Zehin və Məntiq
ümumi qanunlar kimi dəqiqləşdirmişlər. Bu da onu göstərir ki,
sağlam zehnə malik olan hər bir şəxs bu qaydalarla tamş olduqda,
mütləq onu təsdiqləməli və onun daxili düşüncələrini ifadə etdiyini
hiss etməhdir.
4.
Tətbiq etmək. Yəni sadəcə məntiqi qaydaları bilmək zehni,
yanhşlıqdan qorumur. Bu qaydaları bilməklə yanaşı, (düşüncə və
icra məqammda) tətbiq etmək də lazımdır.
5.
Təfəkkür zamam. Tərifdə "təfəkkür zamam" ifadəsinin
işlədilməsinrn mənası budur ki, əvvəlki dərslərdə dediyimiz kimi,
zehin "təsəvvür etmək", "yaradıcılıq" (təxəyyül), "plan- metrik
şəkilləri streometrik qavramaq (3 ölçülü şəkillər)®^" kimi idrak
qabiliyyətlərinə malikdir ki, bunlardan biri də "təfəkkür" dür.
Məntiq elmi də zehnin bu müxtəlif idrak qabiliyyətlərindən, yalnız
təfəkkür haqqmda damşır.
Məntiqin formalaşması və digər elmlərlə əlaqəsi
Məntiq haqqmda belə bir sualla qarşılaşırıq: Bu ehni hansı
elmlərdən əvvəl və hansılardan sonra öyrənmək lazundn?
Aristotel, Farabi və İbn Sina kimi qədim filosoflarm nəzərincə,
məntiq "riyaziyyat" və "riyazət" elmlərindən sonra öyrənilməlidir.
Çünki bu elmlər msam çətinliyə salaraq ona qətiyyət verir.
Riyaziyyat, məsələləri məntiqi qanunlar əsasmda həll edir.
Amma bununla belə, necə olur ki, məntiq riyaziyyatdan sonra
öyrənilməli olur? Çünki riyazi məsələlər konkretləşdirilir,
simvollar hahna gətirilir və həll zamanı yalnız özünü ifadə edən
simvollar zəncirvari olaraq qruplaşdırılır. Belə riyazi simvol-
laşdırma riyazi məsələlərin həlli zamanı səhv etmənin ehtimalını
sıfıra endirir. Demək olar ki, riyazi məsələlərdə səhvin səbəbi zehin
yox, onun diqqətsizliyi olur. Yəni zehin riyazi məsələlərin həlli
zamam, adətən, düzgün fikirləşir, nəticənin səhv olmasma isə
zehnin həll zamanı hansısa bir simvolun yerinə
’ Bax: III hissə, III fəsil, V dərs
99
Məntiq ____________________________________________________________
başqa simvolu qo}unası səbəb olur. Riyaziyyat kimi dəqiq
elmlərdən başqa, demək olar ki, bütün elmlərdə insan hissiyyatı
məsələlərin həUi zamanı özünü aydm şəkildə göstərir. Məsələn,
humanitar elmlərdə mövzularm açıqlanmasım tədqiqatçı öz
mülahizələri əsasmda izah edir. Əlbəttə, həmişə belə olmur.
Nəsiminin "Məndə sığar iki cahan..." qəzəlindəki "iki cahan"
ifadəsinin qavranılması, aydınlaşması müxtəlif ədəbiyyatçılar
tərəfindən müxtəlif cür izah edilmişdir. Yaxud tarix elmində fikir
ayrılıqları, tarixçilərin ayrı-ayrı mənbələrə əsas- lanmalarma
görədir. Riyazi məsələlərin həlli zamanı, zehnin məntiqi
öyrənmədiyi halda məntiqi fikirləşməsi, terminləri birmənalı qəbul
etməsi, heç bir nəfsi istəyin məsələnin həllinə qarışa bilməməsi,
pillə-pillə, zəncirvari hərəkət etməsi omm güclənməsinə, təfəkkür
zamam məntiqi fikirləşməsinə, terminləri bir-biri ilə səhv
sabnamasma, kənar fikirlərin, nəfsi və xəyali istəklərin məsələnin
həllinə müdaxilə etməməsinə səbəb olur. Bundan əlavə,
riyaziyyatla məşğul olan şəxsdə iradə güclənir, səbir genişlənir və
istər-istəməz, məsələlərə qarşı kəskin diqqət formalaşır. Demək olar
ki, sadaladığımız ünsürlər riyaziyyatla məşğul olan şəxsin bütün
varlığma tədricən öz təsirini göstərir və onu başqa məsələlərdə də
riyaziyyatda olduğu kimi diqqətli otmağa məcbur edir. Məntiqin
riyaziyyatdan
sonra
öyrənilməsinin
məsləhət
görülməsi,
riyaziyyatla məşğul olan şəxsin zehiiinin, çətin riyazi məsələlər
qarşısmda formalaşaraq düzgün təfəkkürə yiyələnməsinə görədir.
Riyaziyyat elminin adı da, riyazi məsələlərin həUi zamam zehnin
sıxmtıya düşməsi ilə əlaqədardır.
"Riyazət" elmi də riyaziyyat kimi, "çətinliyə salma" mənasım
ifadə edir. Bu ebn "nəfsi tərbiyə" elminin nəzəriyyəsini praktiki
olaraq həyata keçirməkdən ibarətdir. Burada, nəfsin tüğyan edən
istəklərinə qarşı kəskin mübarizə aparüaraq, ona əziyyət verilir.
Belə olan halda nəfs tədricən tərbiyə edilir. Nəfslə, mənəviyyatla
zehnin qarşüıqh sıx əlaqəsi olduğunu
100
Zehin və Məntiq
nəzərə alsaq, bu zaman məntiqin bu elmdən sonra öyrənilməsinin
səbəbi aydm olur. Nəfslə zehnin qarşılıqlı əlaqəsinə - "nəfsin zehnə
təsiri" və "zehnin nəfsə təsiri" kimi iki istiqamətdə baxmaq olar.
Nəfsin zehnə təsirindən, əwəM bəhslərdə söhbət açdıq. Amma
keçən bəhslərə işarə olaraq deyə bilərik ki, təfəkkür əvvəlcə nəfsin
təsiri əsasmda hərəkət edir. Yəni əksər fikirlər nəfsdən qaynaqlanır.
Tərbiyə edilməyən tüğyan- kar nəfs öz istəklərini həyata keçirmək
üçün "ağıTT istədiyi kimi təfəkkür etməyə məcbur edir. İnsanm bu
cür təfəkkürü bəzən dərk olunmadan, bəzən isə dərk olunaraq baş
verir. Bunlardan birinci təfəkkürün qarşısım aknaq mümkün olur,
amma ikinci təfəkkür qarşısıalınmaz hesab edilir. Demək olar ki,
təfəkkür zamam bir çox səhvlərin səbəbi nəfsin zehnə təsirindən
qaynaqlamr. Amma əgər nəfs tərbiyə edilsə, artıq o, zehnə təfəkkür
zamam təsir edə bilmir və bu zaman zehin sərbəst olaraq
düşünməyə nail olur. Nəfsin zehnə təsiri olmayan təfəkkürdə isə
səhvlərin səbəbi, yalnız diqqətsizlik olur. Əlbəttə ki, nəfs nə qədər
tərbiyə olunmuş olsa, zehin bir o qədər sağlam təfəkkürə malik
olar. Nəfsin zehnə amansız təsirləri, böyük filosofları məntiqi,
riyazət elmindən sonra öyrənmək fikrinə gətirmişdir.
Nəfslə zehnin yuxarıdakı iki əlaqəsini nəzərə alsaq, demək olar
ki, məntiq riyazət elmindən sonra öyrəniknəhdir və e)mi zamanda
riyazət də məntiqdən soma. Çünki nəfslə zehin eyni zamanda
bir-birinə təsir göstərir. Yəni bəzi yerlərdə nəfs zehnə, bəzi yerlərdə
isə zehin nəfsə təsir edir. Beləliklə, demək olar ki, bu elmlər paralel
öyrənilməlidir.
SUALLAR:
1.
Məntiqə öz sözünüzlə necə tərif verə bilərsiniz? Verdiyiniz bu
tərifi kitabdakı təriflə müqayisə edin.
2.
Vasitə olan elm üçün misal gətirin və izah edin.
3.
Nə üçün məntiq bütün elmlər üçün vasitədir?
101
Dostları ilə paylaş: |