Sona xəyal
Nəzirələr, təzminlər, ithaflar
Yüklə 1,05 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 7 dekabr, 1994 MƏRZİYYƏ SƏLAHƏDDİNƏ
- 28 aprel, 1996 TƏLƏBƏ YOLDAŞIM HUMAYA
- 3 yanvar, 1996
77 Nəzirələr, təzminlər, ithaflar
MÜXTƏLİF ÜNVANLAR Şəhid anası ŞÖVKƏT FAZİLOVAYA
Demə Azər kədəri təkcə sənindir, ay ana! Şəhid övlada bütün Azəribaycandır ana!
Qurulub ən uca bir mərtəbədə təxt ona.
İstəsə bizləri görmək, enərək Yer üzünə, Baş çəkər torpağına, həm dağına, həm arana.
Qapılar bax, gecə yarı açılar, Şövkət ana!
Özgənin həsrətini can bahasıyla ovudan, Qoymaz həsrət ilə doğma ananın bağrı yana.
Nəyə lazım yenidən göz yaşın ilə yuyuna.
Azacıq almaq üçün səndən oğul həsrətini, Doğma övlad təki yazdı bu kiçik şeri Sona. QARABAĞ ŞƏHİDİ MƏMMƏDƏ
Aldı torpaq qoynuna sən tək çinar övladını, Bükdü boynun sərvlər, bir dəm unutdu adını.
Səslədi el vəhdətə həm doğmasını, yadını.
78 Sona Xəyal
Tökdü göz yaşın anan, sanki buludlar ağladı, Bəlkə də göylər eşitdi “can bala” fəryadını.
Bir oğul verdin, İlahi, tez apardın, etmə kəm, Bir ana, bir dul gəlin, bir körpədən imdadını.
Çün qazandı o şücaətlə şəhidlik adını.
7 dekabr, 1994 MƏRZİYYƏ SƏLAHƏDDİNƏ
Gəldi yeni bir nasir, - Mərziyyə Səlahəddin, Birləşdi nəyə xatir Mərziyyə, Səlahəddin?
Sordum, dedilər, nakam qardaş yarasın qəlbdə Bu adla edib bir sirr, Mərziyyə Səlahəddin.
Yandı oduna aləm, çəkdi elə bir ah ki, Etdi daşa da təsir, Mərziyyə Səlahəddin.
Olmuşdu döyüşlərdə, görmüş, Vətənə qurban Getmişdi cavan, həm pir, Mərziyyə Səlahəddin.
Yazmışdı olanlardan, nəsrində və şerində Etmiş qəmini zahir Mərziyyə Səlahəddin.
Bircə kitaba sığmaz dərdi, ələmi vallah, Dastanda tapa təsvir Mərziyyə Səlahəddin.
İstər Sona, gəlsin gün, doğsun günəş ömründə, Bəxtində ola təğyir, Mərziyyə Səlahəddin. 79 Nəzirələr, təzminlər, ithaflar
“Gülüstan” verilişinin aparıcısı ƏJDƏR OLA Elə bir gün dolanıb Azəribaycanə gələ, Tapdanan yurd yerinin gül-çiçəyi canə gələ.
Bir gülüstan yarana, örtə məzar daşlarını, Hər bir eldə, obada hamı gülüstanə gələ.
Batıraq ağı səsin orda kaman-tar ilə biz, Söz verək sənətə, şeirə, dilə dürdanə gələ.
Ataq avropasayaq bər-bəzəyi, yad havanı, Milli adətlər ilə musiqi ekranə gələ.
Qayıda soy-kökünə azəri türk övladı, Babalar xatirinə kökdə olan qanə gələ.
Elmü ürfanı edək təbliğ “serial” əvəzi, Yeni verilişlər ilə ekranımız canə gələ.
Sona Allahdan edər arizu: illər uzunu Əjdər Ol dəstə yığıb hər ay “Gülüstan”ə gələ. 2003
Neyləyir dağ-daşı, bir dəfə gülüstanı görən? Özgə bir yer tanımaz burdakı imkanı görən.
Gözləmə, getdi o yarın, daha dönməz geriyə, Neyləyir ot-ələfi rövzeyi-rizvanı görən?
Çox olub dəhrdə bu mülki-Süleymanı görən.
80 Sona Xəyal
Neçə vaxtdır ki, olub guşənişin rahibə tək, Söyləsin bir xəbəri, varsa, o Reyhanı görən,
Kim bilir bəlkə poman, ya da ki, dastan yaradır, Xəbər etsin Sonaya, varsa o dastanı görən.
Bənzədib surətini bir güli-rənayə, Humay, Göndərib Tanrı səni, lütfilə dünyayə, Humay!
Anana səbr verib, həm də dözüm gün uzunu, Eyləyib yoldaş onu həm gecələr Ayə, Humay!
Döndərə məhz belə günçün, güli-zibayə, Humay!
Atana verdi cəsarət cəkə zəhmət o qədər, O günəycən başı üstə sala o, sayə, Humay!
Elmilə endirəsən baş neçə dəryayə, Humay!
Ən nəhayət yetirib yarını Məcnun sayağı, Səni də nisbət edib eşqdə Leylayə, Humay!
Sərf ola sonrakı ömrün yeni mənayə, Humay! 3 yanvar, 1996
Dedilər zəng eləyibsən mənə, ey taci-sərim, Sardı şadlıq məni, bir anda yox oldu kədərim.
Az qalıb dörd ay ola, tərk eləyibsən vətəni, Düşüb hicranə könül, böylə yazılmış qədərim.
Yüklə 1,05 Mb. Dostları ilə paylaş:
|