alim Abbas Zamanov işsiz qalmışdı. Əliağa dərhal onlara
gedib, hal-əhval tutur, söhbətləşir, xudafizləşəndə stolun
üstünə pul qoyur. Abbas Zamanov deyir:
- Pula ehtiyacım yoxdur, gəlib mənə baş çəkmisən,
dünyalara dəyər.
Əliağanın dəfni zamanı bu ağsaqqal alim özünün
düzəltdiyi əklili qəbiristanlığa qədər əlində aparır və deyir:
«Başqa cür Əliağanın xəcalətindən çıxa bilmərəm».
Rəfiqə Hüseynova öz səmimi çıxışını belə yekunlaşdırdı:
- Mən inanıram ki, o dünyada da Əliağa kiməsə yaxşılıq
edir ... Təbiətindəki bu alilikdən irəli gəldiyi üçündür ki,
həyatda yaxşı nəyi vardısa insanlara verirdi. Hətta sevgisini
də:
Sevgidən danışan şeirlərimin,
Kədəri mənimdir, sevinci sizin.
Əliağa Kürçaylı incə, lirik şair idi, şeirlərinə çoxlu mahnı
bəstələnmişdir. Kəskin, hətta prototipləri məlum olan sətirlər
yazırdı, gözəl poemalar müəllifı, vicdanlı tərcüməçi idi... Bu
sözləri bu və ya digər məqamda başqa şairlər haqqında da
demək olar. Ancaq ölümündən sonra Əliağanın həyatında elə
bir an oldu ki, bəşər tarixinin şüurlu dövründə heç bir ata bu
zirvəyə yüksələ bilməyib.
B.Vahabzadə dəfn zamanı Ülkərin cənazəsinə üzünü tutub
dedi:
Sən həyat naminə ölmədin, qızım,
Sən ölüm naminə öldün, dərd budur ...
Zəkanın gücü
21
Bu gün cismən aramızda olmayan Əliağa Kürçaylının
anadan olmasının 65 illiyini qeyd edirik. Bəs, özü haradadır?
Yaxşısını özü bilir:
Yenidən enməkçün öz yuvasına,
Qartal yüksəklərə qalxar, -
deyirlər.
Səyyah vurulmaqçun el-obasına,
Ona uzaqlardan baxar, -
deyirlər.
Hüsnünə yenidən vurulmaq üçün,
Mən də uzaqlara getmişəm bu gün.
Hər gedişin isə hökmən bir dönüşü olmalıdır.
Əliağa Kürçaylının tədqiqatçıları çoxdur. Onun “Bütöv -
lük” əsərini oxuyarkən Məhəmməd Xəlilbəyli öz fikrini belə
ifadə etmişdir:
- Bütün ictimai-siyasi quruluşlarda bəşər cəmiyyəti tarixi
genetik gücünə, fiziki qabiliyyətinin atributu olan Qılınc və
yaradıcı fəhm və fikir enerjisinin ölçüsü olan Qələm zirvələri
ilə tanınıb. Azərbaycan türkləri üçün belə Qələm zirvələ -
rindən biri yaşadığı dövrün sxolastik, məhdud düşüncə tərzini
qırıb dağıdan, mənsub olduğu xalqın dünəni ilə gələcəyi
arasında tale körpüsü olan Əliağa Kürçaylıdır.
Əliağa Kürçaylının təxəllüsü də dialektik baxımdan forma
və məzmunca bir-birinə üzvi surətdə uyuşan, bir-birini
tamamlayan alın yazısıdır. Kür çayı neçə min illər ərzində
Azərbaycan xalqının mənəviyyatına, məişətinə, əxlaqına,
Sahib Sailov
22
mədəniyyətinə daxil olduğu kimi Əliağa Kürçaylı da özünün
poyeziyası ilə Azərbaycan xalqının ruhuna, qanına, genetik
varlığına hopmuşdur.
Min illərin milli yaddaş kitabına öz çağının sözünü yazan-
lar çox olub. Zamanın fövqündə dayanan, vaxtla, məkanla
məhdudlaşmayan yazarlar isə azdır. Məhz Əliağa Kürçaylı
belə azlardan biri idi. Və nə yaxşı ki, bu azlar azman olurlar.
Onların damarlarında hayı, harayı Kamçatkadan tutmuş
Karpat dağlarına qədər gəlib çatan qədim hunların, göytürk -
lərin əzəmətli, təmiz qanı axır. Onların nəfəsindən ucsuz-
bucaqsız çöllərin bəzəyi olan yamyaşıl yovşanın ətri gəlir.
Bu günlərdə bir daha Əliağa Kürçaylının “Bütövlük”
kitabını vərəqləyəndə gördük ki, adamları ətalət xofu basdığı
bir dövrdə məddahlığın normaya çevrildiyi bir vaxtda
«Prokrust» şeirini yazan Əliağa Kürçaylı o vaxtkı iqtidarın,
hakimiyyətdə olanların sifətinə elə bir tərs sillə çəkib ki, onun
əks-sədası çox-çox uzaqlarda eşidilib.
Nizami, Nəsimi, Füzuli, Sabir kimi nəhənglərin mənəvi
varisi olan Əliağa Kürçaylı min illər yol gələn və gələ-gələ
də özünün bədii-estetik imkanlarını genişləndirən sözə elə
ilmələr, elə naxışlar vurdu ki, siyasi çarpışmalar, iqtisadi
böhranlar və mənəvi sarsıntılar əsri olan XX yüzillikdə böyük
poeziyanın qüdrətli səsini bir də eşitdik.
Ay usta, o daşı qoyma binaya,
Gözüm su içməyir o daşdan, deyim.
Bir daş bir binanı verər fənaya,
Qoy sənə sözümü bu başdan deyim.
Zəkanın gücü
23
Bəli, Əliağa Kürçaylı on min illik poeziya sarayımızın elə
bir guşə daşıdır ki, neçə min illər keçəndən sonra da bu daş
urlamayacaq, öz parlaqlığını, bərkliyini itirməyəcəkdir.
“Bütövlük” ömrü döyüşlərdə, ədəbi-bədii cənglərdə keçən
Əliağa Kürçaylının mənəvi böyüklüyünün, məğlubedil -
məzliyinin heykəlidir.
Əliağa Kürçaylı iki yüz əlli il imperiyalar caynağında
didilən, cəllad baltası altında parçalanan manqurtlaşdırma
modelinin ideoloji poliqonuna çevrilən Azərbaycanın diz
çökməyən, baş əyməyən söz sərkərdələrindən biridir.
Sahib Sailov
24
***
İşlədiyim dövrün ən yadda qalan səhifələrindən biri 1958-
ci ildə VIII ümumdünya festivalının keçirilməsi oldu. Rayon
Komsomol Təşkilatı bu sahədə keçirdiyi tədbirlərin nəticəsi
olaraq rayonun Aşıqlar ansamblı qızıl medala və diploma
layiq görüldü. Rayon aşıqlar ansamblı Moskvada yekun
konsertində iştirak etmək hüququ qazandı. Aşıq Pənah
Pənahovun rəhbərliyi ilə ansambl Moskvanın Qızıl
meydanında çıxış etdi. Rayonda aşıqlar məktəbi öz ənənəsini
indi də davam etdirir. Aşıq sənətinin salnaməsini yaradan Pə-
nah Pənahov, Bəylər Qədirov, Qurbanxan Sadıqov, Kamil
Zülfüqarov, Valeh Quliyev və b. göstərmək olar. Eyni za-
manda yaddaqalan aşıqları müşayiət edən balabançılardan
məşhur yeddi oğul atası əjdaha ləqəbli Manaf Məmmədovu,
Əliməhəmməd Əmrahovu, Gülmürad Zülfüqarovu, qar-
mon ustası Rzanı, kaman ustası Hafizi, müasir dövrümüzün
əvəz olunmaz sənətkarı qarmon ustası Aslan İlyasovu və b.
göstərmək olar. Bütün dövrlərdə, XX-XXI əsrlərdə Salyanın
yaddaşlarda iz qoyub gedən şəxsiyyətləri olub, bundan sonra
da olacaq. Bütün adlarını çəkdiyimiz adamlar haqqında
“Muğanın övladları” kitabında oxuya bilərsiniz (I hissə,
səh.130-165).
Azərbaycanın musiqi tarixinə qızıl hərflərlə yazılan Mu -
ğanın canlı bülbülü Qulu Əsgərov haqqında danışmamaq
olmaz.
Qulu Əsgərov kimdir sualına belə cavab verərdim:
(“Muğanın övladları” kitabı, səh.130-131.)
Zəkanın gücü
25
Dostları ilə paylaş: |