın opponentlərinin fikrincə, maliyyə
bazarlarının liberallaşdırılması haqqında qərar təbii iqtisadi zərurətin
deyil, siyasi prosesin nəticəsidir. Bu proses həmin yolla öz banklarının
və korporasiyalarının başqa ölkələrin bazarlarına daxil olmasını təmin
etmək istəyən ABŞ və Böyük Britaniya hökumətləri tərəfindən
başlanıb
11
.
10
Там же, стр. 96.
11
Юрий Гранин. Национальные государства в эпоху неолиберальной
глобализации. Сб. Человек вчера и сегодня. Междисциплинарные
исследования. Вып. 3, М. 2009 г., стр. 149.
11
Beynəlxalq Valyuta Fondu, Dünya Bankı, Dünya Ticarət Təşkilatı
və başqa beynəlxalq maliyyə qurumları “dövlətlərin suverenliyinin
aradan qaldırılmasında” böyük rol oynayır, ölkələrin iqtisadiyyatı
üzərində öz nəzarətini hər vasitə ilə möhkəmləndirirlər. Onların
həyata keçirdiyi siyasət dünyanın inkişaf etmiş dövlətləri sırasına
daxil olmayan ölkələrin milli iqtisadiyyatının zəifləməsi, əhalinin
sosial durumunun pisləşməsi ilə nəticələnir.
Məsələn, Beynəlxalq Valyuta Fondu qlobal maliyyə axınlarını
tənzimləyən qurum olaraq, formal baxımdan beynəlxalq təşkilat
hesab edilir, əslində isə o, dünyanın ən çox inkişaf etmiş ölkələrinin
maraqlarını təmsil edən vasitəyə çevrilib. Dünya Ticarət Təşkilatı da
buna oxşar rol oynayır və əslində milli dövlətin iqtisadiyyatını dağıdır.
Beləliklə, Beynəlxalq Valyuta Fondu, Dünya Bankı, Dünya Ticarət
Təşkilatı və başqa beynəlxalq maliyyə qurumları bir tərəfdən dünya
iqtisadiyyatı üzərində öz nəzarətini möhkəmləndirir, digər tərəfdən
isə milli iqtisadiyyatları zəiflədir, bununla da ölkələrin əhalisinin
sosial durumunu pisləşdirirlər.
Özünü inkişaf etdirmək məqsədilə qlobal strukturlarla müstəqil
əlaqə yaradan regionlar da dövlətin bir təsisat kimi zəifləməsində
müəyyən qədər rol oynayırlar. Belə regionlar kənar subyektlərlə
qarşılıqlı əlaqəyə girərək, əslində onların maraqlarını reallaşdırırlar.
Həm regionların, həm də kənar subyektlərin belə hərəkətləri çox vaxt
milli dövlətin maraqlarına cavab vermir, müəyyən mənada ölkənin
suverenliyinə təhdid yaradır.
Dostları ilə paylaş: |