66
Skelet əzələlərində əzələ lifləri bir-birinə paralel yerləşdiyi halda, ürək
əzələsində tor əmələ gətirir.
Eninəzolaqlı əzələ toxuması yüksək regenerasiya
qabiliyyətinə malik olur. Lakin bu proses bir sıra amillər¬dən asılı olaraq
gedir.
Sinir toxuması. Sinir toxuması orqanizmin ən yüksək inkişaf dərəcəsinə
çatmış toxuması olub, yüksək oyanıcı- lığa, oyanmanı sinir impulsuna
çevirmək və bu impulsu nəql etmək qabiliyyətinə malik olması ilə başqa
toxuma- ' lardaıı fərqlənir. Sinir toxuması sinir sisteminin struktur əsasını
təşkil edir. Sinir sistemi bütün orqan və toxumaların fəaliyyətini tənzim
edir, onları vahid sistemdə birləşdirib, aralarında əlaqə yaratmaqla
orqanizmin tamlığını təmin edir, orqanizmi əhatə olunduğu mühitlə
rabitələndirir və onu xarici mühitin daim dəyişən şəraitinə uyğunlaşdırır.
Sinir toxuması sinir hüceyrələrindən və qliya adlanan elementlərdən
ibarətdir. Sinir hüceyrələri toxumanın spesifik funksiyalarını icra edir,
neyroqliya isə onlarla sıx rabitədə olub, istinad, trofik, mühafizə və ayırıcı
fəaliyyət göstərir.
Sinir hüceyrələri çıxıntılı olub, çıxıntıları ilə birlikdə neyron adlanır.
Neyron sinir toxumasının əsas struktur və funksional vahidi olmaqla
cisimdən və çıxıntılardan ibarətdir. Hüceyrə çıxıntıları iki cür olur: neyrit
və ya akson və dentritlər. Neyrit uzun çıxıntı olub, sinir • impulsunu
cisimdən işçi orqanlara və ya digər neyronlara aparır. Dentritlər isə
nisbətən qısa çıxıntılar olub, impulsu periferiyadan perikariona doğru
aparır. Hər bir yetişmiş sinir hüceyrəsinin bir neyriti, bir neçə dentriti olur.
Dentritlər, bir qayda olaraq, ağac kimi şaxələnir.
Neyronlar funksional cəhətdən hissi, ara və hərəki olmaqla 3 qrupa
bölünür. Hissi neyronlar (afferent, affektor, reseptor) reseptorlar vasitəsilə
qəbul olunmuş qıcıqları sinir impulsu şəklində mərkəzi sinir sisteminə
downloaded from KitabYurdu.org
67
doğru aparır. Ara (assosiativ) neyronlar müxtəlif neyronlar arasında
rabitələr yaradır. Hərəki (efferent-effektor, motor) neyronlar mərkəzi sinir
sistemindən oyanmanı işçi orqanlara ötürür.
Sinir toxumasının regenerasiyasmdaıı danışarkən qeyd etmək lazımdır ki,
bu yalnız neyron un çıxıntılarında müşahidə edilir. Belə ki, neyronun
çıxıntısı zədələnərsə, onun həmin nahiyədən aşağıda qalan hissəsi
degenerasiyaya
uğrayaraq dağılır. Müəyyən vaxtdan sonra isə çıxıntının qalan hissəsi
uzanaraq dağılmış hissəni bərpa edir. Həmin proses periferik sinirlərdə
müşahidə olunur.
Orqanizmdə funksiyaların tənzimi
Fizioloji funksiyalar - həyat fəaliyyətinin uyğunlaşma əhəmiyyətli
təzahürləridir. Müəyyən funksiyanı yerinə yetirən orqanizm xarici mühitə
uyğunlaşır və ya mühiti öz tələbatına uyğunlaşdırır. Canlı orqanizmin
başlıca funksi¬yası maddələr və enerji mübadiləsidir ki, tənəffüs,
qidalan¬ma, böyümə, çoxalma, hərəkət və s. kimi bütün qalan funksiyalar
da bununla bağlıdır. Funksiyaların normal yerinə yetirilməsi üçün
orqanizmin daxili mühitinin (qan, limfa, toxuma mayesi) nisbi sabitliyi
vacibdir ki, buna da homeostaz deyilir. Orqanizmdə funksiyaları tənzim
etmək¬lə homeostazm saxlanılmasını, onun göstəriciləri olan bioloji
sabitlərin (məsələn, ürək 1 dəqiqədə 70-75 dəfə vurur, arterial təzyiq civə
sütununun 120/80 mm-nə bərabərdir və s.) normal səviyyəsini,
orqanizmin tamlığını təmin edən iki mexanizm fəaliyyət göstərir:
1)
humoral və ya kimyəvi mexanizm;
2)
sinir mexanizmi.
Daha qədim olan humoral tənzimi qanda dövr edən müxtəlif kimyəvi
maddələr, o cümlədən, orqanizmdə gedən parçalanma və sintez
məhsulları olan bioloji aktiv maddə¬lər həyata keçirir. Daxili sekresiya
downloaded from KitabYurdu.org
68
vəzilərinin hormonla¬rının təsiri ilə əlaqədar olan endokrin (hormonal)
tənzim humoral tənzimin mühüm hissəsini təşkil edir.
Filogenetik cəhətdən daha cavan olan sinir tənzimi daha təkmil, dəqiq və
sürətlidir. Mərkəzi sinir sisteminin iştirakilə funksiyaların reflektor
tənzimi həyata keçirilir.
Son nəticə etibarilə beyin qabığının nəzarəti altında olan sinir və humoral
tənzim mexanizmləri qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərir və vahid sinir -
humoral tənzim sistemini əmələ gətirir.
III. SAĞLAMLIQ VƏ XƏSTƏLİK
Norma, sağlamlıq və xəstəlik haqqında ümumi anlayış
Xəstəliyin mahiyyətini düşünmək üçün normal, sağlam həyatın nədən
ibarət olduğunu müəyyən etmək lazımdır. Çünki xəstəlik bu həddən
kənarda baş verir. Tibbi təcrübədə «normal temperatur)), «normal çəki)),
ccnormal təzyiq)) və s. ifadələrindən istifadə edilir. Çoxlu sayda
adamlarda təyin edilən həmin göstəricilərin orta rəqəmi norma kimi qəbul
edilmişdir.
«Norma)> və «sağlamlıq», yaxın olsa da, müxtəlif anlayışlardır. İctimai
varlıq olan insan üçün sağlamlıq yalnız xəstəliklərin və fiziki qüsurların
olmaması deyil, həm də onun tam fiziki, psixi və sosial salamatlılığı,
müxtəlif növlü ictimai əmək fəaliyyətində ən keyfiyyətli iştirakını
mümkün edən həyatıdır.
Xəstəlik - zədələnmiş orqanizmin pozulmuş funksiya- . larinin
kompensasiyası prosesinin iştirakı ilə keçən həyatı deməkdir. Xəstəlik
zamanı insanın əmək qabiliyyəti azalır, orqanizm üçün keyfiyyətcə yeni
proses başlanır.
Xəstəlik hər şeydən əvvəl, həyati proses olduğu üçün təbiidir ki, xəstəlik
zamanı da həyatın bütün əlamətləri vardır. Bir sözlə, xəstəlik orqanizmin
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |