www.vivo-book.com
514
onun qucağına atmaq istədi. O özünü saxlaya bilmədi, səsinə
mümkün qədər əminlik verməyə çalıĢaraq dedi:
– Mən doğulan gündən bəri atam mənə nifrət eləyib;
mənim ən böyük bədbəxtliyim bu idi. Amma sizi mənə bəxĢ
elədiyinə görə taleyimə minnətdaram, cənab.
– YaxĢı, yaxĢı, – abbat həm utanaraq, həm də əsl
seminariya rektoruna xas məsləhət vermək üçün əlinə düĢən
fürsətə sevinərək dedi:
– Heç vaxt “tale” demə, mənim balam; denən ki,
“qismətim beləymiĢ”.
Fayton dayandı, sürücü nəhəng darvazaları tunc çəkiclə
vurdu.
Bura La-Molların iqamətgahıydı; gəlib-keçənlərin bun
heç bir Ģəkk-Ģübhəsi olmasın deyə, bu sözlər darvazaların
üstündəki qara mərmər lövhədə də yazılmıĢdı.
Bu təkəbbür Jülyenin xoĢuna gəlmədi.
Bunlar yakobinçilərdən elə qorxurlar ki! O hasar yoxdu
ki, onun arxasında gözlərinə Robespyer və onun arabası
görünməsin! Hərdən iĢ o yerə çatır ki, adamın lap gülməyi
gəlir – bunlar öz ev-eĢiklərini elə bil qəsdən belə fəxrlə
www.vivo-book.com
515
nümayiĢ etdirirlər ki, birdən xalq qəzəblənib-eləsə, o dəqiqə
tanıyıb darmadağın eləsin. Oğlan düĢündüklərini abbat
Pirarla bölüĢdü.
– Eh, yazıq balam! Mən belə görürəm ki, siz tezliklə
mənim yanımda vikari olacaqsınız. Bu nə qorxunc Ģeylərdi
sizin ağlınıza gəlir?!
– Axı bu gün kimi aydındı, bunu fikirləĢmək üçün elə
də ağıllı olmaq lazım deyil.
Bələdçinin zəhmli görünüĢü, xüsusilə də həyətin
inanılmaz təmizliyi Jülyeni heyrətə saldı. Açıq, günəĢli bir
gün idi.
– Nə gözəl arxitekturası var?! – oğlan yol yoldaĢına
dedi.
Bu ev Volterin ölümünə qədər Sen Jermendə tikilən ən
zövqsüz iqamətgahlardan biriydi. Dəb və gözəllik bir-
birindən hələ heç vaxt belə uzaq olmamıĢdı.
www.vivo-book.com
516
II
ĠLK DƏFƏ KÜBAR CƏMĠYYƏT ARASINDA
Heç bir dəstəyə ümidi olmayan on səkkiz yaşlı oğlanın
təkbaşına ziyafət salonuna qədəm basmağı necə də təsirli və
maraqlı xatirədir! Bir qadının tələsik baxışı mənim özümü
itirməyim üçün bəs eləyərdi. Nə qədər çox xoşa gəlmək
istəyirdimsə, yöndəmsizliyimi o qədər çox hiss eləyirdim.
Mənim müxtəlif şeylər barədə təsəvvürlərim – onlar
həqiqətdən nə qədər uzaq idi! Amma mən gah qəfildən bütün
qəlbimlə kiməsə bağlanır, gah da üzümə soyuq baxan kimsə
gözümə düşmən görünürdü.
Amma utancaqlığımdan gələn bütün bu dəhşətli
əzablara baxmayaraq, həyat necə də xoş, günlərim buludsuz
göy üzü kimi necə də aydın idi.
Kant
www.vivo-book.com
517
Jülyen həyətin ortasında dayanıb, döyükdü.
– Özünüzü ağıllı aparın, – abbat Pirar dedi, – ağlınıza
dəhĢətli fikirlər gəlir, sonra da məlum olur ki, siz hələ
uĢaqsınız! Bəs hanı Horatsinin nil mirarisi
55
? DüĢünün,
burada dayanıb döyükdüyünüzü görən xidmətçilər sizi
özlərinə tay tutacaqlar və düĢünəcəklər ki, sadəcə hansısa
ədalətsizlik ucbatından onlardan bir az yuxarı qalxa
bilmisiniz. Mehribanlıq, xeyirxahlıq, faydalı məsləhətlər,
kömək etmək istəyi adı altında onlar çalıĢacaqlar ki, sizi
gülüĢ hədəfinə çevirsinlər.
– Hünərləri var, buna cəsarət eləsinlər – Jülyen
dodağını diĢlədi, oğlanın həmiĢəki inamsızlığı özünə qayıtdı.
Onların markizin iĢ otağına tərəf addımladığı beletajın
qonaq salonu, mənim oxucum, sizin gözlərinizə əzəmətli
göründüyü qədər məzlum da görünə bilərdi. Bu evi sizə
içindəkilərlə birlikdə təklif etsəydilər, yəqin ki, burada
yaĢamaqdan imtina edərdiniz. Bura əsnəmə və darıxdırıcı
55
heç nəyə təəccüblənməməli(lat.)
www.vivo-book.com
518
söz-söhbət ocağıydı. Amma Jülyen buranı görəndə
heyranlığı bir az da artmıĢ oldu.
“Bu gözəlliyin içində yaĢayan insan necə xoĢbəxt
olmaya bilər?” – oğlan düĢündü.
Axır ki, onlar bu dəbdəbəli evin ən eybəcər otağına
girdilər: bura iĢıq da güclə düĢürdü.
Otaqda baĢına ağappaq parik qoymuĢ arıq, iti baxıĢları
olan bir adam oturmuĢdu. Abbat geri dönüb, adamı Jülyenə
təqdim elədi. Bu adam – markiz idi. Jülyen onu çətinliklə
tanıdı: kiĢi indi ona çox nəzakətli və xoĢrəftar göründü. Bu,
onun Bre-le-oda gördüyü təkəbbürlü adama heç oxĢamırdı.
Jülyenə elə gəldi ki, markizin parikində həddindən artıq çox
saç var. Oğlan öz müĢahidələrinə elə uymuĢdu ki, qətiyyən
çəkinmirdi.
Dördüncü Henrixin dostunun nəticəsi onun gözünə ilk
baxıĢdan çox boz adam kimi göründü. O, dəhĢətli dərəcədə
arıq və qəribə tərzdə çevik idi.
Amma tezliklə Jülyen gördü ki, markizin həmsöhbətlə
nəzakətliliyi bezanson yepiskopunun nəzakətindən də
xoĢdur. GörüĢ üçcə dəqiqə çəkdi.
Dostları ilə paylaş: |