Ramazan Gözən
Türkiyənin siyasi və iqtisadi
transformasiyası: realist və natamam
Sovet modelindən liberal modelə doğru
Müqəddimə: nəzəriyyələr barəsində
məlumat
Bu məqalənin cavablandırmaq istədiyi sual budur ki, Türkiyədə
iqtisadi və siyasi gücün birləşməsi prosesi necə gedir. Mən başa
düşürəm ki, Türkiyənin daxilində bu, siyasət və iqtisadiyya-
tın qarşılıqlı təması nəticəsində baş verir. Bu suala cavab tap-
maq üçün biz əvvəlcə bu prosesi izah edə biləcək nəzəriyyələri
gözdən keçirməliyik. Görək siyasət (dövlət və dövlət məmurları)
və iqtisadiyyat (açıq bazar mühiti və ordakı əsas aktorlar) nəzəri
perspektivdən hansı şəkildə qarşılıqlı münasibətdədirlər.
Bu məsələyə aydınlıq gətirə biləcək üç əsas nəzəriyyə möv-
cuddur. Liberalizmə görə siyasət və iqtisadiyyat bir-birindən ayrı
olmalıdırlar və biri digərinin fəaliyyət sahəsinə müdaxilə edə
bilməz. Belə ki, siyasi aktorlar və siyasi məqsədlərlə görüləcək
işlər bazar mühitində iqtisadi proseslərə nəinki bir ölkə daxilində,
həm də ölkələr arası əlaqələrdə də təsir göstərməməlidir. Bu
nəzəri məktəbin ən böyük bilicisi Adam Smitdir. O deyir ki, açıq
bazar prinsipləri üzərində fəaliyyət göstərən iqtisadiyyatda heç
bir siyasi, ideoloji və fiziki səbəblər iqtisadi proseslərə mane
olmamalıdır. Fakt isə budur ki, bu fikir tam şəkildə heç bir vaxt
praktik olaraq reallaşmayıb. Dövlət həmişə iqtisadi proseslərə
müxtəlif səviyyədə müxtəlif yollarla təsir göstərmişdir. Qloballa-
şan dünyada dövlətlər arasında gömrük tariflərinin azaldılması
və başqa bu kimi maneələrin aradan götürülməsi nəticəsində
qlobal bazar iqtisadiyyatına dogru irəliləyiş olmuşdur, hətta Avro-
pa Birliyində dövlətlər arasındakı siyasi sərhədlər belə ləğv edil-
22 il sonra Sovet mirası: inkar yoxsa güclənmə?
170
əsrdə Türkiyə Realist və Natamam şəkildə tətbiq olunan So-
vet modelindən iqtisadiyyatın və siyasətin birləşməsini özündə
təcəssüm etdirən Liberalizm modelinə doğru dəyişmişdir. Mən
bu dəyişikliyin necə baş verdiyini izah edəcəm. Mən göstərəcəm
ki, Türkiyədə siyasi və iqtisadi hakimiyyət necə qurulur və
tətbiq olunur. Buna görə də bu məqalədə Türkiyənin timsalında
siyasətin və iqtisadiyyatın bir-biri ilə qarşılıqlı münasibəti tarixi
perpektivdən analiz ediləcək. Türkiyənin bu təcrübəsini daha
yaxşı başa düşməkçün bəzi əsas parametrləri işıqlandıracam.
Əsas parametrlər
1. Bu qeyd edilməlidir ki, prinsip etibarilə Türkiyədə dövlət
nəzarəti siyasi və iqtisadi sistemin fəaliyyətində dominant rol
oynamışdır. Türkiyə dövləti və siyasətçiləri iqtisadiyyatın təşkili
və idarə olunmasında önəmli imtiyaza malik olublar. Lakin bu
heç də Sovet İttifaqı və bu kimi digər korporatist dövlətlərdə
mövcud olduğu kimi olmayıb. Türkiyədə dövlət və özəl sektor
həmişə ayrı olub, və Osmanlı zamanından bəri belə dövlətin si-
yasi hakimiyyəti və iqtisadiyyat bir-birindən demək olar ki, ayrı ol-
muşlar. Baxmayaraq ki, nəzəri və həm də praktik olaraq Osmanli
sultanı dövlətin, bütün ölkənin və əhalinin (xidmətçi və qulların)
sahibi idi, o həmişə icazə verib ki, insanlar özəl mülklərə sahib
ola və öz bizneslərini qura bilsinlər. Məsələn, 1915-ci ildə 264
biznes müəssisəsindən 214-ü, yəni təxminən 80 faizi özəl sahib-
karlara məxsus idi
1
. Umumiləşdirərək iddia etmək olar ki, bu hal
müxtəlif vaxtlarda bəzi dəyişikliklər olmaqla bərabər növbəti on
illiklərdə də bu şəkildə davam edib. Biz deyə bilərik ki, Sovet İt-
tifaqında və ondan asılı olan ölkələrdə olduğu kimi iqtisadiyyatın
və siyasətin bir-birilə ilə tam bütövləşməsi baş verməyib. Aşağı-
da verilən məlumat müasir Türkiyədəki istehsalat sənayesində
dövlət və özəl sektorun payını görməyə köməklik göstərə bilər.
1
Güven Delice and Cengiz Yavilioğlu, “Dönemler itibarıyla Türkiye’de devlet-ekonomi ilişkileri”,
Cengiz Yavilioğlu, Güven Delice and Onur Özsoy, Dünya’da ve Türkiye’de Özelleştirme
Uygulamaları: Teorik ve tarihsel bir perspektif (Ankara: T.C.Başbakanlık Özelleştirme İdare
Başkanlığı Yayını, 2010), s.290. Metin Toprak, Ömer Demir at al. Türkiye Ekonomisi: Serbest
Piyasa Devriminin Serüveni (Ankara: Siyasal Kitabevi Y., 2001).