215
Çemberlenin apardığı tədbirlərə kifayət qədər əhəmiyyət verilmirdi.
İngiltərə hökuməti öz hərbi qüvvələrinin qüdrətini çox ləng artırırdı.
İngiltərənin
real siyasət yeridən xadimləri, məsələn, Uinston Çörçill
belə hesab edirdi ki, artıq müharibə real idi, ondan qaçmaq olmazdı.
Bir cüzi ümid qalmışdı ki, bu da Rusiya iilə ittifaq idi. Lakin
Çemberlen hökuməti və onun tərəfdarları Çörçillə hesablaşmırdılar.
Bu zaman Almaniya artıq Avropada müharibəni genişləndirirdi və
hər gün bəşəriyyət fəlakətə doğru gedirdi. 1939-cu ilin martın 19-da
artıq Almaniyanın Rumıniya üçün də təhlükə yaratdığını görəndə
İngiltərə SSRİ-yə müraciət etməli oldu. 1939-cu ilin aprelin 14-də
İngiltərə SSRİ-yə Almaniyanın ona qonşu olan dövlətlərdən hər hansı
birinə hücum edəcəyi təqdirdə müqavimət göstərəcəyini bəyan
etməyi təklif etdi. Lakin SSRİ rəhbərliyi başa düşdü ki, İngiltərə
bununla Almaniya ilə SSRİ-ni təkbətək müharibə aparmağa sövq
etmək istəyir. 1939-cu ilin mayın 9-da İngiltərə hökuməti Moskvaya
bildirdi ki, sovet hökuməti İngiltərə və Fransaya
kömək etmək
mənasında öz üzərinə öhdəlik götürməlidir. Lakin onların verdikləri
təkliflər SSRİ üçün qəbuledilməz idi. 1939-cu il mayın 27-də SSRİ
bu barədə öz fikrini İngiltərə və Fransaya bildirdi. İngiltərə və Fransa
SSRİ ilə danışıqları 1939-cu ilin yayınadək davam etdirdi. Lakin bu
danışıqlar heç bir nəticə vermədi.
1939-cu
ilin
martında Almaniyanın Düsseldorf şəhərində
Britaniya sənaye federasiyası ilə Alman impriya sənaye qrupu
arasında saziş bağlandı. Sazişdə nəzərdə tutulurdu ki, hər iki sənaye
sistemi daha geniş əməkdaşlıq edə bilər. Bu sazişdən sonra İngiltərə
ilə Almaniya arasında danışıqlar başlandı. Bu danışıqlar 1939-cu ilin
iyununda başlanmışdı və iyula qədər davam etdi.
İngiltərə belə güman edirdi ki, onun Almaniya ilə danışıqları
Almaniyanın SSRİ-yə qarşı müharibəyə başlaması ilə nəticələnər.
Ona görə də onlar bir tərəfdən SSRİ,
digər tərəfdən Almaniya ilə
danışıqlar aparmaqla onun diqqətini qərbdən yayındırmaq
istəyirdilər. 1939-cu ilin yayında Almaniya SSRİ-yə müraciət etdi ki,
onunla hücum etməmək barədə müqavilə bağlasın. 1939-cu ilin
avqustunda beynəlxalq vəziyyətin kəskinləşdiyi bir dövrdə SSRİ iki
şərtdən birini qəbul etməli idi. Ya Almaniyanın təklifini qəbul
etməli, ya da ona qarşı müharibəyə başlamalı idi. Nəticədə 1939-cu il
avqustun 23-də SSRİ ilə Almaniya arasında müqavilə bağlandı. Bu
müqavilə ilə SSRİ müəyyən müddətə vaxt qazandı.
216
İkinci dünya müharibəsi dövründə İngiltərənin beynəlxalq
vəziyyəti və xarici siyasət fəaliyyəti
İngiltərə, Fransa, ABŞ-ın təcavüzkara qarşı vahid cəbhə
yaratmaq istəməmələri İkinci dünya müharibəsinin başlanması
səbəblərindən biri oldu. 1939-cu ilin sentyabrın 1-də Almaniya
Polşaya hücum etdi. Hitler belə güman edirdi ki, İngiltərənin hakim
dairələri Polşaya görə Almaniyaya müharibə elan etməzlər. Hitler
Polşaya hücum ərəfəsində öz generallarına demişdi ki, “mən bu yazıq
Çemberlen və Daladyeni Münxendə tanımışam. Onlar hədsiz
qorxaqdırlar və hücum etməzlər.” Əslində Çemberlenin
xarici
siyasəti Hitleri buna inandırmışdı. Polşanın işğalı Almaniyanın hərbi
gücünü daha da artırdı. Əgər İngiltərə hakimiyyəti bilsəydi ki,
Almaniya oradan birbaşa SSRİ-yə hücum edəcək, narahat olmazdı.
Lakin Polşaya hücum İngiltərədə belə başa düşüldü ki, Almaniya
nəinki Qərbi .Avropada, hətta dünyada da öz hegemonluğunu qurmaq
istəyir. Bu İngiltərənin maraqlarına zidd olduğundan İngiltərə
Almaniyanın bu mövqeyi ilə barışa bilməzdi. Məhz buna görə də
İngiltərə ilə .Almaniya arasında müharibə başladı. Belə ki, İngiltərə
Almaniyaya ultimatum verdi ki, Polşadan qoşunlarını geri çəksin.
Almaniya isə buna əhəmiyyət vermədi. Ona görə də 1939-cu il
sentyabrın 3-də İngiltərə Almaniyaya müharibə elan etdi.
İngiltərənin Almaniyaya müharibə elan etməsi daxili vəziyyətlə də
əlqədar idi. 1939-cu ilin sentyabrında Londonda olan ABŞ-ın səfiri
Kennedi
göstərirdi ki, Əgər İngiltərə hökuməti Almaniya ilə sülh
bağlasa idi, bu hökumət ilk növbədə öz xalqı tərəfindən kənara
atılmış olardı. İngiltərə ilə eyni vaxtda Fransa da Almaniyaya
müharibə elan etdi. İkinci dünya müharibəsi yanğını Avropanı əhatə
etdi.
İkinci dünya müharibəsi italyan-alman qrupu ilə ingilis-fransız qrupu
arasında imperialist müharibəsi kimi başladı. Bununla bərabər qeyd
etmək lazımdır ki, İngiltərə üçün müharibə hələ başlandığı andan
müəyyən mənada antifaşist, ədalətli xarakter daşıyırdı. 1939-cu ilin
sentyabrından 1940-cı ilin aprelinə qədər Qərbi Avropada hərbi
əməliyyatlar çox kiçik həcmdə olduğundan bu tarixdə “oturaq”
müharibə də adlanır.
217
İngiltərə Almaniyaya müharibə elan etdikdən dərhal sonra
mühafizəkarlar koalision hökumət təşkil etmək istədilər. Bu
hökumətin tərkibinə leyboristlər və liberallar da daxil edilməli idi..
Leyboristlər İngiltərənin Almaniyaya müharibə elan etməsini
bəyənsələr də, liberallarla birlikdə Çemberlenin təklifini qəbul
etmədilər. 1939-cu ilin sentyabrın 8-də mühafizəkarlar, leyboristlər
və liberlallar “siyasi saziş imzaladılar.
Çemberlen hökumətinin
tərkibinə məşhur siyasi xadim U.Çörçill də daxil oldu. Çörçill hələ
vaxtilə İngiltərənin müharibə təhlükəsi ilə əlaqədar silahlandırılması
tərəfdarı idi. Həmçinin A.İden də hökumətin tərkibinə daxil edildi.
Bütün bunları Çemberlen xalqın nəzərində öz nüfuzunu qaldırmaq
üçün edirdi.
İngiltərə və Fransa tərəfindən aparılan hava müharibəsi çox
məhdud xarakter daşıyırdı. Ancaq açıq dənizdə Alman gəmilərinə
hücumla kifayətlənirdi. İngiltərə bombardımançı aviasiyası öz
funksiyasını Almaniya üzətində təbliğat aparmaqla bitmiş hesab
edirdi. Almaniya isə “qəribə” müharibədən Qərbi Avropanın digər
ölkələrinə hücuma hazırlaşmaq üçün istifadə etdi. 1939-cu il noyabr
ayının 17-də və dekabr ayının 4-də İngiltərə və Fransa arasında
iqtisadi və maliyyə məsələlərinə dair müqavilə imzalandı. 1940-cı il
mart ayının 29-da isə ingilis-fransız ali hərbi şurası birgə qərar qəbul
etdi ki, istər İngiltərə, istərsə də Fransa bir-birilə razılaşmadan
ayrılıqda Almaniya ilə sülh bağlamayacaqlar. Artıq 1940-cı ilin
yazında İngiltərə kontinentə 400 min qoşun çıxartdı. İngiltərənin
silahlı qüvvələrinin və ingilis hərbi təsərrüfatının təşkili müharibənin
birinci mərhələsində nizamsız idi. İngiltərənin hakim dairələri belə
hesab
edirdilər ki, ölkəni hərbi sistemə salmağa tələsmək lazım
deyildir. Onlar iqtisadi siyasətdə biznesi yenə də əsas iş hesab
edirdilər.
Sovet-Fin müharibəsi başlanan zaman İngiltərənin hakim
dairələri SSRİ-yə qarşı böhtan kampaniyasına başladı. İngiltərə
mətbuatı, kilsəsi, parlament və hökumət üzvləri Sovet ittifaqını
təcavüzkar dövlət kimi göstərdilər və onun Millətlər Cəmiyyətindən
çıxarılmasına səs verdilər. Ölkədə antisovetizm dalğası gücləndi.
Fəhlə sinfinin qabaqcıl dairələri ingilis hakim dairələrinin SSRİ
əleyhinə təbliğatına qarşı çıxırdılar. İngiltərədə çoxsaylı mitinq və
yığıncaqlar keçirildi ki, onun iştirakçıları Sovet ittifaqını müdafiə
edən qətnamə qəbul etdilər. İngiltərənin hakim dairələri belə güman
218
edirdilər ki, Sovet-Fin müharibəsi SSRİ-nin xeyli zəifləməsinə gətirib
çıxardacaqdır. Onlar Finlandiyaya kreditlə, hərbi ləvazimatla kömək
edirdilər. 1940-cı il martın 19-da icma palatasındakı çıxışında
Çemberlen
məlumat verirdi ki, İngiltərə Finlandiyaya Sovet-Fin
müharibəsi zamanı 101 təyyarə, 114 min silah, 185 min mərmi 100
top vermişdir. Həmçinin 400 dəniz minası, 50 min əl qumbarası,
15700 bomba, 800 rabitə vasitəsi, 200 tank əleyhinə silah və s.
vermişdir. Bununla bərabər İngiltərə hökuməti Finlandiyaya könüllü
dəstələr də göndərmişdi. Həmçinin İngiltərə Finlandiyaya silahlı
qoşun da göndərməyə hazırlaşırdı. 150 min nəfərdən ibarət İngiltərə -
Fransa ekspedisiya korpusu Finlandiyaya getmək üçün
hazırlanmışdı. Eyni zamanda Sovet İttifaqına Şimaldan İngiltərə və
Fransa fakim dairələri hücuma keçməyə hazırlaşmağı
planlaşdırırdılar. Bu tarixdə Şimal planı da adlanırdı.
İngiltərə və Fransa Türkiyə ilə danışıqlar aparmağa başladılar
ki, o, SSRİ-yə qarşı müharibədə iştirak etsin.
Fransız generalı Qamelen öz memuarlarında yazırdı ki, ingilis-fransız
qoşunlarının hücumu Almaniya ilə İngiltərə və Fransa arasında
müharibəyə son qoymalı idi. Cənubdan SSRİ-yə qarşı hücuma
keçmək üçün Yaxın Şərq aviasiya bazasına çevrilməli idi. Oradan
onlar SSRİ-nin iqtisadi cəhətdən ən mühüm strateji nöqtələrini -
Bakını, Batumini, Potini, Qroznını tutmağı planlaşdırmışdılar. Bu
əməliyyat “yağ və bıçaq” adlanırdı. Bu zərbəni dənizdən ingilis-
amerikan donanması müdafiə etməli idi.
Sonra Türkiyə, İran və
Əfqanıstan ərazisindən SSRİ-yə qarşı quru qoşunlarının əməliyyatı
nəzərdə tutulurdu. SSRİ əleyhinə şimaldan və cənubdan eyni vaxtda
hücuma keçilməli idi. Lakin onların gözlədiyi kimi alınmadı. Məğlub
olduğunu görən Finlandiya hökuməti SSRİ-dən sülh istəməyə
məcbur oldu. 1940-cı il martın 12-də Moskvada SSRİ və Finlandiya
arasında sülh müqaviləsi bağlandı. SSRİ ilə Finlandiya arasında
bağlanan sülh müqaviləsi SSRİ-yə hücum etmək haqqında ingilis-
fransız planını puça çıxartdı. 1940-cı ilin 27 martında Londondakı
İmperiya müdafiə komitəsində ingilis və fransız hərbi xadimlərinin
müşavirəsi təşkil edildi. Belə qərara gəlindi ki, Qara dəniz blokadaya
alınsın və bu yolla
Qafqaz nefti ələ keçirilsin, Aralıq dənizinin şərq
hissəsində isə hərbi hava qüvvələri yerləşdirilsin.
Nevil
Çemberlendə beynəlxalq hadisələrin gedişini
əvvəlcədən görmək və düzgün başa düşmək bacarığı yox idi. Onun