Saldirisi III

İsrail  kendi  kendisini  tehlikeli  bir 

şekilde  izole  etme  yolunda  -  Michael 

Thumann  

(Die  Zeit)  --Türkiye  İle  İlişkiler  Bozuldu, 

Yakın  Müttefikleri  Mesafeli  Davranıyor. 

Ancak  İsrail'in  Öncelikle  Yakın  Doğu'da 

Güvenilir Dostlara İhtiyacı Var-- 

İsrail  bunu  kendisine  neden  yapıyor? 

Neden  yardımseverlerle,  politikacılarla, 

Nobel 

ödüllülerle, 

yazarlarla, 

barış 

gönüllüleriyle  dolu  altı  eski  gemiyle 

modern  bir  medya  savaşına  girişiyor?  Bu 

gemilerin  medyasal  başarısını  engellemek 

için neden tam da ordusunu gönderiyor?  

Olması  gereken  oldu  ve  İsrail  bu  savaşı 

dünyanın  gözleri  önünde  kaybetti.  Ordusu 

yine  bir  kez  daha  "abartılı"  (Nikolas 

Sarkoyz)  tepki  gösterdi,  askerler  kontrolü 

kaybetti  ve  sonuç  dokuz  ölü.  Dünyadan 

İsrail'e  eleştiri  yağıyor,  BM  Güvenlik 

Konseyi  ülkeye  haddini  bildirmek  için 

sözleri  ve  imkânları  tartıyor,  Almanya  ve 

ABD  gibi  müttefikleri  bile  mesafeli 

duruyorlar.  İsrail  hükûmeti  ve  İsraillilerin 

çoğu 

ise 

yanlış 

anlaşıldıklarını 

düşünüyorlar. Burada yanlış giden nedir? 

Batı  Şeria'daki  yerleşim  yerleri,  sınır 

kontrol 

noktaları, 

Gazze 

Şeridi'nin 

nefesinin  kesilmesi,  Gazze'ye  saldırılar, 

gün 

be 

gün 

gerçekleşen 

tacizler, 

Filistinlilere  İsrail  güvenlik  personeli 

tarafından  eziyet  ve  baskı  yapılması  gibi 

İsrail  ve  Filistin'in  alışagelinmiş  endişeler 

listesini  bir  yana  bırakalım.  İsrail'in  şu 

sıralar  -belki de geri döndürülmeyecek  bir 

şekilde-  neler  kaybettiğinden  söz  edelim. 

Türkiye'den,  ABD'den  ve  dünya  nezdinde 

kaybettiği itibardan söz edelim. 

Acı  veren  kayıplar  arasında  muhtemelen 

Türkiye  ile  iyi  ilişkiler  yer  alıyor. 

Washington'un  iki  müttefiki  en  geç  90'lı 

yıllardan  bu  yana  sıkı  stratejik  ilişkilere 

sahiptiler. 

İsrailli 

pilotlar 

Anadolu 

sahalarında  tatbikat  yapıyor,  Türk  tankları 

İsrail  tekniği  ile  donatılıyor,  ordu  ortak 

manevra 

yapıyordu.  Gazze'den  beri 

temaslar 

kopmuş 

durumda. 

Dünya 

Ekonomi  Forumu'nda  Başbakan  Erdoğan 

ile  Cumhurbaşkanı  Perez  birbirlerine 

girdiler. Erdoğan  bu  andan  istifade ederek 

podyumu  dramatik  bir  şekilde  terketti.  O 

dönemden  beri  Başbakan,  İsrail'in  Filistin 

politikasını  kınamak  için  hiç  bir  fırsatı 

kaçırmadı.  

İsrail  de,  yıl  başında  Türk  Büyükelçisini 

kameralar  önünde  alçak  bir  koltuğa 

oturtarak rencide etmek suretiyle misilleme 

yaptı.  Türk  gemilerine  baskın  ve  Türk 

yardımseverlerin  öldürülmesiyle  şimdi 

ilişkilerin tamamen donmasına neden oldu. 

Bu  durum  İsrail'in  aleyhine  olacak. 

Geçtiğimiz  sekiz  yıl  içinde  Türkiye  Orta 

Doğu'da,  Afrika'da  ve  Asya'da  en  iyi 

şekilde  bağlantılarını  kurmuş  bulunuyor. 

İsrail yalnız başında bir köşede kaldı. 

Ne  yazık  ki  en  iyi  müffefiki  ABD'de  de 

İsrail'in 

patlamaya 

hazır 

bölgedeki 

politikasından 

duyulan 

rahatsızlık, 

öncelikle  ordu  nezdinde  gitgide  artıyor. 

Uzun  yılların  CIA  üyesi  ve  en  iyi  satan 

kitap  yazarı  Robert  Baer,  geçen  hafta 

Katar'da 

gerçekleşen 

uluslararası 

konferansta,  çok  sayıda  ABD  askerinin 

Afganistan,  Körfez  ve  İrak'taki  tehlikeli 

misyonları  ile  İsrail'in  Filistin  politikası 

arasında  bağlantı  olduğunu  düşündüğünü 

söyledi. Eski ABD generali David Petraeus 

da  mart  ayında  İsrail'in  komşularıyla 

yaşadığı  ihtilafların  ABD'nim  bölgedeki 

çıkarlarını zorladığını dile getirmişti. İsrail 

gazetesi Yedioth Ahronot'a inanacak olursa 

ABD  Başkan  Yardımcısı  Biden  bu 

suçlamayı İsrail hükûmetine bizzat yapmış. 

Ancak,  ABD  hükûmetinin  İsrail'e  eleştirel 

desteği  bile  artık  Amerikalıların  çoğuna 

fazla geliyor. Gitgide daha fazla Amerikalı 

İsrail'e  desteğin,  bu  ülkenin  Filistinlilere 

iyi  davranması  koşuluna  bağlanmasını 

talep 

ediyorlar. 

Özellikle 

genç 

Amerikalılar  İsrail'e  hissedilir  bir  mesafe 

koyuyorlar.  Gemi  saldırısı  da  bu  eğilimi 

güçlendiriyor. 

---

Burada  Rusya  ile  yapılacak  bir  kıyaslama 

yardımcı 

olabilir: 

Bu 

ülkenin 

Cumhurbaşkanı  Putin  10  yıl  önce 

Çeçenistan  savaşı  yüzünden  oldukça 

karalandığı  hissine  kapılmıştı.  Demokratik 

yollardan  seçilmiş  olan  ve  çok  sesli  bir 

koalisyonun 

başında 

bulunan 

Netanyahu'nun  tam  bir  demokrat  olmayan 

(Gerhard Schröder) Putin'le  eşit görülmesi 

mümkün  olmasa  da  paralellikler  mevcut: 

Rusya  da  o  dönemde  yanlış  anlaşıldığı 

hissine  kapılmış  ve  tanıtım  için  internet 

kampanyaları,  büyük  konferanslar,  reklam 

kampanyalarına  yüzlerce  milyon  dolar 

harcamıştı.  İsrail'de  de  benzer  bir  durum 

var.  Devlet  tarafından  cesaretlendirilen 

blogcular  dünya  genelindeki  tartışmalara 

katılıyorlar. 

Konferanslarla 

açıklık 

getirilmek  isteniyor.  Avrupa  ve  ABD'deki 

İsrail 

yanlısı 

enstitüler 

gemilerdeki 

yardımcıların  "cihad  niyetleri"ne  ilişkin 

bilgiler  yayıyorlar.  Bunların  bir  fazlası 

olabilir mi? 

Putin,  imajının  kötü  oluşunun  dünyada 

yapayalnız  olmasından  kaynakladığını 

düşündüğü 

Rusya'sının 

görüntüsünü 

düzeltmek  istiyordu.  Bunu  başaramadı. 

Çünkü  sorun  görüntü  değil  realiteydi. 

Putin,  kötü  imajla  yaşamayı  öğrendi.  Bu 

mümkün. 

Çünkü 

kimse 

Rusya'ya 

saldırmak  istemiyor,  ülke  devasa  ham 

madde  resevlerine  sahip  ve  gerçek  bir 

düşmanı yok. 

Ancak  İsrail'in  ham  maddesi  yok,  hassas 

bir bölgede ve çok düşmanı var. 

Bu  yüzden  dünya  nezdinde  belirli  bir 

itibara ve birkaç önemli dosta ihtiyacı var. 

İsrail'in  şunları  bir  yere  not  etmesi 

gerekiyor:  Birincisi:  Bir  ülke  sadece 

görüntüyle değil, siyasetini ve yöntemlerini 

değiştirirse  itibar  kazanır.  İkincisi:  Dost 

sahibi 

olmak 

isteyen, 

onları 

da 

sevindirmelidir. 

İsrail 

hükûmetinin 

Filistinliler  karşısında  uzlaşmacı  bir  tutum 

sergilemesi ABD'nin İsrail'i desteklemesini 

kolaylaştıracaktır.  Avrupalılar  da  benzer 

görüştedir.  Ancak  İsrail  için  en  büyük 

zorluk  bölgede  güvenilir  bir  dost 

bulmaktır.  Türkiye  ile  bu  dostluk  şimdilik 

geride  kalmıştır.  Bu  dostluğun  geri 

döndürülmez  bir  şekilde  kaybedilip 

kaybedilmediği 

ise 

İsrail'in 

ortalık 

durulduktan sonra test etmesi gerekecektir. 

(BYEGM) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---