66
habelə səlcuqların Şirvan ərazisində apardıqları hərbi əməliyyatlar əhalidə vergi vermək iqtidarı qoymamışdı.
Sultan bunun günahını öz vəziri Şəms əl-Mülkdə görərək, onun edam olunmasını əmr etdi. İbn əl-Əsir və əl-
İsfəhaninin verdikləri məlumatlar daha etibarlıdır. Nə sultanın əsir aldığı Sirvanşahın taleyi, nə də onun
göstərilən mənbələrdə çəkilməyən adı bizə bəlli deyil. Müasir gürcü tarixşünaslığında
belə bir versiya meydana
gəlmişdir ki, Əfridun 1120-ci ildə öldükdən sonra III Mənuçöhr qədər Şirvanşahlar taxtına adı mənbələrdə
çəkilməyən bir hökmdar çıxmışdır.
64
Belə bir müddəanın ortaya çıxmasına səbəb saray şairi Xaqaninin III
Mənuçöhrün ölümü münasibətilə yazdığı qəsidədə Şirvanşahın otuz il hökmranlıq etməsini xatırlaması
65
olmuşdur. Bu halda onun hökmranlığının sonu 1149/50-ci ilə düşür. Eləcə də, Fələkinin gürcü hökmdarı I
Demetrinin ölümü münasibətilə yazdığı qəsidədən məlumdur ki, Şirvanşah III Mənuçöhr 1156-cı ildə
hələ sağ
idi.
66
Mənuçöhrün dövrümüzədək gəlib çatmış sikkələri 1136-1160-cı illərə aiddir. Onun oğlu Axsitanın ilk
sikkəsi də 1160-cı ilə aiddir.
67
"Kartlis tsxovreba"dan məlumdur ki, Mənuçöhrün arvadı Tamar əri Öldükdən
sonra Şirvanı tərk edərək Tiqvidə monastır təsis etmiş və burada rahibə kimi ölmüşdür. 1161-ci ildə o, hələ sağ
idi.
68
Deməli, sikkə məlumatlarına və "Kartlis tsxovreba"ya görə, Mənuçöhrün hökmranlığının sonu h.555
(1160)-cı ilə, yəni onun ölüm ilinə düşür. Gürcü müəlliflərinin göstərilən versiyasının təsdiq edən yeni
materiallar tapılana qədər bu barədə müəyyən bir şey demək olmaz. Belə ki, III Mənuçöhrə qədər on il ərzində
hakimiyyət sürmüş başqa bir Şirvatışahın adına heç bir mənbədə, nə XII əsr şairlərinin əsərlərində, nə də
numizmatika məlumatlarında təsadüf olunmur.Xaqaninin otuz illik hökmranlıq haqqında
sözləri qeyri-dəqiq,
təqribi ola bılər. Belə ki, o, başqa şeirlərində bəzi hadisələrə dair yuvarlaq rəqəmlər gətirir. Belə qeyri-dəqiqliyə
poetik əsərlərdə yol verilir, buna görə onlara çox da inanmaq olmaz.
H.517 (1123)-ci il yürüşündən və sultanın Şirvandan getməsindən azacıq sonra IV David səlcuq
qoşunlarının burada olmamasından və yerli hakimiyyətinin özünümüdafıə zəifliyindən isti edərək, Şirvana qarşı
təcavüzkar siyasətini davam etdirirdi. Həmin ilin iyununda havaların şiddətli isti keçməsinə baxmayaraq, David
yenidən
Şirvana soxulub, Şirvanşahların baş iqamətgahı olan Gülüstan qalasını tutdu və qoşunları ilə birlikdə
böyük qənimətlə Kartliyə qayıtdı. H.518 (1124)-ci ilin əvvəlində o, yenidən Şirvana yürüş etdi. O, əvvəllcə
Şəbərəna növbəti basqın edərək, burada Dərbənd qoşun rəisinin başçılığı altında olan kürdləri, ləzgiləri və
qıpçaqları qırdı. Həmin ilin avqustunda David sonuncu dəfə hücum etdi. Şirvanı ilhaq etməyə cəhd göstərərək
Şəmaxiyyə şəhərini, Buğurt qalasını və onun ətrafındakı yerləri tutdu.
69
Gürcü və erməni
salnamələrinin verdiyi
məlumata görə, IV David Şirvanın şəhər və qalalarında Xereti və Kaxet əsgərlərindən təşkil olunmuş güclü
qarnizonlar saxladı, ölkədə işlərin idarə olunmasına nəzarət etməyi özünün baş katibi olan arxiyepiskop Simon
Çkondideliyə tapşırdı. Şirvanın işğalı 5 aya qədər davam etdi. Ehtimal ki, IV David elə bu vaxt öz titullarına
sonralar ənənəvi olaraq varislərinin də daşıdıqları Şirvanşah titulunu əlavə etmişdi. Kartliyə qayıtdıqdan sonra o,
geniş hərbi ekspansiya layihələri hazırlamaq fıkrinə düşdü. Lakin onları həyata keçirmək ona nəsib olmadı. Belə
ki, David 1125-ci il
[124 - 125]
yanvarın 25-də öldü.
70
Həmin vaxtdan XII əsrin 70-ci illərinə qədər mənbələrdə
gürcülərin Şirvana yürüşləri barədə heç nə deyilmir. IV Davidin oğlu, 30 il Gürcüstanda
hakimiyyət sürmüş I
Demetrinin hökmdar evi ilə dinclik və dostluq münasibətləri dövrü başlandı. Davidin ölümündən sonra
Mənuçöhr, ehtimal ki, elə həmin il Şirvanda hakimiyyətə qayıtmışdır. Lakin Şəki vilayətı I Demetrinin əlində
qalmışdı.
71
Şirvanın öz müstəqilliyini bərpa etdiyi III Mənuçöhrün hakimiyyəti zamanı Şirvanşahlar dövlətinin
güclənmə və tərəqqi dövrü olub, səlcuq imperiyasının tənəzzülü ilə bir vaxta düşmüşdür.
Tarix əsərlərində
Şirvanşahlar dövlətinin bu dövrü haqqında məlumat yoxdur. Mənuçöhrün bu dövr fəaliyyət"
71
işıqlandıran
mənbələr Şirvanşahın saray şairləri Xaqani və Fələkinin əsərləridir.
Xaqaninin III Mənuçöhrə ithaf olunmuş qəsidələrinin birində Şirvanşah;n qıpçaqların (ehtimal ki, IV
Davidin Gürcüstanda məskunlaşdırdığı üsyanını yatırmasından danışır.
72
Qıpçaqlar üzərində bu qələbədən
Fələki də bəhs edir. "Qızılla işlənib, Çin ipəyi kimi parıldayan hind qılıncınla tökülmüş qıpçaq qanını
hesablayarkən torpağın yaradıcı qüvvəsinin bitki əvəzinə qıpçaq başı yetirdiyinə təəccüblənməməlisən".
Fələkinin sözlərinə görə, Mənuçöhr dikbas qıpçaqları səlcuqlarının köməyi olmadan əzmişdir. Mənuçöhr güclü
hökmdar olmuş və ölkəsində sərt qayda-qanunlar qoymuşdur. Xaqani onun qonşu
Arran dövləti üzərində zəfər
çaldığını göstərir: "O, Arranı fəth etməklə adını bütün dünyada şöhrətləndirdi, İraqı və Suriyanı zəbt etmək üçün
başqa vaxt təyin etdi".
73
Mənuçöhr qırx il ərzində öz dövlətini xeyli möhkəmləndirmiş və ehtimal ki, Şirvanın
sərhədlərini genişləndirmək məqsədilə qonşu ölkələrə yürüşlər etmişdir. Fələki Şirvani Mənuçöhrün
zamanındakı tərəqqini, ehtimal ki, 1123-1125-ci illərdəki müharibələrlə bağlı hadisələri nəzərdə tutaraq,
keçmişdə hökm sürən hərc-mərcliklə müqayisə edirdi: "O, iblisin fitnə-fəsad və qalmaqal yuvası olan Şirvanı
gülüzlü türk və türkmən qızları ilə bəzədi".
74
Şirvanın və Arranın səlcuqlar tərəfındən istila olunması türk
tayfalarının bu ölkələrə axınını artırdı. Həmin ölkələrdə türk qul və kənizləri ucuz qiymətə satılırdı.
75
Şirvanda Mənuçöhrün hakimiyyəti dövründə olmuş mühüm hadisələr arasında h.532 (1137/8)-ci ildə
Kür çayı üzərindəki Baqilani bəndinin (Bəndi-Baqilani) yuyulub dağılması nəticəsində baş vermiş daşqını da
qeyd etmək lazımdır. Fələki və Xaqani bu hadisəyə şeir həsr etmişlər. III Mənuçöhr Baqilani bəndini daşqın
təkrar
baş verməsin deyə, köhnə yerində yox, çayın bir qədər yuxarısında yenidən tikdirmişdi.
76
Mənuçöhr
ölkədə böyük tikinti işləri aparır, Şəhərləri möhkəmləndirir, yeni şəhərlər saldırırdı.