- 72 -
qarşı müharibə apardığı döyüş meydanını xatırladır».
1
Cavidin İblisi də müəyyən mənada inteqrativ xarakter
daşıyır. Həyatda Şərin, pisliyin bir zərurət olması və onun
sanki Xeyir, Haqq-Ədalət ideyasını canlandırmağa xidmət
etməsi əsas xətlərdən biri kimi çıxış edir. Şər-Xeyir cütlü-
yündə tərəflərdən biri o birisiz mümkündürmü. Yəni Şər ol-
masa Xeyir ideyası özü mövcud ola bilərdimi. Atəşin yan-
dırıcı-yaxıcı təbiəti məlum olmasa idi, nurun məsum siqləti
üzə çıxa bilərdimi?
Cavid İblisin dili ilə yazır:
Atəşsiz, inan, nur olamaz sabitü qaim,
Atəş, günəş, atəş, bəşəriyyət, bütün atəş.
Hər bir hərəkət, məbdəi-xilqət bütün atəş...
Zərdüştü düşün, fəlsəfəsi, fikri, dəhası
Həp atəşə tapdırmaq idi zümreyi-nası.
2
Yandırmasa idi, atəşi daha parlaq nur zənn edərdilər.
Cübranın İblisi də özündən razıdır. O da bu fikirdədir
ki, İblissiz dünyada İblisin düşmənlərinə də, ədalət carçıla-
rına, çörəyi İblisə qarşı mübarizədən çıxanlara da ehtiyac
yoxdur: “Məgər sənə, müdrik din xadiminə, məlum deyilmi
ki, məhz iblisin varlığı keşişlərin peyda olmasına səbəb ol-
muşdur və bu köhnəlmiş ədavət səbəbinədir ki, qızıl və gü-
müşlər dindarların cibindən siz vaizlərin və ruhani ustadla-
rın cibinə axmaqda davam edir? Məgər sənin kimi bir ülə-
1
Дж. Х.Джебрaн. Избранное, пер.: с араб. и англ. – Л.: Худож.
литер., 1986, с. 363.
2
H. Cavid. Əsərləri 5 cilddə, III cild, Bakı, “Lider”, 2005, s. 13.
- 73 -
ma bilmirmi ki, səbəbin aradan qalxması ilə nəticə də yoxa
çıxacaq?”
1
Cübranın İblisi özünü Allah kimi əzəli-əbədi
göstərmək üçün onunla bağlı olduğunu iddia edir. İblis in-
san təsəvvüründə necə dərin kök saldığını izah etmək üçün
belə bir hekayət danışır: «İnsan ilk dəfə günəşi görəndə əl-
lərini uzadaraq söylədi: “Bu göy qübbəsinin arxasında bö-
yük Allah vardır, xeyrin yaradıcısı!” Sonra isə kürəyini işı-
ğa çevirdi və yerdəki kölgəsini görüb dedi: “Torpağın də-
rinliyində qorxulu iblis yaşayır, şər törədicisi”». İşıq varsa,
deməli, kölgə də olmalıdır. Lakin İblisin həm kölgə, həm də
atəş ola bilməsi onun ikili təbiətini, riyakarlığını da ifadə
edir.
Bunu da qeyd etmək yerinə düşər ki, Cübran daha çox
İblisin “kölgə” xislətinə, Cavid isə “atəş” xislətinə istinad
edir.
Caviddə də, Cübranda da İblis çevik, dinamik hərə-
kətverici qüvvə kimi təqdim olunur. O insanı daim fəaliy-
yətə səsləyir. “Mənim ürəyimin dayanması ilə bəşərdə hər
hansı hərəkət də dayanacaq”. Lakin Cübranın İblisi daha
səmimidir. O öz məqsədini gizlətmir: “Mən ölümsüz və
əbədi İblisəm. Mən yalanın, riyanın, məkrin və alçaqlığın
ilhamvericisiyəm və əgər bu xüsusiyyətlər dünyanı tərk edə-
si olsa, bəşəriyyət baxımsız bağa bənzəyəcək ki, orda yalnız
xeyir kollarının tikanları bitəcək”. Lakin Cavidin İblisi
daha iblisanədir. O öz fəna işlərini fəzilət kimi, yıxıcılığı
1
Ж.Х.Жцбран. Иблис. // Фялсяфя вя сосиал-сийаси елмляр
ъурналı, №3, 2007, с. 49.
- 74 -
quruculuq kimi təqdim edir. Daha doğrusu, sanki o bun-
ların vəhdətini ifadə edirmiş:
Əvət, İblis, o böyük sənətkar
Həm yapar, həm də yıkar, qüdrəti var.
1
Cübranın İblisi Allahla qarşılaşdırılır, O-na alternativ
kimi verilir. Ona görə də İblis daha çox Allaha qulluq edən
insanların, yəni keşişlərin, rahiblərin çevrəsindədir – onlarla
sıx surətdə bağlıdır. Cavidin İblisi ümumiyyətlə insanla
bağlıdır. Sanki insan qəlbində əbədi lövbər salmışdır. Ona
görə də bütün şər hadisələr insanın öz ayağına yazılmalı
imiş!
Siz nə qədər məndən uzaqlaşsanız,
Yer deyil, əflakə uçub qaçsanız,
Qarşılaşıb birləşəriz daima,
Ayrı deyil, çünki biriz daima.
2
Təəssüf ki, Azərbaycan ədəbi tənqidində bir çox müəl-
liflər İblisin versiyasına uyaraq Şərin mənbəyini insanın tə-
biətində görmək mövqeyini tuturlar. Əslində isə insan iblis-
ləşdikcə, öz təbiətindən uzaqlaşır. Daha doğrusu, özünü dərk
etdikcə, öz təbiətinə, missiyasına uyğun yaşadıqca, İblis üçün
əlçatmaz olur.
1
H.Cavid. Əsərləri 5 cilddə, III cild, Bakı, “Lider”, 2005, s. 32.
2
Йеня орада, s. 68.
- 75 -
Cavid və İqbal
«Cavidnamə» yazan İqbaldan fərqli olaraq Cavid «İq-
balnamə» yazmamışdı; görünür, ona görə ki, Azərbaycanda
«İqbalnamə» hələ 8 əsr öncə yazılmışdı. Heç nə təsadüfi
olmadığı kimi, bu adlardakı səsləşmə də tam təsadüfi deyil.
Təxminən eyni dövrdə yaşamış bu iki böyük mütəfək-
kir şair başqa məkanlarda yazıb yaratsalar da, tarixin qar-
şıya qoyduğu eyni bir vəzifənin həllinə təşəbbüs göstərmiş
və bu məsələnin həllində çox yaxın mövqelərdən çıxış
etmişlər. XIX əsrin axırları – XX əsrin əvvəllərində Qərb
sivilizasiyası müqabilində geri qalmış Şərq dünyasının qar-
şısında bu geriliyin səbəblərini üzə çıxarmaq və əvvəlki
möhtəşəm inkişaf potensialına yenidən yiyələnmək vəzifəsi
dururdu. Bu – indi də qarşıda duran ən böyük vəzifədir. La-
kin bu problemin həlli istiqamətində ən dəyərli fikirlər
məhz XX əsrin əvvəllərində deyilmişdir. İslamın yeni dövr-
də, yeni təfəkkür mövqeyindən dəyərləndirilməsi və onun
neçə yüz illər ərzində aşınaraq öz inkişaf potensialını tükət-
məsi, bu aşınmanın səbəbləri və ideya gücünün ilkin halına
qayıdış yolları və ya tərsinə, ideyanın yeni dövrə uyğunlaş-
dırılması məsələləri Məhəmməd İqbal fəlsəfəsinin mərkəzi
Dostları ilə paylaş: |