ƏSMƏR
ƏLIYEVA
B.R.Quliyev mocollobşdirmoni qanunvericiliyin müstəqil sis-
Icmloşdimro əməliyyatı kimi xarakterizə etməklə göstərir ki, mə-
cəllələşdirilmiş aktlara qarşı tələblər yüksək olmalı və məcəllə- ləşdirilməli
olan normativ materialın dairəsi (normativ hüquqi aktların və hüquq
normaları sistemi) dəqiq müəyyən edilməlidir.' Məcəllələşdinnənin
məqsədlərini müəyyən edərkən, C.Л.Kərimov düzgün olaraq göstərir ki,
onun mahiyyəti əvvəllər qəbul edilmiş və tətbiq olunan hüquq normalarını
əvəz edən birləşdirilmiş qanunvericilik aktının yaradılması və vahid məntiqi
sistemin
qurulması
məqsədilə
qüvvədə
olan
qanunvericiliyin
təkmilləşdinlməsindədir,- N.D.Durmanov göstərir kı, məcəllə vahid
qanunvericilik aktıdır və özünün bu xüsusiyyəti ilə
0
, qanunlardan
fərqlənir.^
Л. Naşits isə bir qanunvericilik aktı kimi, məcəllənin adi qanun deyil,
müəyyən hüquq sahəsinin normalar sistemini birləşdirən qanun olduğunu
bildirir. Məcəllənin maddələri hüquq sahəsinin daxili struktumnu əks
etdirərək, məntiqi ardıcıllıqla sıralanır. Hər bir maddə nisbi müstəqilliyə
malik olmaqla yanaşı, həm də məcəllənin tərkib elementi kimi çıxış edir.
Məcəllə yaradılarkən burada müvafiq hüquq sahəsinin ümumi prinsipləri
təsbit edilir və onun maddələri arasında təkrar və ziddiyyətlər aradan
qaldırılır. Məcəllələr, əsasən, iki hissədən ibarət olur: ümumi və xüsusi
hissə. Bütün və ya bir neçə hüquq institutlarına və həmin məcəllənin xüsusi
hissəsinin maddələrinə aid olan müddəalar ümumi hissədə birləşdirilir.
Müəyyən ictimai münasibətləri tənzimləyən hüquq institutları və maddələr
isə xüsu-
' Quliyev E.R. Mocolloloşdirmo prosesinin anlayışı vo mozımmu / «Hüquq elminin
müasir problemlori» mövzusunda II bcynolxalq konfransın Iczislori. Bakı, 2010, s.
86-88
^ Керимов Д.А. Кодификация и законодательная техника. М.: Госюриздат, 1962,
с. 20, 35
^ Дурманов Н.Д. Советский уголовный закон. М.: Изд-во Московского
Университета, 1967, с. 70
165
ƏSMƏR
ƏLIYEVA
si hissoyo daxil edilir. Mocollonin iki osas hissəyə bölünməsi onun struktur
quruluşunun məqsədəmüvafiqliyindən irəli gəlir. Belə bölgü hər bir hüquq
institutu və ya maddədə ümumi müddəaların təkrarlanmasının qarşısını
almaq məqsədi daşıyır.'
Məcəllənin belə xarakteristikası kifayət qədər məzmunlu olsa da,
N.D.Durmanovun qeyd etdiyi kimi,-’- A.Naşitsin belə bir fikri ilə
razılaşmaq olmur ki, «məcəllə təkcə vahid qanunvericilik aktı deyil, eyni
zamanda, müəyyən hüquq sahəsinin qanunlar toplusudur». A.Naşitsin bu
fikri A.N.İodkovskiy tərəfindən də müdafiə edilir. O, məcəllələşdirmənin
iki istiqamətini fərqləndirir və ikinci istiqamət haqqında yazır ki, bu halda,
məcəllələşdirmə fəaliyyəti qüvvədə olan qanunvericiliyi müəyyən qaydaya
salmağa, onları sistemləşdirməyə və mahiyyətinə toxunmadan onlar
arasında mövcud olan ziddiyyətləri aradan qaldırmağa yönəlir. Lakin bu
halda da qanunvericilik, əsasən, texniki xarakterli bir sıra dəyişikliklərə
məruz qaldığından, bu fəaliyyətin də nəticəsi qanunvericilik orqanları
tərəfindən sanksiyalaşdırılmalıdır. Belə nəticə dedikdə isə, qüvvədə olan
qanunların toplusunun tərtib edilməsi başa düşülür.-' Onun fikirləri də
etirazlar doğurur. C.A.Kərimov haqlı olaraq yazır ki, məcəllələşdirmə
qanunvericilik matcriahnm texniki emalı ilə (tərtibatı ilə) eyniləşdirilə
bilməz, çünki köhnəlmiş hüquq normalarının məcəllələşdirilmiş
materialdan çıxarılması texniki məsələ hesab edilə bilməz. Bu və ya digər
qanunun, yaxud maddənin köhnəlməsinin müəyyən edilməsi qanunverici
tərəfindən
' Машин Л. Прано-гворчес-гпо. Теория и законодательная -техника. М.: Юрид.
лит., 1974, с. 145
- Дурманов Н.Д. Советский уголовный закон. М.: Изд-во Московского
Университета, 1967, с. 70
■’ Иодковский Л.11. Ис-тория советской коди(1)икании // Вопросы кодификации
советского законодательства. Сборник научшлх статей. Свердловск, 1957, с. 30
166
ƏSMƏR ƏUYKVA
hüquqi aktların qüvvəsinin dorin vo hortorofli tədqiqindən sonra həyata
keçirilir. Bundan əlavə, qanunların mahiyyətinə toxunmadan ziddiyyətlərin
aradan qaldırılması praktiki olaraq mümkün deyil.'
Bu məsələnin araşdırılması ilə xüsusi məşğul olmuş A.F.Şebanov isə
yazır: «Məeəlləşdirmə dedikdə, sistemləşdimıənin elə lomıa- sı başa düşülür
ki, qanunveriei onun köməyilə müvafiq hüquq sisteminin ümumi
prinsiplərindən çıxış edərək, hüquqi müddəaları bir aktda vahid, nizamlı,
daxilən bir-birinə uyğun, müəyyən ieti- mai münasibətləri mümkün qədər
tam tənzimləyən şəkildə yığmağa çalışır».-
A.S. Piqolkin isə belə hesab edir ki, məeəllə öz nomıalan ılə müəyyən
hüquq sahəsinə aid olan ietimai münasibətləri tam və əhatəli tənzimləyən
vahid qanunverieilik aktıdır. Onun fikrincə, məcəllədəki normalar həmin
hüquq sahəsinin daxili strukturunu əks etdirən ciddi ardıcıllıqla düzülürlər
və daxili vəhdətə malik olan bütöv sistem kimi çıxış edirlər.^
Qeyd olunanların ümumiləşdirilməsi nəticəsində məeəllələş- dirilmiş
aktı müəyyən hüquq və ya qanunvericilik sahəsinin pred- meti olan ictimai
münasibətləri komleks şəkildə tənzimləyən, daxili strukturu vəhdət təşkil
edən, məntiqi ardıcıllığı ilə fərqlənən və bir- biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan
normalar sistemindən ibarət olan vahid və sistemləşdirilmiş qanunvericilik
aktı kimi xarakterizə etmək olar.
Eyni zamanda, məcəllələşdirilmiş aktların aşağıdakı əhəmiyyətini də
göstərmək olar:
' KcpuMOi!
Д.Л. Кодификация и за
1
<
0110
датсл
1
.иая техника. M.: Госюриздат, 1962, с.
28-29
Шебаиов Л.Ф. Некоторые иоцроеы теории нормативных актов связи е
сиетематизацией советского законодательства // Советское государство и право,
1960,
J
Y
Ü
7, с. 140
^ Пиголкин Л.И. Подготовка проектов иормазивных актов, М.: Юрид. лит., 1968,
с. 50
167
Dostları ilə paylaş: |