50
Hüceyrələr bölünmə yolu ilə çoxalır, yeni hüceyrə tam yetişmiş
hüceyrənin bölünməsindən əmələ gəlir.
Mürəkkəb çoxhüceyrəli orqanizmlərdə hüceyrələr yerinə yetirdikləri
funksiyalar üzrə ixtisaslaşmış və müvafiq toxumalar əmələ gətirmişdir.
Orqanlar toxumalardan ibarət olub, bunların fəaliy¬yətini sinir və
humoral sistemlər tənzim edir.
Hər bir canlı hüceyrə sitoplazmadan və nüvədən ibarət, özünü tənzim
edən və özünə oxşar strukturlar yarada bilən mürəkkəb quruluşlu
mikroskopik canlı sistemdir. Çoxhüceyrəli orqanizmlərdə hüceyrələr öz
fəaliyyətini bu və ya digər toxuma, yaxud orqan daxilində həyata keçirir.
Hüceyrənin əsas xüsusiyyətlərindən biri xarici mühitlə fasiləsiz olaraq
maddələr mübadiləsini həyata keçirmək və özünü bərpa etməkdir.
Orqanizmdə hüceyrələr hüceyrəarası maye və ya bərk maddə mühiti ilə
əhatə olunmuşdur.
İnsan bədəninin hüceyrələri öz formasına, ölçülərinə və quruluşlarına
görə olduqca müxtəlifdir. Burada 200-ə yaxın müxtəlif növ hüceyrələrə
rast gəlinir. Onlar kubabənzər, silindrik, yastı, iyəbənzər, çıxıntılı, oval,
dai¬rəvi və digər formalarda olur. Hüceyrələrin forması daşı¬dıqları
funksiyadan,
protoplazmanm
xassələrindən,
əhatə
olunduğu
mikromühitdən, onların bir-birinə olan mexaniki təsirindən və s. asılıdır.
Hüceyrələrin əksəriyyəti mikroskopik ölçüdədir.
Hüceyrələr müxtəlif formaya, ölçüyə və funksiyaya malik olmalarına
baxmayaraq, onların ümumi quruluş planı prinsip etibarilə eynidir, yəni
hər bir hüceyrə bir-biri ilə sıx əlaqədə olan iki əsas hissədən - nüvədən və
sitoplazmadan təşkil olunmuşdur. Sitoplazma ətraf mühitdən hüceyrə
qişası (membram) vasitəsilə ayrılır. Nüvə xromatin strukturlardan,
nüvəcikdən və nüvə qişasından ibarətdir.
downloaded from KitabYurdu.org
51
Sitoplazma hüceyrənin ən zəruri komponentidir. Ona hüceyrə membram,
orqanellər, əlavələr və hialoplazma aiddir.
Hüceyrə qişası və ya membram hüceyrəni xaricdən örtə¬rək, onu ətraf
mühitdən ayırır. Membran yarımkeçirici zar
olub, xarici mühitlə hüceyrə arasındakı mübadilə proseslərini tənzim edir
və hüceyrənin daxili mühitini sabit saxlayır. Maddələr xarici mühitdən
hüceyrəyə və hüceyrədən xarici mühitə osmos və diffuziya qanunları
əsasında keçir. Bu proses habelə faqositoz, pinositoz yolu ilə də icra
olunur.
Orqanellər. Hüceyrə orqanelləri və ya orqanoidləri xüsusi quruluşa malik,
müəyyən funksiya icra edən sitop- • lazmatik strukturlardır. Bunlar
hüceyrənin həyat fəaliyyə¬tində bilavasitə iştirak edir. Orqanellər ümumi
və xüsusi
• t
əhəmiyyətli olmaqla iki qrupa ayrılır. Ümumi əhəmiyyətli orqanellər
bütün hüceyrə növlərinə məxsusdur. Bunlara sitoplazmatik tor,
ribosomlar, mitoxondrilər, lövhəcikli kompleks, sentrosom və lizosomlar
aiddir. Xüsusi əhəmiy¬yətli orqanellər yalnız müəyyən növ hüceyrələr
üçün səciyyəvidir. Bunlara tonofibrillər, miofibrillər, neyrofibril- lər,
mikroqovuqcuqlar, qamçılar və s. aiddir.
Sitoplazmatik tor bir-birindən xeyli fərqlənən iki tipə bölünür: hamar,
dənəsiz və dənəli, qranulyar sitoplazmatik tor.
Sitoplazmatik torun əsas vəzifəsi zülal maddələrinin, yağların və
polisaxaridlərin sintezindən ibarətdir. Belə ki, zülallar dənəli
sitoplazmatik torda, polisaxarid və yağlar dənəsiz sitoplazmatik torda
sintez olunur.
downloaded from KitabYurdu.org
52
Ribosomlar ribonukleotidlərdən təşkil olunub, hücey¬rədə tək-tək və ya
qrup halında (polisom) yerləşir. Onlar zülalların sintez mərkəzidir.
Ribosomlardaıı olan spesifik RNT vasitəsilə sitoplazmadakı amin
turşularından poli- peptid zəncirləri əmələ gəlir.
Mitoxondrilər hüceyrənin energetik sistemi hesab olu¬nur. Yeni
mitoxondrilər hüceyrədə mövcud olan mitoxon- drilərin bölünməsi
hesabına yaranır. Mitoxondrinin əsas funksiyası adenozin-trifosfat
turşusunu (ATF) sintez et-məklə hüceyrə üçün lazım olan enerjini
ayırmasıdır.
Lövhəli kompleks və ya Holci kompleksi hüceyrənin sintetik fəaliyyəti
məhsullarının-zülal, karbohidrat və yağ¬ların daşınmasında iştirak edir.
Holci aparatının fəaliyyəti sayəsində plazmatik membran təzələnir və
böyüyür.
Sentrosom, yaxud hüceyrə mərkəzi, bir qayda olaraq, nüvənin yanında
yerləşir, hüceyrənin mitoz bölünməsində bilavasitə iştirak edir.
Lizosomlarm daxilində üzvi maddələri parçalayan hidrolitik fermentlər
vardır. Hüceyrənin qidalanmasında və ifrazatında iştirak edir. Bu da
faqositoz və avtoliz prosesləri ilə gedir.
Xüsusi orqanellər. Kirpiklər və qamçılar həm sərbəst hüceyrələrdə, həm
də toxumaların tərkibindəki hüceyrələrdə olur. Adətən hüceyrənin tək,
hərəkətli və uzun çıxıntısım qamçı, nisbətən qısa və çoxlu çıxıntılarını
kirpiklər adlan-dırırlar. Bunlar hüceyrədə hərəkət funksiyasım yerinə
yetirir.
Tonofıbrillər keratin zülalından təşkil olunmaqla hüceyrədə mexaniki və
ya istinad vəzifəsini həyata keçirə¬rək, epitel hüceyrəsinə möhkəmlik
verir.
Mikroqovuqcuqlar mühafizə funksiyasını daşıyır, su və mineral
maddələrin sorulma prosesində iştirak edir. Çoxhüceyrəli heyvan və ya
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |