Sən İsa Məsihə iman edirsənmi? Böyüklərə katolik imanının əsasları barədə
Yüklə 1,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 4. 4. SƏMİMİ TÖVBƏ «Günahların etirafı (tövbə), hətta insani 255
kifayətdir. Bir nəfər ot biçəndə təsadüfən ilanı iki hissəyə böldü. İlanın ölü olduğunu düşünən insan ona yaxından daha yaxşı baxmaq istədi, ilanın bir hissəsini əlinə götürdü və ağrıdan çığırdı. İlan onu sancdı! Yazığı xilas edə bilmədilər və o öldü. Günah da belədir. Onunla əylənmək istəyən, bəzi günahlardan azad olan, əziz və xoş hesab etdiyi digər günahı isə saxlamaq istəyən insanın qəlbindəki ilahi həyatı məhz elə bu günah məhv edəcək. İslah olmaq barədə qəti qərarda möhkəm olmaq üçün onu tez-tez yeniləşdirmək, Ruhda oyaq durmaq və dua etmək lazımdır. İsa deyir: «Oyaq qalıb dua edin ki, sınağa düşməyəsiniz» (Мark 14, 38). Hər gün axşam dua zamanı vicdanı sınamaq (yada salmaq: gün ərzində mən harada olmuşam, nə etmişəm, nə demişəm, nə fikirləşmişəm və nə hiss etmişəm), ötən gün üçün Allahdan günahların bağışlanmasını diləmək və daha günah etməmək barədə özündə qəti niyyəti yeniləşdirmək lazımdır. Tez-tez tövbə etmək Allahla yaşamaq niyyətini möhkəmləndirir. Ən azı ayda bir dəfə tövbə edən, hər gün səhər və axşam dua edən, vicdanını hər axşam sınayan, və eyni zamanda ölümə aparan müəyyən bir günaha bağlı olan insanı təsəvvür etmək çətindir. 4. 4. SƏMİMİ TÖVBƏ «Günahların etirafı (tövbə), hətta insani ~ 255 ~ 255 nöqteyi-nəzərdən, bizi azad edir və başqaları ilə barışmanı yüngülləşdirir. Günahı etiraf edərək insan gördüyü işi etiraf edir, günaha görə məsuliyyəti üzərinə götürür, bununla da yenidən Allah və Kilsə ilə ünsiyyəti açılır, yeni gələcəyi mümkün edir» (KKK 1455). Katolik Kilsəsinin Katexizisi qeyd edir ki, hətta sadəcə insani nöqteyi-nəzərdən belə, tövbədə vicdan əzabından azadlıq və yüngüllük tapırıq. Eyni sözü psixologiya da deyir. İnsan öz sevinci, qəmi, həyəcanı ilə başqaları ilə bölüşməlidir, çünki əks halda o, qəlbinin tarazlığını tezliklə itirəcək. Bəs vicdan əzabları necə? Düzdür, insana xəcalət çəkdiyi şeylərlə başqaları ilə bölüşmək daha çətindir, buna görə də indi insanların həyatına «etibar telefonu» daha çox daxil olur; qəlbində narahatlıq hiss edən insan öz həyəcanları, problemləri, həmçinin vicdan əzabları ilə xəttin o tayındakı həkim yaxud psixoloqla bölüşə bilər. Psixoloq ona xeyirxah söz, məsləhət, təsəlli, nəsihətlə kömək etməyə çalışır. Bu təcrübənin dəyərli xüsusiyyətlərini azaltmaq istəmədən qeyd etməliyik ki, bu, «çarxın ixtirası» kimi təkrardır. Çünki Rəbb Allah Özü 2000 il əvvəl tövbəni – öz şübhələrinin, çətinliklərinin və vicdan əzablarının etirafını təsis etmişdi. Bundan başqa, müqəddəs tövbə zamanı biz insanla (keşişlə) deyil, Allah Oğlu İsa Məsihlə görüşürük. O, xidmətçisi olan keşişdən istifadə edərək bizi dinləyir, bizə təsəlli verir və vicdan əzabının yükünü üzərimizdən götürür. Hindilər arasında təbliğ edən bir keşiş ecazkar bir hadisəni yada salırdı. Onun xidmət etdiyi imanlılar Kilsədən çox uzaqda yaşayırdılar. Bir dəfə sərt qış gəldi, ətrafda aclıq və epidemiya başladı. Keşiş həyatlarının son ~ 257 ~ 257 günlərində öz icmasına mənsub olan adamlara tövbə və Evxaristiya ilə xidmət etmək üçün uzaq kəndləri gəzməyə başladı. Balaca bir kəndə gəlib onun bütün on bir sakininin ölü olduğunu gördü. Hər bir ölü əlində nə isə tutmuşdu. «Necə ola bilər ki, onlar ölməzdən əvvəl Məsihdən üz döndərdilər və bütlərə sitayişə qayıtdılar?» – deyə keşiş narahat oldu. Lakin o gördü ki, onlardan hər biri əlində ağac qabığının bir parçasını tutub. Bu parçaları götürüb diqqətlə baxanda gördü ki, bunların hər birinin üzərində günahlar yazılıb. Qaçılmaz ölümü hiss edən və Allahla müqəddəs tövbədə barışmağı istəyən hindilər öz günahlarını ağac qabığı üzərində yazaraq öz arzularını bildirmişdilər. Onlar Rəbb Allahın onların tövbələrini qəbul edəcəyinə və bütün günahlarını bağışlayacağına ümid edirdilər. Şübhəsiz ki hər şeyə Qadir olan Allah onların kədərlənməsini və tövbələrini qəbul etdi. Tövbəmizi qəbul edən keşiş eşitdiyi günahları sirr saxlamalıdır. Əgər o, qarşısında tövbə edən insanın günahlarını başqa adamlara danışmağa cəsarət etsəydi, ağır günah etmiş olardı və bu andan etibarən Ümumdünya Kilsəsindən qovulardı və daha öz keşişlik xidmətini yerinə yetirməyə ixtiyarı olmazdı (vəftiz etmək, Müqəddəs Messanı icra etmək, nikah bağlamaq, günahları buraxmaq). Belə günahın bağışlanmasını isə o yalnız Müqəddəs Atanın (Roma Papası) icazəsi ilə ala bilər. 1853-cü ildə Jitomir şəhərində qəmli hadisə baş verdi – Yepiskop Kaspar Borovski göz yaşı ilə keşiş İohann Kobıloviçdən keşiş cübbəsini çıxartdı, çünki çar məhkəməsi onu qətldə təqsirkar hesab etdi və Sibirdə ~ 259 ~ 259 ömürlük sürgünə məhkum etdi. Nüfuzu itirən keşiş Sibirə getdi. İyirmi ildən sonra İohann Kobıloviçin həbs və sürgündən əvvəl xidmət etdiyi Ostrov icmasında orqançı ölüm ayağında idi. Ölən orqançı etiraf etdi ki, nifrətə düçar olub bir adamı Oratovda tüfənglə güllələdi, qorxu və məyusluq içində tüfənglə məhəllə Kilsəsinə qaçdı, mehrabın arxasında tüfəngi gizlətdi, özünə yer tapmayaraq tövbə etməyə başladı, çünki keşiş elə bu vaxt günahları buraxırdı. Onun izi ilə gələn çar polisi asanlıqla mehrabın arxasında tüfəngi tapdı və keşişdən soruşdular, bu tüfəng buraya necə gəlib çıxıb və kim ondan atıb. O isə tövbə edənin sirrini bildirmədi və yalnız cavab verdi: «Bilmirəm». Dəlil göz qabağında olduğuna görə keşiş təqsirkar hesab olundu. Həqiqəti bilən çar hökuməti dərhal Sibirdə günahsız mühakimə olunan keşişi axtarmağa başladı və onu azad etmək istədi, lakin ağır əmək və xəstəliklər üzündən zəifləmiş keşiş İohann Kobıloviç o vaxta artıq vəfat etmişdi. Eləcə də 1393-cü ildə Praqada tövbə sirrini qoruyub-saxlamağın uğrunda çex keşişi müqəddəs İohann Nepomutski öz həyatını qurban verdi. O, IV Vatslav Lüksemburqlu ilə arvadı kraliça Sofiyanın günahlarını buraxan keşiş idi. Keşiş saray intriqasının qurbanı oldu. Paxıl adamlar padşahı inandırdılar ki, arvadı Sofiya ona sadiq deyil. Qısqanclıq hissinə tutulmuş kral təsdiq axtarırdı və Müqəddəs İohannı çağırmağı əmr etdi, ondan bunun doğru olmasını, kraliçanın buna bənzər bir şeydə tövbə edib-etmədiyini soruşdu. Allahın qulu cavab verdi ki, bu barədə danışmağa onun ixtiyarı yoxdur, buna görə də kraliçanın ~ 261 ~ 261 Yüklə 1,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|