667
4‐cü fəsil
Milli
demokratik
tranzitin
dilemmaları
sosiomədəni məkanında yabançı cəhətin güclənməsi
məsələsi qarşıya çıxır. Lakin belə bir sual doğur: biz bu cür
sentensiyaları müsbət cəhət hesab etməliyikmi, axı, qlobal
inteqrasiya dövründə mədəniyyətlərin hər hansı şəkildə
birləşməsi və sonradan onların bir-birini qarşılıqlı surətdə
zənginləşdirməsi sülhün və sabitliyin bərqərar olmasına
imkan yaradan müsbət amil hesab edilə bilər, yoxsa, hər
halda, bu cür meyilləri təhdid kimi qəbul etməli və onlara
hər vasitə ilə müqavimət göstərməliyik? Tarix, demək olar,
həmişə sübut etmişdir ki, mədəniyyətlərin birləşməsi labüd
surətdə onlardan birinin dominantlıq etməyə çalışmasına və
digərinin tabe olmaqdan imtina etməsinə gətirib çıxarır.
Nəticədə mədəniyyətlərin toqquşması işğalçılıq müharibə-
lərinə səbəb olmuşdur. İslam dünyasına qarşı səlib yürüşləri
buna əyani misaldır.
Hegel yazırdı ki, “islam artıq çoxdan ümumdünya tarix
səhnəsindən çıxmış və Şərqin sakit və hərəkətsiz mühitinə
qayıtmışdır”
1
. Lakin son onilliyin siyasi və sosial hadisələri
göstərir ki, islam aləmi yeni dünya nizamının formalaşma-
sının mühüm aspekti olaraq qalır. Müasir dünyada ən sərt
qarşıdurma məhz əhalisinin əksəriyyəti müsəlmanlar olan
ölkələrdə baş verir. Qərbdə yetişdirilmiş demokratik modelin
tətbiq edilməsindən, başqa sözlə desək, Qərbə xas olan həyat
formasının və tərzinin ixrac edilməsindən ibarət olan mühari-
bənin mahiyyəti isə XXI əsrdə qarşıdurmaya Qərb ilə Şərq
arasında müharibə xarakteri verir. Tariq Əlinin sözləri ilə
desək, “tarixi yenidən yazmaqdan daha çox, onun mövcud
olmasını inkar edirlər”
2
. Nəticədə “cəzasızlıq təkəbbürə; tə-
kəbbür nifrətə, nifrət isə bu müstəbid dövləti devirmək üçün
1
Лекции по истории философии. СПб, 1993, стр.377.
2
T.Əli, səh.27.
668
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
şiddətli arzuya səbəb olur”
1
. 2001-ci ilin sentyabr hadisələri
ilə başlanan, sonradan genişlənərək, İraqda və Əfqanıstanda
“demokratiya qurmaq cəhdlərinə çevrilmiş Qərb ilə Şərqin
toqquşması böyük mütəfəkkirin təqribən 400 il bundan əvvəl
dediyi sözlərin əyani illüstrasiyasıdır.
Hazırda islam dünyası zəngin maliyyə mənbələrinə və
təbii ehtiyatlara malik olan bir məkandır və bu, onu regional
siyasətin nüfuzlu aktoruna çevirir. Lakin dünya miqyasında
islam aləmi geosiyasi mənafelər üzrə birləşmiş bir məkan
kimi çıxış etmir. Eyni zamanda, malik olduğu sanballı ma-
liyyə imkanlarına və resurslara baxmayaraq, islam dünyası
hələ də iqtisadi çətinliklər çəkir və Qərbin nəzərində
“üçüncü dünya” dərəcəsində qalır. Hərçənd, zəngin təbii və
insan ehtiyatlarına, faydalı qazıntılara malik olan BƏƏ-ni
və Səudiyyə Ərəbistanını, Malayziyanı və Hindistanı “inki-
şaf etməkdə olan” ölkələr sırasına aid etmək çətindir. Məş-
hur politoloq, professor Maykl Parentinin fikrincə, “iqtisadi
inkişaf səviyyəsinin aşağı olması həmin ölkələrə zorla
qəbul etdirilmiş məxsusi bir inkişaf tərzidir”
2
. Müəllif daha
sonra yazır: “Geniş pul dövriyyəsi nəzəriyyəsinə görə, Cə-
nubun “geridə qalmış” ölkələrinin inkişafı onlara texnologi-
yalar və müvafiq iş ənənələri gətirən varlı şimal ölkələrin-
dən asılıdır. “Ağ adamın yükü” haqqında bu təkmilləşdiril-
miş versiya imperialistlərin sevimli uydurmasıdır... Bu “in-
kişaf nəzəriyyəsi”, yaxud bəzən deyildiyi kimi, “modern-
ləşdirmə nəzəriyyəsi” gerçəkliklə bağlı deyildir. “Üçüncü
dünya” ölkələrində “asılı” kapitalizmin intensiv istismarçı
növü yaranmışdır. Transmilli korporasiyaların sərmayələri
artdıqca, iqtisadi şərait nəzərəçarpacaq dərəcədə pisləşməyə
1
T.Hobbs. Leviafan, 1651.
2
M.Parenti, səh.24.
669
4‐cü fəsil
Milli
demokratik
tranzitin
dilemmaları
başlamışdır. Problem ərazilərin yoxsulluğunda və ya əhali-
nin qeyri-məhsuldar işləməsində deyil, xarici istismarın və
sinfi bərabərsizliyin olmasındadır. Sərmayədarlar ölkəyə
onun inkişafına kömək etmək üçün deyil, özləri varlanmaq
üçün gəlirlər”
1
.
Bu cür baxışlarla yanaşı, digərləri də var və onlar belə he-
sab edir ki, qlobal inteqrasiya yoxsulluq səviyyəsinin azaldıl-
masına şərait yaradır və inkişaf etməkdə olan dövlətlərin
əhalisinin yoxsul təbəqələrinin sosial müdafiəsini artırır. La-
kin bizim məqsədimiz qloballaşmanın iqtisadi ilkin şərtlərini
təhlil etmək deyil, monosentrik dünya nizamına münasibəti
ifadə edən baxışları göstərməkdir.
Beləliklə, formalaşmaqda olan dünya nizamı yaxın gələ-
cəkdə beynəlxalq münasibətlərdə çoxmərkəzliyin yaranma-
sına kömək edəcək, çünki mövcud qeyri-mütənasiblik əks-
təsir doğurur. Dünya tarixində qüvvələrin tarazlığının çox
nadir hadisə olmasına baxmayaraq, tarazlıq yarananda da o,
tarixən qısa bir dövrü əhatə edir. Görünür, yeni çoxmərkəzlik
qüvvələrin bərabər paylanmasını nəzərdə tutmur. Yeni
geoiqtisadi ittifaqlar inkişaf etməkdə olan dövlətlər və dünya
səviyyəsinə çıxmaqda olan regional dövlətlər üçün davamlı
və əlverişli iqtisadi fon yaradılmasına istiqamətlənəcəkdir.
Rusiya və Avropanın “rədd etdiyi” dövlətlərlə birlikdə belə
bir ittifaq yaradılması fikri həyat qabiliyyətli ola bilər.
Radikal müsəlmanların fikrincə, islam dünyası qərbpərəst
komprador rejimlərə və islam ənənələrinə sadiq qalmış döv-
lətlərə bölünmüşdür. Çoxmərkəzlik şəraitində müsəlman
dövlətlərinin perspektivi aşağıdakı səbəblərə görə olduqca
maraqlıdır: (1) dünyada ən zəngin enerji ehtiyatları mənbəyi-
1
M.Parenti, səh.27-28..
Dostları ilə paylaş: |