45
Avropa İttifaqı Əhatə olunan məsələlər
Avropa Şurası
Məcburi geri qaytarmamaq prinsipini 33-
cü maddəsində nəzərdə tutmuş BMT-nin
"Qaçqınların statusu haqqında"
Konvensiyasına istinad edən "Avropa
İttifaqının fəaliyyəti haqqında"
Müqavilənin 78-ci və Avropa İttifaqı
Fundamental Hüquqlar Xartiyasının 18-ci
maddələri (sığınacaq hüququ);
Avropa İttifaqı Hüquqlar Xartiyasının 19-
cu maddəsi (çıxarılma, qovulma və ya
ekstradisiya zamanı müdafiə)
Məcburi geri
qaytarmamaq
prinsipi
Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasının
3-cü maddəsi Sörenqin Birləşmiş Krallığa
qarşı 1989-cu il tarixli işində Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsi tərəfindən təfsir
olunduğu kimi (ekstradisiyanın ləyaqəti
alçaldan rəftara məruz qalma ilə
nəticələnməsi);
Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasının
2-ci maddəsi (yaşamaq hüququ);
Səədinin İtaliyaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsindəki 2008-ci il
tarixli işi (geri qaytarılma zamanı
işgəncəyə məruz qalmanın qəti qadağan
edilməsi)
Təsnif etmə Direktivinin (2011/95/EU) 4-
cü maddəsi
Riskin
qiymətləndirilməsi
Sufinin və Elminin Birləşmiş Krallığa qarşı
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsindəki
2011-ci il tarixli işi (humanitar böhran
şəraitində kütləvi zorakılıqla əlaqədar real
riskin mövcudluğunun qiymətləndirilməsi
yolları);
Salah Şeexin Hollandiyaya qarşı Avropa
İnsan Hüquqları Məhkəməsindəki 2007-ci
il tarixli işi (təqib olunan qrupun üzvləri
arasında sübutetmə yükünün bölgüsü)
Dublin Əsasnaməsi ((EU)604/2013);
N.S-in və M.E-nin Avropa İttifaqı Ədalət
Məhkəməsindəki C-411/10 və C493/10
saylı, 2011-ci il tarixli birgə işləri (Dublin
göndərilmələri
)
Dublin
göndərilmələri
M.S.S.in Belçikaya və Yunanıstana qarşı
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsindəki
2011-ci il tarixli işi (Avropa İttifaqının bir
üzv dövlətindən digərinə, sonra isə başqa
yoxsul bir ölkəyə geri qaytarılma)
Geri qaytarılma Direktivinin
(2008/115/EC) 5 və 9-cu maddələri
Ağır xəstələrin
çıxarılması
N.v.-nin Birləşmiş Krallığa qarşı Avropa
İnsan Hüquqları Məhkəməsindəki 2008-ci
il tarixli işi (İİV-ə yoluxmuş pasiyentin
münasib tibbi müalicəsi ilə bağlı
vəziyyətin qeyri-müəyyən olduğu təyinat
ölkəsinə geri qaytarılması təklifi)
Diplomatik
təminatlar
Rəmzinin Hollandiyaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsindəki 2010-cu il
tarixli işi (kifayət etməyən təminatlar);
Otmanın (Əbu Qatadanın) Birləşmiş
Krallığa qarşı Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsindəki işi (məqbul təminatlar)
3. SIĞINACAĞIN MÜƏYYƏNLƏŞDİRİLMƏSİ VƏ ÇIXARILMANI
QADAĞAN EDƏN HALLAR: ƏSAS MƏSƏLƏLƏR
Sığınacaq, Sərhəd və İmmiqrasiya Məsələlərinə dair Avropa Qanunvericiliyi üzrə Vəsait
46
Avropa İttifaqı Fundamental Hüquqlar
Xartiyasının 18-ci maddəsi (sığınacaq
hüququ);
Təsnif etmə Direktivi (2011/95/EU);
Əlqafacının Avropa Ədalət
Məhkəməsindəki C-465/07 saylı, 2009-cu
il tarixli işi (əlavə himayə);
Himayənin şamil edilməməsi:
B-nin və D-nin Avropa İttifaqı Ədalət
Məhkəməsindəki C-57/09 və C-101/09
saylı, 2010-cu il tarixli birgə işləri;
Himayənin itirilməsi:
Abdullanın Avropa Ədalət
Məhkəməsindəki C-175/08 saylı, 2010-cu
il tarixli işi;
Avropa İttifaqı Fundamental Hüquqlar
Xartiyasının 19-cu maddəsi (çıxarılma,
qovulma və ya ekstradisiya zamanı
müdafiə)
Sığınacağın
müəyyənləşdirilməsi
(qaçqın statusu və
köməkçi himayə)
Təsnif etmə Direktivinin (2011/95/EU) 8-
ci maddəsi
Ölkədaxili
yerdəyişmə
Sufinin və Elminin Birləşmiş Krallığa qarşı
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsindəki
2011-ci il tarixli işi (yerdəyişmə zamani
himayə hallarında humanitar şəraitin
qiymətləndirilməsi yolları)
Avropa İttifaqı Fundamental Hüquqlar
Xartiyasının 19-cu maddəsi (çıxarılma,
qovulma və ya ekstradisiya zamanı
müdafiə)
Kollektiv çıxarılmanın
qadağan olunması
Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasına
dair 4 saylı Protokolun 4-cü maddəsi
(əcnəbilərin kollektiv çıxarılmasının
qarşısının alınması);
Conkanın Belçikaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsindəki 2002-ci il
tarixli işi (fərdi qiymətləndirmə
aparılmadan çıxarılma);
Hirsi Camaanın və başqalarının İtaliyaya
qarşı Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsindəki 2012-ci il tarixli işi (açıq
sulardan kollektiv çıxarılma)
Digər insan hüquqları
əsasında çıxarılmanı
qadağan edən hallar
Mamatkulovun və Əskərovun Türkiyəyə
qarşı Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsindəki 2005-ci il tarixli işi
(Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasının
6-cı maddəsində nəzərdə tutulmuş
ədalətli məhkəmə araşdırmalarından
kobud imtinanın riski)
47
Uzunmüddətli yaşayış icazəsi olanlar:
Uzunmüddətli yaşayış icazəsi Direktivinin
(2003/109/EC) 12-ci maddəsi;
Avropa İqtisadi Zonası vətəndaşlarının
ailə üzvləri olan üçüncü ölkə vətəndaşları:
Hərəkət etmək azadlığı
Direktivinin(2004/38/EC) 28-ci maddəsi;
P.İ.-nin Avropa İttifaqı Ədalət
Məhkəməsindəki C-348/09 saylı, 2012-ci
il tarixli işi;
ZZ-in Avropa İttifaqı Ədalət
Məhkəməsindəki C-300/11 saylı, 2013-cü
il tarixli işi (xəbərdaretmə vəzifələri);
Türkiyə vətəndaşları:
Əməkdaşlıq Şurasının 1/80 saylı Qərarının
14(1)-ci maddəsi;
Murad Poladın Avropa Ədalət
Məhkəməsindəki C-349/06 saylı, 2007-ci
il tarixli işi
Çıxarılmadan yüksək
dərəcəli müdafiəyə
malik olan üçüncü
ölkə vətəndaşları
Giriş
Bu fəsil Avropa İttifaqı qanunvericiliyinin və/və ya Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasının tələblərinə əsasən
şəxsin ölkədən heç bir vəchlə və yaxud imkan daxilində çıxarılmaması məsələlərinə diqqət yetirir.
Qəti və ya qismən qəti qadağalar: Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasına əsasən çıxarılmanı qəti qadağan
edən hallar çıxarılma barədə qərar yaşamaq hüququna dair 2-ci və işgəncənin, qeyri-insani və ya ləyaqəti
alçaldan cəzaya və ya rəftara məruz qalmanın qadağan olunmasına dair 3-cü maddələrə zidd qəbul edildikdə
ən son tədbir kimi qüvvəyə minir. Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasının 15-ci maddəsi bu hüquqları mütləq
hüquqlar kimi və bu hüquqlardan geri çəkilmənin mümkün olmadığını müəyyən edir.
Çıxarılmanı qismən qadağan edən hallar 1951-ci il Cenevrə Konvensiyasına və
Təsnif etmə Direktivinə
(2011/95/EU) əsasən ümumi qadağadan istisnalar mövcud olduqda tətbiq edilir. Müstəsna hallarda bu iki
hüquqi sənəd qaçqının çıxarılmasına qadağadan istisnaların tətbiqinə icazə verir.
Qəti olmayan qadağalar şəxsin şəxsi maraqları və ya hüquqları və ictimai maraqlar və ya dövlət təhlükəsizliyi
arasında tarazlığın təmin edilməsi üçün tətbiq edilir, məsələn, çıxarılma ailənin dağılmasına səbəb olduqda
(Bölmə 3.4-ə baxın).
3.1.
Sığınacaq hüququ və məcburi geri qaytarmamaq prinsipi
"Qaçqınların statusu haqqında" 1951-ci il Cenevrə Konvensiyasının 33(1)-ci maddəsi nəzərdə tutur ki,
“Razılığa gələn dövlətlər qaçqını irqi, dini, vətəndaşlıq, konkret bir sosial qrupa mənsubiyyəti və ya siyası əqidə
səbəblərinə görə həyat və ya azadlığını təhlükə gözləyən ölkənin sərhədlərinə heç bir vəchlə göndərməyəcək və
ya qaytarmayacaqlar."
Avropada sığınacaq məsələsinin əsasını hal-hazırda
Təsnif etmə Direktivi
(2011/95/EU) vasitəsi ilə Avropa
İttifaqı qanunvericiliyində böyük həcmdə əks olunmuş 1951-ci il Cenevrə Konvensiyası və bu Konvensiyanın
1961-ci il Protokolu təşkil edir. Konvensiya qaçqın hüquqlarının müdafiəsi üçün xüsusi bir müqavilədir. Məcburi
geri qaytarmamaq prinsipi isə qaçqınların himayəsi işinin təməl daşıdır.
91
Prinsip etibarı ilə bu prinsip
91
Beyn
əlxalq insan hüquqları hüququna ə
sas
ə
n m
ə
cburi geri qaytarmamaq
prinsipi daha geniş məna daşıyaraq 1951
-ci il Cenevr
ə
Konvesiyasının 33(1)
-ci madd
ə
sind
ə
n k
ənara çıxdığından
m
ə
cburi geri qaytarmamaq öhd
ə
liyi Birl
əşmiş Millə
tl
ə
r T
əşkilatının "İşgə
nc
ə
l
ə
r
v
ə
dig
ə
r q
ə
ddar, qeyri-insani v
ə
alçaldıcı rə
ftar v
ə
ya c
ə
za
ə
leyhin
ə
" Konvensiya
sının 3
-cü madd
ə
sind
ə
, h
ə
mçinin dig
ə
r
ə
sas beyn
ə
lxalq
hüquqi s
ə
n
ə
dl
ə
rd
ə
d
ə
öz
əksini tapmışdır. " Qaçqınların statusu haqqında" 1951
-
ci il Konvensiyasına və
bu Konvensiyanın 1967
-ci il
Protokoluna
ə
sas
ə
n m
ə
cburi geri qaytarmamaq öhd
ə
liyinin ekstra
ə
razi t
ə
tbiqin
ə
dair m
əşvə
r
ə
tçi r
ə
y"
ə
baxın
, BMTQAK 2007-ci il.
Dostları ilə paylaş: |