74
metr v
ə nəhayət 17 sentyabr 1932-ci il tarixdə 670 metr dərinliyi fəth edir. Bib
v
ə Bartonun rekordları haqqında bütün dünya mətbuatı yazırdı və bütün Amerika
öz v
ətəndaşların m şücaətindən qürurlanırdı. Lakin bu hələ batisfera üçün rekord
d
ərinlik deyildi.
1934-cü ild
ə göyərtəsində batisfera olan «Redi» gəmisi Bermud adaları
yaxınlığında lövbərə dayanır. Yenə bütün dünyanın diqqəti Bib və Bartona cəlb
olunur. Onlar bu d
əfə daha böyük dərinliyə dalmanı qarşılarına məqsəd qoyurlar.
V
ə bu cəsur insanlar 11 avqust 1934-cü ildə 923 metrə dalmağa nail olurlar!
Qayıtdıqdan sonra onlar insanın ilk dəfə olaraq, necə deyərlər, «ayaq basdığı» bu
d
ərinlikdəki sualtı dünya haqqında çox maraqlı açıqlamalar verirlər. Çox təəssüflər
ol
sun ki, o zamanlar sualtı foto və video çəkilişlərin aparılma
sına imkan verən texnika yox idi və tədqiqatçılar gördüklərini nəql etmək və rəsm
I ç
əkməklə çatdırmağa I çalışırdılar. Bütün 1 bunlara baxmayaraq, artıq
t
əqribən 1000 i metr dərinliyə qədər sualtı dünya, onun «sakinləri» və bu dünyanın
bu vaxta q
ədər i təsəvvür edildiyindən daha əsrarəngiz olduğu haqqında rəyə
g
əlmək mümkün oldu. Səyahət zamanı Bib bu zamana qədər məlum olmayan 154
balıq və 223 dəniz heyvanı haqqında müəyyənləşmə apararaq məlumat verdi.
Uilyam Bib böyük d
ərinliklərdə su altında
Gördükl
ərini belə təsvir edirdi
Uilyam Bib «Redi»
batisferanın içərisində
75
923 metr d
ərinlik daha 14 il - 1948-ci ilə qədər digər sualtı aparatlar üçün
əlçatmaz oldu. O.Barton batisferanm imkanların m tükənmədiyini iddia edərək,
3170 kq ç
əkisi olan yeni batisfera inşa edir və Kaliforniya sahillərində Los-Anceles
yaxınlığında yeni sualtı səyahətə başlayır. Lakin bu dəfə tək. Artıq 70 yaşı olan
U.Bib bu s
əyahətdə iştirak etmirdi. İlk cəhddə 990 metr ram edilir və neçə gündən
sonra Barton 1360 metr d
ərinliyə dalmağa müvəffəq olur!
O.Barton müh
əndis idi və onun üçün bu dalma zamanı suyun təkinin elmi tədqiqi
az maraq k
əsb edirdi, onu daha çox yaratdığı qurğunun kamil olmasını sübuta
yetirm
ək düşündürürdü. Lakin o da bilirdi ki, sallanma trosunun böyük ağırlığı
batisfera il
ə daha böyük dərinliklərin fəth edilməsini mümkünsüz edir. Həm də artıq
dünyada daha mük
əmməl, ən başlıcası isə, avtonom sualtı aparat mövcud idi.
Düzdür, bu aparat h
əmin dövrdə böyük nəticələr, rekordlar eldə etməsə də, böyük
g
ələcəyə malik olduğunu sübut etmişdi. Bu aparatın adı batiskaf, yaradıcısı isə
İsveçrə alimi, professor Oqyüst Pikkar idi.
Batiskaf
Professor Pikkardan uşaqlıq illərində oxuduğu kitablardan ona ən çox təsir etmiş
əsərlər haqqında soruşanda, o, Jül Vernin «Beş həftə hava şarında» və «20 li su
altında» romanlarının adını çəkmiş və demişdir ki, uşaqlıqdan məşhur fransız
fantas
tının qəhrəmanları kimi göyün yeddinci qatına qalxmaq və dənizin ağlasığmaz
d
ərinliklərinə dalmaq arzusunda olmuşdur. Və o, bu arzuların m həyata keçirilməsinə
d
ərin zəkası və işgüzarlığı sayəsində nail olur. Buna görə onu ömrünün son illərində
zarafatla «
Aşağı-Yuxarı professoru» adlandırırdılar.
Çox mara
qlı bir taleyi olmuşdur bu insanın. O, İsveçrədə anadan olmuş, lakin
76
ömrünün böyük hiss
əsini Belçikada yaşayaraq, Brüssel Universitetinin tətbiqi-fizika
kafedrasına rəhbərlik etmişdir. Onun elmi maraqları hədsiz dərəcədə müxtəlif idi və
o, artıq 1920-ci ildə 36 yaşında ikən professor idi.
1931-1932-ci ill
ərdə O.Pikkar öz layihəsi əsasında hazırlanmış stratostatda
(f
əzanın daha yüksək qatların a qalxmaq üçün uçan aparat) atmosferdən yuxarı
qatlara iki seyahet
edir. İkinci seyahet-uçuşu zamanı O.Pikkar o zaman üçün
ağlasığınaz bir yüksəkliyə - 16370 metrlik hündürlüye qalxmağa müyəsser olur.
Düzdür, o, dünya rekorduna nail olmağı qarşısına məqsəd qoymamışdı, onun |
əsas məqsədi elmi təcrübə idi. Çünki alimləri o zaman yenicə kəşf edilmiş
mü
əmmalı kosmik şüalar maraqlandırdı. Bu şüaların sirlərini açmaq üçün
aliml
ərə elmi-təcrübi alətləri mümkün qədər daha böyük yüksəkliyə qaldırmaq
lazım idi. Mövcud uçan aparat-aerostat maksimum 6000 metr hündürlüyə qalxmaq
qabiliyy
ətli idi. Buna görə də O.Pİkkar «FNRS» adlı stratostatı layihələndirərək
Batiskaf «FNRS-2»
Oqyüst Pikkar
77
yaratdı. Bu, iş prinsipi aerostatla eyni olan, lakin elastik və möhkəm materialdan
hazırlanmış daha böyük şar idi.
Stratosfer
ə edilən iki rekord səyahət-uçuşdan sonra 48 yaşlı O.Pikkar iki
ölk
ənin-doğulub, boya-başa çatdığı İsveçrənin və yaşayıb-yaratdığı Belçikanın
Milli Q
əhrəmanı oldu. Və ən təəccüblüsü budur ki, məhz uçan aparat -stratostat,
onu dalma apa
ratı yaratmaq ideyasına gətirib çıxartmışdır. Əgər
xatırlayırsınızsa, XX əsrin 30-cu illərində batisfera ilə dalması mümkün olan
d
ərinlik 930 metr idi. O.Pikkar elə o vaxtlardan tam avtonom variantda sualtı
aparat hazırlamaq fikrində idi. Alim özü dalmağı, suyun üzərinə qalxmağı,
su
yun altında istənilən istiqamətdə hərəkət etməyi bacaran bir aparat yaratmağı
qarşısına məqsəd qoymuşdu. Və bu işdə ona stratonavt olması kömək edir.
O.Pikkar sad
ə bir ideyanı əsas götürərək onun üzərində dayanır: stratostat
havadan yüngül olduğu kimi, batiskaf da öz növbəsində, batisfera və sualtı qayıqdan
f
ərqli olaraq sudan yüngül olmalıdır.
Batiskafın (ilk batiskafın adı ilk stratostatın şərəfinə «FNRS-2» adlanırdı)
konstruksiyası içərisi benzinlə doldurulmuş gövdə-üzgəcdən və çox möhkəm
materialdan hazırlanmış şar-kabinadan ibarət idi. Tədqiqatçılar şar-kabinada
yerl
əşərək, müşahidə aparmalı idilər. Aparatın dalması, içərisinə ağır külçələr
formasında doldurulmuş və elektromaqnit sahəsinin gücünə saxlanılmış ballast
vasit
əsi ilə edilirdi. Ballastdan azad olmaq üçün elektrik sahəsinin açılması kifayət
edirdi. Bu şəkildə ballastdan azadolma həm də təhlükəsizliyi təmin edirdi: belə ki,
ist
ənilən qəza elektrik sahəsinin açılmasına və deməli, batiskafın suyun üzərinə
qalxmasına səbəb olacaqdı. Batiskafın hərəkət edə bilməsi üçün akkumulyasiya
Dostları ilə paylaş: |