60
guya Qeys, Lilakes isə Leylidir)
böyük kəşf zənn edir, o
səbəbdən də hər dəfə mötərizədə qarşılığını göstərirlər. Lakin
«Qeys»də «Kis»in bir, «Leyli»də «Lilakes»in iki-üç səsinin
üst-üstə düşməsi heç də mövzunun işlənməsi zamanını
qədimləşdirməyə əsas vermir və T.Xalisbəylinin «Leyli və
Məcnun»u «şübhə etmədən, ən azı iki min beş yüz il
əvvələ»
57
aparması ilə razılaşmaq mümkün deyil. Faktiki
olaraq o, özü də təsdiqləyir ki, IX əsrdə yaşamış İbn-Kütayb
və Əbü-l-Fəracın belə aşiq obrazları hələ Nizami
Məcnunundan çox uzaq idi. Ərəb rəvayətlərinə söykənən
qəhrəman gördüyü hər gözələ aşiq olur və eləcə də çox
qısqancdır. «İbn
Kütayba görə, Məcnun bir neçə qadına rast
gəlir, onu məftun edən Kərimət adlı qız da bunların
arasındaymış. Məcnun bunlara dəvə kəsir, qonaq edir.
Gözlənilmədən bura gözəl bir oğlan da gəlib çıxır. Kərimət
həmin oğlanı görən kimi Məcnunu unudur. Məcnun hirslənib
yola düşür. Yolda təsadüfən Leyliyə rast gəlir. Leyli
Məcnunu çox nəvazişlə qarşılayır. Hətta başqa birisi ilə əlaqə
saxlayırsa da, Məcnun məyus olduğuna görə onun yanına
qayıdır və onu sevdiyini bildirir».
58
Bu epizodlardan aydın
görünür ki, əsil eşqi nəinki cəmiyyət, seçilib-sayılan iki gənc
də hələ tam dərk etmirdi. Nizamiyə qədərki bütün «Leyli-
Məcnun» əhvalatlarında
məhəbbət ehtiras, maraq və həvəslə
bünövrəsi qoyulan, daha doğrusu, asanlıqla nifrətə çevrilən
keçici hal kimi təqdim edilir. Əsil məcnunluq məhz dünyaya
Nizamidən miras qalmışdı. Təsadüfi deyil ki, ancaq ondan
sonra Şərqdə «Leyli-Məcnun»
mövzusu xüsusi əhəmiyyət
kəsb etmiş, çox qüdrətli qələm sahibləri belə Nizami
qəlibindən kənara çıxmağı bacarmamışlar.
X.Yusifovun fikirləri ilə razılaşmaq olar ki, «Leyli və
Məcnun» poeması məlum ərəb əfsanəsinin məharətlə nəzmə
çəkilməsi yox, zaman və insan haqqında ürək qanı ilə
yazılmış son dərəcədə müasir bir əsərdir. Şair Məcnunun
57
Yenə orada, s. 106
58
Xalisbəyli T. Göstərilən əsəri, s. 103
61
faciəsini göydəndüşmə, təsadüfi və fərdi bir hal kimi yox,
qanunauyğun, zamanın ziddiyyətlərindən, həyatın
uğursuzluğundan törəyən bir nəticə kimi qələmə alır».
59
Məcnunluq ədəbi hadisə olmaqla yanaşı,
həm də ictimai
şüur formasıdır, dünyanı dərkə doğru açılan ilkin cığırlardan
biridir. Bu cığır ərəb orağıyla Azərbaycan türkü tərəfindən
açılmışdır. Ona görə də akademik Y.M.Marrın yazdığı kimi,
Nizaminin şeirləri iranlıya aydın deyildir, lakin Qafqaz üçün
o, dahidir. Y.Krımski məsələni başqa istiqamətə yönəldib
daha kəskin şəkildə qoyurdu: Nizaminin «Leyli və
Məcnun»unun qəhrəmanları ərəb yox, türk romantik
qəhrəmanlarıdır.
60
Əgər şair farsdan və ərəbdən aldığı
mövzuları onların öz ədəbi dilində türk xəmiri ilə yoğurmağı
bacarmışdısa, deməli, xalqının böyüklüyünü göstərə bilmişdi.
Y.M.Lotman şeirin struktur təhlilini aparanda
mifoloji amillərin hətta müasir poeziyanın da ən sirli
cəhətlərinin, görünməyən tərəflərinin əlaqələndiricisi
rolunu yerinə yetirdiyini göstərir. Poetik fiqurların
dünyanın quruluşuna uyğun verilməsi bir tərəfdən
ənənədən gəlir, digər tərəfdən «Arxetiplər» təliminə
uyğun olaraq alimin yaradıcılığına üz tütduğu söz
sənətkarının (N.A.Zabolotskiy) həyatda çətinliklərlə
qarşılaşıb psixoloji hallar keçirməsindən doğur. «Yuxa-
rı/aşağı» (verx/niz) modelinin cəmiyyətdəki əksliklərə
şamil edilməsindən danışanda M.Lotman bildirir ki,
«yuxarı» həmişə «uzaq», «aşağı» isə «yaxın» sözlərinə
sinonim anlamında da işlədilir
61
. Bədii əsərin poetik
strukturunun, xüsusilə bütünlüklə ilkin təsəvvürlərdən,
xalq inanclarından qidalanan Nizami kimi şairin
yaradıcılığının mifoloji modellərə uyğunluğu ilk baxışda
59
Səfərli Ə. Yusifov X. Qədim və orta əsrlər Azərbaycan ədəbiyyatı, s. 109
60
Крымский А.Е. Низами и его современники. – Баку, 1981, с. 27 вя 79
61
Лотман Ю.М. Анализ поэтического текста. Издательства «Просвещение».
Ленинградское отделение. – Л., 1972, с. 257
62
təəccüb doğursa da, əslində əsas mənəvi sərvət sayılan
ölçülü-biçimli poeziyanın ilhamdan – dünyanı idarə edən
qüvvədən, kənar enerjidən doğduğunu sübuta yetirir.
Çünki şeir adi informasiyanın ruhun dərin qatlarından
keçirilməsi, xəyali dünyalarda obrazlaşması və kodlarla,
işarələrlə, simvollarla əksidir. Nizamidə
a) yüksəklik,
kamillik, haqq (ədalət), xeyir, yaradıcılıq
vüsəti, işıq, istilik, gerçəklik, uzaq, genişlik,
inkişaf//fəaliyyət, metamorfoza, azadlıq//müstəqillik,
müxtəlif məzmunlu dolğun informasiya, fikir//düşüncə
(mədəniyyət), yaradıcılıq potensialı (yeni formalar yaratmaq),
harmoniya//tarazlıq, əbədiyyət, yaşarlığın mənbəyi
yuxarıda,
b) alçaqlıq, nadanlıq, zülm, şər, mütilik, zülmət,
soyuqluq, yalan (uydyrma), yaxın, sıxlıq, fəaliyyətsizlik,
mexaniki hərəkət, əsarət//köləlik, məddahlıq, təbiət,
qabiliyyətin yoxluğu, qarışıqlıq,
durğunluq, ölüm isə
aşağıda
yerləşir.
Onların arasında eşq durub tarazlıq yaratmasaydı,
dünya məhvərindən çıxar,
yüksəklik-
alçaqlıq, kamillik-
nadanlıq, haqq (ədalət)-
zülm, xeyir-
şər, istedad-
mütilik, işıq-
zülmət, istilik-
soyuqluq, uzaq-
yaxın, genişlik-sıxlıq, inkişaf
(fəaliyyət)-fəaliyyətsizlik (tənbəllik), metamorfoza-mexaniki
hərəkət, azadlıq (müstəqillik)-əsarət (köləlik), informasiya-
məddahlıq, fikir // düşüncə (mədəniyyət)-təbiət, yaradıcılıq
(yeni formalar tapmaq) – qabiliyyətin yoxluğu, harmoniya
(tarazlıq)-qarışıqlıq, əbədiyyat-durğunluq, gerçəklik-yalan
(uydurma), həyat-ölüm qarşıdurması təzədən xaos yaradardı.
Məhəbbətin atəşi aşağıdan yuxarıya doğru uzanan düz ox
boyu çoxaldıqca pisliklərin, mənfiliklərin gücü tükənir,
fəallığı sönür.