Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
-Biz siz
ə o qədər alışdıq, elə ünsiyət tapdıq ki, ayrılıq ma-
hal görünür! -dey
ə bir dost mənə müraciət edir.Köhnə məşrutə
inqilablarında iştirak etmiş qoca bir xalq xadimidir: -Siz bizə
azadlıq gətirdiniz, hər ürəkdə min bir ümid çırağı yandırdınız.
Sağlıqla gedin, ürəyimiz və məhəbbətimiz sizinlədir!
Qan v
ə ürək qardaşlarımız bizə, bizim dövlət və
ordumuza olan bu müq
əddəs və sonsuz məhəbbəti ürəklərimizi
riqq
ətə gətirir və təşəkkür hissilə doldurur. Mayın 5-də biz heç
bir zaman unudulmayacaq bir m
ənzərənin şahidi olduq. Səhər
tezd
ən durmağa öyrənmiş təbrizlilər bu gün daha tez
qalxmışdılar. Təbriz küçələri adamlarla qaynaşır, dəstə-dəstə
insanlar bayraqlarla m
ərkəzi Səttar xan xiyabanina və milli
m
əclis meydanına tərəf axışırdılar. Hər tərəfdə fədai və nizami
qoşun nəfərləri intizamı qoruyur. Fəhlələr, isnaflar, məktəblilər
d
əstə-dəstə Qızıl Ordu ilə vidalaşmaq üçün gəlirlər. Qızıl Ordu
d
əstələrinin başına güllər, çiçəklər səpilir. Milli məclis
meydanında böyük bir mitinq başlanır. Mitinqdə çıxış edənlər
Qızıl Ordunun qəhramanlığından, vətənpərvərliyindən
danışırlar. Onu məzlum xalqların pənahı və ümidi hesab
edirl
ər.
-
Dünyanın hər yerində Qızıl Ordu azadlıq və səadət rəm-
zi
dir. Çox ordular yola salmış ağsaçlı Azərbaycan torpağı
yalnız Qızıl Ordudan insaniyət və qardaşlıq gördü. Belə bir
qoşunu tərbiyə etmiş insanlara eşq olsun!
Q
ızıl Ordu nəfərlərinin əxlaq və təmiz mənəviyyatı
c
ənubi azərbaycanlı qardaşlarımızı və bacılarımızı daha artıq
heyran et
mişdir. Elə bir məclis, elə bir yığıncaq və ailə olmaz
ki, Qızıl Ordunun bu ali nəcabətindən danışılmasın.
-Bu hüsn
əxlaq və nəcabətdə bir ordu biz görməmişik.
Qızıl Ordu doğrudanda Leninin əxlaqına və əfkarına laiq bir
ordudur!
Qızıl Ordunun əzəmətli tank dəstələri gəlib xitabət kürsi-
si
nin qabağından keçərkən “ura” səsləri meydanı bürüyür.
79
Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
Tankçılarımızın başına güllər atırlar. Tank döyüşçülərindən biri
doğma azərbaycan dilində:
-
Yaşasın demokratik Azərbaycan! – deyə qışqırır.
T
əbrizlilər onun şüarını gurultu və sevinclə qarşılayırlar.
Natiql
ərdən biri deyir:
-
Qızıl Ordu cismən bizdən ayrılırsada, ruhən bizimlədir.
Heç bir qüvv
ə bizi bir-birimizdən ayıra bilməz!
O, farsca bir beyt oxuyur. Bu beytd
ə deyilir ki, hərgah
ür
əklərimiz bir olsa, sən Yəmənə də getsən mənim
yanımdasan. Yox əgər ürəklərimiz ayrı olsa, sən yanımda olsan
da m
ənə Yəməndəkindən uzaqsan....
Bütün c
ənubi azərbaycanlılar bu hisslər ilə yaşayırlar.
Onlar ür
əkdən və böyük bir eşqlə Qızıl Ordunu sevmişlər.
Mitinqd
ən sonra Səttar xan xiyabanında bir insan dəryası əmələ
g
əlir. Bu insan dəryası içindən çıxmağa çalışan və iki Sovet
generalını aparan bir maşına üç nəfər çadralı qadın yaxınlaşır.
Onlardan biri titr
əyən əli ilə maşının qapısını açıb başını içəri
salır və generalın əlindən tutur:
-Getm
əyin, hara gedirsiniz?! Biz sizdən ayrıla bilmərik!-
dey
ə o ağlayır.
General onun
əlini sıxır və zorla gülümsəyərək:
-Uz
aq getmirik, Arazın o tayındayıq. Hara getsək eşqimiz
v
ə ürəyimiz sizinlədir!-deyir.
Maşını əhatə etmiş adamlardan kim isə qışqırır:
-
Görüm Arazı dibindən qurusun! İztirab, həyəcan və
arzu
ları ifadə edən bütün gördüklərimi saymaqdan qələm
acizdir. Ancaq onu dey
ə bilərəm ki, biz təbrizli dostlarımızdan
heç bir zaman unutmayacağımız bir məhəbbət, sədaqət və
s
əmimiyyət gördük. Atalar “eşq qarşılıqlı olar” demişlər. Bizim
onlara olan m
əhəbbət və eşqimizdən danışmağa ehtiyac varmı?
Hara gets
ək xatirələri ürəyimizdə yaşayacaqdır.
İndi Təbrizdə də bahardır... Lakin Təbriz baharının təs-
vir
ə gəlməz bir gözəlliyi var. Badam və ərik ağaclarının gülləri
80
Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
bir-birin
ə qarışmışdır. Hər yana ətir yayan bu güllər bir səadət-
d
ən xəbər verir. Arzumuz budur ki, təbrizli dostlar, bağlarınız
x
əzan görməsin, səadətiniz əbədi olsun! Çünki siz xəzansız bir
bahar,
əbədi bir səadətə layiqsiniz.
Mirz
ə İbrahimov
(1946-
cı il, № 5, səhifə 10,11)
81
Щяр ики тайын эерчяк айнасы – «Азярбайъан» дярэиси
TƏBRİZDƏ QƏLƏBƏ GÜNÜ
Keç
ən il bu vaxt birinci qələbə günündə mən Təbrizdə
idim. T
əbriz baharının oğlan vaxtı idi. Parlaq və qızğın günəş
öz şüaları ilə təbiəti qışın yuxusundan oyatmış, bütün varlıqlara
xüsusi bir can vermişdi. Badam, ərik, şaftalı ağacları gül açmış,
T
əbrizin zəmrə mənzərəsini sədəf rənginə təbdil etmişdi. Hər
şey gülür, sevinirdi. Qələbənin şimaldan gələn rayihəsi Təbrizə
t
əzə bir ruh vermişdi. Yadımdadır, o zaman Təbriz valisi
T
əbrizdəki Sovet mədəniyyət evinə zəng vurub hamımızı
t
əbrik edəndən sonra dedi:
“Biz dörd ildir ki, bu günün h
əsrətində idik. Mən əmr
etmi
şəm ki, şəhər bayraq qaldırıb şadlıq etsin”.
Doğrudan da Təbrizdə qələbə günləri çox məsul və tən-
t
ənəli keçdi. O zamandan düz bir il keçir. Bu il ərzində
T
əbrizin həyatında çox mühüm dəyişikliklər əmələ gəlmişdi.
Dem
ək olar ki, o qələbə günündən bu qələbə gününədək Təbriz
v
ə bütün Cənubi Azərbaycan təzə bir qələbə ili yaşamışdır. Bu
q
ələbəni vücuda gətirən hadisələr məlumdur. Keçən il
sentyabrın 3-də Təbrizdə milli demokrat firqəsi təşkil tapmışdı
ki, bütün C
ənubi Azərbaycanda olan milli azadlıq hərəkatına
başçılıq edərək qələbə ilə nəticələndirdi.
Siyasi hadis
ələrin sürətlə cərəyan etdiyi bu dövrdə məni
özün
ə əlaqəmənd edən başlıca cəhət adamların ruhunda, xasiy-
y
ət və adətlərində əmələ gələn dəyişikliklər idi ki, bunların
n
əticəsində çox dərin kökləri olan bir təfəkkür tamamilə zail
olmaq d
ərəcəsinə gəlib yetişdi. Bu təfəkkür nədən ibarətdir?
T
əbrizdə və bütün Cənubi Azərbaycanda gedən dava
milli bir dava idi. Az
ərbaycanlılar çoxdan bəri davam edən
milli zülm
ə qarşı üsyan etmiş, öz təbii və qanuni haqqlarını
əldə etmək üçün ayaqlanmışdılar. Bu tələblər xalqın bütün
t
əbəqələrinin mənafeyinə müvafiq tələblər idi. Lakin hər bir
82
Dostları ilə paylaş: |