56
turşularının tərkibində olan riboza, dezoksiriboza və sərbəst halda olan
qlükoza aiddir. Qlükozanm oksid¬ləşməsi protoplazmanın tənəffüsünü
təmin edir.
Mürəkkəb karbohidratlar monosaxaridlərin bir-biri ilə birləşməsindən
əmələ gələn polisaxaridlərdir. Heyvan və . insan orqanizmlərində ən geniş
yayılmış polisaxarid qliko- gendir. O, protoplazmanın ehtiyat enerji
mənbəyidir. Çox¬lu miqdarda qlikogen əzələdə və qaraciyərdə
toplanmışdır.
Karbohidratlar zülal və yağlarla reaksiyaya girib müva¬fiq olaraq
qlükoproteidləri və qlükolipidləri əmələ gətirir.
Su və mineral duzlar. Hüceyrənin həyat fəaliyyəti müəyyən maye
mühitində keçir ki, bunun vacib hissələrini su və suda həll olmuş qeyri-
üzvi duzlar təşkil edir. Su və mineral duzlar protoplazmanın mütləq
komponentləri
olub,
hüceyrənin
fiziki-kimyəvi
xassələrini
müəyyənləşdirir.
Hüceyrənin həyat fəaliyyəti. Hər bir hüceyrə çoxhü- ceyrəli orqanizmin
elementar hissəsi olmaqla bərabər, özünün müstəqil fəaliyyətini-maddələr
mübadiləsi, qıcıq¬lanma, hərəkət, öz-özünü yaratma, böyümə,
diferensiasiya, qocalma, ölüm kimi prosesləri daşıyır.
Maddələr mübadiləsi. Hüceyrə onu əhatə edən ətraf mühitdən həyat
fəaliyyəti üçün zəruri olan maddələri onların potensial enerjiləri ilə
birlikdə mənimsəyir, özünün kimyəvi tərkibini yeniləşdirir, həyat
fəaliyyətini davam etdirir. Maddələr mübadiləsi sintez və dağılma
proses¬lərindən ibarətdir. Hüceyrənin xarici mühitdən alınan qida
maddələrini
mənimsəyib,
protoplazma
maddəsinə
çevirmə¬sinə
assimilyasiya, protoplazmanın üzvi maddələrinin parçalanıb, həyat
prosesləri üçün vacib enerjinin ayrılma¬sına isə dissimilyasiya deyilir.
Əsas iki növ mübadilə -
downloaded from KitabYurdu.org
57
plastik və energetik mübadilə həyata keçir. Plastik mübadilə zamanı
hüceyrə ətraf mühitdən aldığı maddələrin hesabına böyüyür və öz
pozulmuş hissələrini bərpa edir. Energetik mübadilə zamanı isə hüceyrə
mənimsədiyi mad¬dələrin parçalanması nəticəsində həyat proseslərini
təmin edən enerji hasil edir. Hüceyrədə enerjinin yaranması iki yolla baş
verir: aerob və anaerob. Aerob yolla maddələr mitoxondrilərdə oksigenin
iştirakı ilə parçalanır, anaerob yolla isə enerji mənbəyi olan karbohidratlar
oksigenin iştirakı olmadan mitoxondrilərdən kənarda hidrolitik yolla
parçalanır ki, bu da qlikoliz adlanır.
Maddələrin ətraf mühitdən hüceyrəyə keçməsində və ya əksinə,
hüceyrədən ətraf mühitə verilməsində hüceyrə membram mühüm rol
oynayır. Eyni zamanda bu prosesdə ətraf mühitin kimyəvi tərkibi və orada
maddələrin qatılığı, konsistensiyası da mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Belə
ki, ətraf mühitdə duzluluğun artması hüceyrədən suyun xaricə çıxmasına,
əksinə ətraf mühitdə duzluluğun azalması su¬yun hüceyrəyə keçməsinə
səbəb olur. Beləliklə, hüceyrənin daxilində olan duzlarla ətraf pıühitdə
olan suyun miqdarı arasında lazımi nisbət yaranır. Bir çox irimolekullu
üzvi maddələr və yaxud iri hissəciklər hüceyrəyə faqositoz və rofeositoz
yolla keçir.
Faqositoz - müxtəlif iri maddələrin hüceyrələr tərəfin¬dən udulub, fitik
fermentlərin təsiri ilə həzm olunması prosesidir. Belə hüceyrələrə
faqositlər (yunanca faqos - udan; sitoz - hüceyrə) deyilir. Onlar yad
cisimcikləri, mikroorqanizmləri, toxuma parçalanması məhsullarını, bəzi
zəhərləyici maddələri öz daxilində zərərsizləşdirir. Əvvəlcə bu
hüceyrələrdə yalançı ayaqlar udulacaq maddəni əhatə edir. Sonra onu
hüceyrə daxilinə keçirir və lizosom- larda olan əridici fermentlərin təsiri
ilə həzm olunur.
Pinositoz (yunanca pino - içmək) prosesində hüceyrə ətraf mühitdən
mayeni özünə keçirir. Hüceyrə qişası ətraf mühitə doğru mikroskopik
downloaded from KitabYurdu.org
58
çıxıntılar verir, onlar arasında hüceyrə daxilinə doğru girintilər əmələ
gəlir. Əmələ gəlmiş çuxurlara ətraf mühitdən maye dolur və ağız
qapanaraq hüceyrə daxilində qovuqcuq (vakuol) yaradır.
Rofeositoz zamanı ətraf mühitdə submikroskopik his¬səciklər və
makromolekullar cəzb olunma yolu ilə hüceyrə daxilinə keçir və vakuol
əmələ gətirir. Hər iki prosesdə pino- . sitoz və rofeositozda vakuolda
maddələr neytrallaşdırılır.
Hüceyrədaxili məhsulların xaricə çıxması sekresiya ilə əlaqədardır.
Hüceyrələrin ifraz etdiyi seliyəbənzər maddə¬lər toxumaların mexaniki
zədələrdən qorunması, habelə hüceyrəarası əsas maddənin əmələ gəlməsi
üçün çox əhəmiyyətlidir. Maddələr mübadiləsinin son məhsullarının,
habelə orqanizmə daxil olmuş yad maddələrin toxu¬malardan xaricə
çıxarılmasında faqositoz qabiliyyətinə malik makrofaqlar sistemi iştirak
edir.
Hüceyrənin bioloji reaksiyaları. Hüceyrənin xarici mühi¬tin təsirinə qarşı
hər hansı cavab verə bilmək qabiliyyətinə qıcıqlanma qabiliyyəti, təsir
edən amilə qıcıq və ya qıcıqlan¬dırıcı, qıcığın təsir etməsi prosesinə
qıcıqlanma, hər hansı təsi¬rə qarşı hüceyrənin verdiyi cavaba isə bioloji
reaksiya deyilir.
Hüceyrənin qıcığa qarşı verdiyi spesifik cavaba oyan- . ma, oyanma ilə
cavab vermək qabiliyyətinə oyanma qabiliyyəti və ya oyamcılıq, oyanma
qabiliyyətinə malik toxumalara (sinir, əzələ və vəzi toxumaları) isə
oyanıcı toxumalar deyilir. Refleks - qıcığa qarşı mərkəzi sinir sisteminin
iştirakı ilə verilən cavabdır.
Orqanizmin qıcıqlara qarşı hər bir konkret şəraitə müvafiq şəkildə cavab
verə bilmək qabiliyyəti reaktivlik adlanır. Reaktivlik daha geniş anlayış
olub, bütün əvvəl¬kiləri əhatə edir.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |