Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
Qızıl orda xanı Toxtamış, Cənubi Azərbaycanda
C
əlairilər hakimlərini qovmaq və bütün Azərbaycana
yiy
ələnmək üçün təzədən hərbi yürüşə başlamışdı. Digər
t
ərəfdən Orta Asiyada məşhur Teymurləng böyük Özbək
dövl
ətini yaradandan sonra İrana soxulmuşdu. Teymurun
suvari qoşunları Azərbaycanın sərhədlərində görünməgə
başlamışdılar. 1386 – cı ilin qışında Teymur Ermənistandan və
Gürcüstandan keç
ərək Qarabağ düzlərində qışlayarkən,
Şirvanşah İbrahim Şirvanı qorumaq üçün tədbirlər görürdü. O,
yaxşı bilirdi ki, Şirvan Teymurun qüvvətli ordusuna qarşı
müf
əqiyyətlə silahlı mübarizə aparmaq imkanına hələlik malik
deyil. Buna gör
ə də Şimaldan Qızıl orda xanı Toxtamışış,
c
ənubdan isə Orta Asiya hakimi Teymurun irəliləməsinin
qarşısını almaq üçün İbrahim bu iki dövlət arasındakı
ziddiy
ətlərdən istifadə etməyi öz qarşısında bir məqsəd
qoymu
şdu. Qızıl orda dövləti Azərbaycandan xeyli aralı idi.
Teymur dövl
ətinin ixtiyarında olan torpaqlar isə Azərbaycanın
s
ərhədinə qədər çatırdı. Digər tərəfdən Qızıl orda xanları uzun
zamandan b
əri Azərbaycana yiyələnmək üçün vuruşurdular.
Teymur is
ə döndüyü ölkələri çapıb talayırdı. Demək,
Az
ərbaycanın istiqlaliyəti üçün Qızıl orda dövləti daha
t
əhlükəli idi.
Bel
ə bir beynəlxalq vəziyyətin mürəkkəbliyini İbrahim
doğru təhlil edə bilmişdi. O, Teymur ilə siyasi cəhətdən yaxın-
laşmağı hər bir başqa ittifaqa tərcih etdi və Teymur ilə dostluq
siyas
ətinə başlayaraq Şirvanı dağılmaq təhlükəsindən xilas edə
bildi. İbrahim Teymurun yanına gedərək, ona rəsmi surətdə ta-
be olduğunu bildirdi. Lakin bu tabelik yaxın bir zamanda Tey-
mur il
ə İbrahim arasında adi bir ittifaqa çevrildi.
Şərafəddin Yəzdi, Mir Axund və başqa tarixçilər qeyd
edirdil
ər ki, İbrahim Teymurla apardığı danışıqlarda özünün
mahir bir diplomat olduğunu göstərmişdi. Teymur ilə İbrahim
ara
sında bağlanan müqaviləyə görə İbrahim Teymurun adından
73
Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
pul bu
raxmalı idi. Məsciddə xütbə oxunan zaman Teymurun
adı çəkilməli idi. Lazım olarsa Şirvan Teymurun ordularına
yardım üçün qoşun göndərməli idi. Bu müqavilənin şərtləri o
d
ərəcədə yüngül idi ki, tarixçilər Teymurun nə üçün İbrahimə
qarşı bu qədər mülayim olduğunu izah edə bilmirdilər. Lakin
aydındır ki, danışıqlar zamanı İbrahimin diplomatlığı çox
böyük iş görmüşdü.
Əsas səbəb isə Teymurla Toxtamış xan arasındakı
ziddiy
ət və Teymurun, Şirvanşah İbrahimi öz müttəfiqi halında
saxlamaq niyy
əti idi.
Müqavil
əyə görə Teymur Şırvanı Qızıl orda xanlarına
qar
şı müsəlləh qüvvə ilə qorumağı öhdəsinə götürmüşdü. Bu
müqavil
ə nəticəsində İbrahim qısa bir müddətdə Şirvanı Qızıl
or
daya qarşı dayana biləcək bir hala saldı.
1387-ci ild
ə Toxtamışın qoşunları Şirvan torpağına soxu-
lan zaman İbrahimin və Teymurun birləşmiş hərbi qüvvələri
t
ərəfindən tam məğlubiyyətə düçar olaraq geri çəkildi. 1395-ci
ild
ə isə Teymur Toxtamışın ordusunu darmadağın etdi və belə-
likl
ə Azərbaycanın şimal sərhədləri təhlükədən qurtardı.
Bu zamanlar C
ənubi Azərbaycanda böyük siyasi
hadis
ələr baş vermişdi. Toxtamışın qoşunları son dəfə
m
əğlubiyyətə düçar olandan sonra Cənubi Azərbaycandan yerli
hakiml
ərin arası kəsilməz müharibələri başlanmışdı.
1393 v
ə 1400-cü illərdə Sultan Əhmədin qoşunları Tey-
murl
əng tərəfindən məğlub ediləndən sonra Cənubi
Az
ərbaycan tamamilə Teymurun ixtiyarına keçdi.
C
ənubda müharibələr gedən zaman Şirvanşah İbrahim
Şimali Azərbaycanda böyük siyasi və diplomatik fəaliyyətə
başlamışdı. Hər şeydən qabaq İbrahim Şəki vilayətinin istiqla-
liyy
ətini bərpa etmək üçün Teymura təsir edərək, sabiq Şəki
hakimi Seyid
əli Orlatın oğlunu Şəkiyə hakim təyin etdi.
Bunun
la da Şəki əmirliyi təzədən bərpa oldu. İbrahimin
vasit
əsilə Teymur ilə Gürcüstan arasında sülh əmələ gəlmişdi
74
Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
v
ə Teymurun qoşunları Gürcüstan torpağını tərk etmişdi.
Bel
əliklə Zaqafqaziyada Şəki əmiri və Gürcüstan padşahlığı
kimi iki qardaş dövlət Şirvanşah İbrahimin fəaliyyəti
n
əticəsində istiqlaliyyət qazanıb onun müttəfiqi oldu.
1393-cü ild
ə Teymur öz oğlu Miranşah üçün demək olar
ki, bütün Zaqafqaziya
ərazisini ayırmışdı və rəsmi olaraq bu
ərazinin baş hakimi Miranşah hesab olunurdu. Lakin bir az
keçm
əmiş Miranşah İbrahimi rəsmi olaraq tamamilə müstəqil
padşah kimi tanıdı. Beləliklə Teymurun dövründə həqiqətən
müst
əqil olan Şirvan indi rəsmi surətdə istiqlaliyyətini əldə
etmişdi.
Teymurl
əng 1405-ci ildə öldü. Onun ucsuz-bucaqsız döv-
l
ətinin ayrı-ayrı hissələrində varislər arasında mübarizə başladı.
Bu mübariz
ə nəticəsində Teymurun varisləri zəifləmişdi. Belə-
likl
ə XV əsrin əvvəllərində bütün Azərbaycanın azad edilməsi
v
ə birləşməsi üçün xeyli əlverişli şərait yaranmışdı. Artıq
Az
ərbaycan üçün təhlükə ola biləcək böyük bir xarici qüvvə
yox idi. Teymurun varisl
əri arasında gedən mübarizədə
Az
ərbaycanın böyük şəhərləri xəsarətə uğrayırdı. Teymurun
yanında olan İspaniya səfiri Qlavixu yazır ki, Təbrizin bütün
göz
əl binaları Miranşahın əmrinə görə tamamilə dağıdılmışdı.
Tarixçi Mir Axund “Ruz
ət Əl Səfa” əsərində yazır ki, Mi-
ranşah bu zaman ağlını itiribmiş. Ölkənin məruz qaldığı bu da-
ğıntı xalq kütlələrini yadlara qarşı ayağa qaldırırdı. Təbrizdə,
Marağada, Qarabağda və başqa şəhər və vilayətlərdə üsyanlar
baş verdi. Bu üsyanlarda görkəmli rol oynayan səfəvi dərvişləri
idi. Buna gör
ə də çox zaman üsyan hərəkatı ümumiyyətlə orta
əsr xalq hərəkatına xas olan dini pərdə və ya məshəb pərdəsi
al
tında gedirdi. Lakin əsl həqiqətdə bu mübarizə xarici
hakiml
ərə qarşı xalq mübarizəsi idi.
Lakin S
əfəvilər xalq hərəkatını qızışdıran təşviqatçılar
rolunu oynadıqları halda, bu xalq hərəkatının həqiqi başçısı
Şirvanşah İbrahim idi. Şəhərlərin əhalisi İbrahimə hər cür
75
Dostları ilə paylaş: |