189
Günəş şimaldan doğmayıb!
Şimaldan da doğmayacaq!"
Şerin ardını söyləməyə ehtiyac yoxdur, ona görə ki,
bütünlüklə bu ruhda yazılıb. Şer "Odlu günəş həmişəki kimi
yenə də Şərqdən doğacağı" ümidilə bitir.
Mademuazel Nigar Xanım günəşin Şərqdən doğmasını (ağ
atlı ingilis müdaxiləçilərini) gözləyənlərdən biridir. Mülkədar
və kapitalist dövlətinin bərpasını arzulayanlardan biridir.
İngilis kapitanının hamisi, mülkədar Xudadat bəyin qızı
əsrlərdən bəri Şərq xalqlarının daşa dönmüş ürəklərini
hərəkətə gətirən qırmızı günəşin parlaq şəfəqlərinə dözə bilmir,
onunla barışmaq istəmir. O, Şərqi ingilis kapitalı əsarətindən
xilas edəcək Şimalın sayrışa-sayrışa xalqlara yol göstərən
nicat ulduzunu da duya bilməyəcəkdir.
Təsadüfi deyil ki, mademuazel Nigar Xanım özü ruhlu
şairlərlə geniş məktublaşır və bu "şairlər" onu Azərbaycan
qəhrəmanı sayırlar.
Onu və ona bənzər çoxlarını hələ də nə üçünsə üzə
çıxarmamışıq, sifətlərinə geydikləri yalançı maskaları qoparıb
qatı mülkədar simalarını ifşa eləməmişik...
…Müsavatçı mülkədarın qızı öz ulularının işini durmadan
davam etdirir. Üzünə xeyirxah maska taxan bu müsavat
paraziti mədəniyyət cəbhəsində özünə yer eləyib bizim gəncləri
mülkədar zəhərilə zəhərləyir.
Başqa şərh verməyəcəyik, çünki onlar məlumdur. Nəticə özü
hər şeyi izah edir.
Qarayev
Məqalənin qalan hissəsi Cavad bəy Rəfibəylinin "ifşasına"
həsr olunub.
Gətirdiyim parçaları əxlaq, insaf və sairə yüksək mənəvi və
insani kateqoriyalar baxımından, Azərbaycan milli
xarakterində bu qədər öyündüyümüz namusluluq və kişilik
baxımından şərh etmək fikrində deyiləm. Bütün bunlar
haqqında oxucu özü nəticə çıxarda bilər. Yalnız Qarayevin
190
məqaləsindəki faktik yalanlardan söz açmaq istəyirəm.
Məqalənin adından başlanır yalanlar. Cavad bəy anamgilin
qohumu idisə də, dayısı deyildi və anam heç cür onun
"plemyannitsası" ola bilməzdi. Xudadat bəy 9 ay Gəncənin
qubernatoru işləmişdisə də, nə müsavat partiyasının böyük
liderlərindən idi (heç bu partiyanın üzvü də deyildi), nə də iri
mülkədar. Bakı kommunasına qarşı heç bir yürüş-filan təşkil
etməmişdi. Gəncə qiyamının təşkilatçısı da ola bilməzdi, çünki
bu qiyamdan qabaq həbs olunub Bakıya gətirilmiş və Nargində
güllələnmişdi. Evləri və bağları yeni hakimiyyətin ilk
günlərində müsadirə edilmişdi. Kamil dayı, heç şübhəsiz ki, iki
ilə heç bir ali məktəbi qurtarıb eləməmişdi. Qarayev Gəncəyə
rəhbərlik etdiyi dövrdə on doqquz yaşından yuxarı bütün
keçmiş zadəgan və bəy oğullarını ucdantutma güllələtdiyi
üçün, nənəmin təhrikilə canını qurtarmaq üçün İrana qaçmışdı
(eyni tərzdə Rəşid dayı Rusiyaya qaçdığı kimi). Kamil dayı
İranda, sonra isə Türkiyədə yaşamış, tar çalmaqla çörəyini
qazanmış və bu dolanışıqla Türkiyədə ali tibb təhsili almış,
ömrü boyu həkim işləmiş, heç vaxt siyasətə qarışmamışdı.
Anam heç vaxt konservatoriyada təhsil almamışdır.
Xüsusi qəzəbə səbəb olmuş "Günəş Şərqdən doğacaq"
şerinə gəlincə isə – bu şerin müəllifi anam deyildi. Anamgilin
Gəncədəki evlərində növbəti axtarış zamanı tapılıb bu şer, özü
də imzasız imiş. Şeri Mikayıl Rzaquluzadə yazıbmış. Bu
zaman o, Moskvada təhsil alırmış, anamın qardaşlarıyla, dayısı
Fərruxla dostluq edir, Gəncədə evlərinə gəlib gedir,
məktublaşırmış. O cümlədən anama da məktublar yazırmış və
bu məktubların birinin içində həmin şeri göndəribmiş. Güman
ki, "Nigar xanımın özü ruhlu şairlərlə məktublaşması, onların
şairəni Azərbaycanın qəhrəmanı hesab etməsi haqqında"
məqalədəki işarələr də məhz bu yazışmayla tanışlıqdan doğub.
Mikayıl Rzaquluzadənin təhsilini pozmamaq üçün, həyatını
qırmamaq, gələcəyinin üstünə kölgə salmamaq üçün anam
həqiqəti açmayıb, qəzəbə keçmiş şer "mənim deyil" deməyib,