www.vivo-book.com
675
deyil, nəsə gülməli vəziyyətə düĢəcəklərini təsəvvür edəndə
qorxularından özlərinə yer tapmırlar – bu qorxu onların
ağıllarını baĢlarından alır.
Mənim sevimli Jülyenimsə əksinə, o hər iĢi özü görür,
kiməsə arxalanmaq, kimdənsə kömək istəmək bu qeyri-adi
məxluqun heç ağlına da gəlmir. O hamıya yuxarıdan aĢağı
baxdığına görə mən ona yuxarıdan aĢağı baxmıram.
Əgər Jülyen kasıb, amma zadəgan olsaydı, mənim
sevgim ədəbsiz axmaqlıq olardı, mən heç vaxt bunu
eləməzdim. Belə olsa, bu hisslərdə böyük ehtiras,
münasibətlərdə keçilməsi mümkün olmayan maneələr,
gələcək barədə qaranlıq ehtimallar olmazdı”.
Madmazel de La-Moll bu ali xəyallara elə aludə
olmuĢdu ki, səhəri gün özü də bilmədən Jülyeni öz
qardaĢının və markiz Kruazenuanın yanında tərifləməyə
baĢladı. O elə çılğınlıqla danıĢırdı ki, hər ikisi incidi.
– Bu diribaĢ cavan oğlandan özünüzü qoruyun! –
qardaĢı birdən dedi. – Ġnqilab baĢlasa, o bizim hamımızın
boynunu gilyotinin altına qoyar.
www.vivo-book.com
676
Qız bu məsələyə münasibət bildirməkdən çəkinərək,
qardaĢı və markiz de Kruazenuanın qətiliklərindən yaranan
qorxularıyla zarafatlaĢmağa baĢladı. Axı bu sadəcə nəsə
bilinməyən bir Ģeylə üz-üzə gəlmək, nəsə bilinməyən bir
Ģeyin qarĢısında özünü itirmək qorxusuydu...
–
Cənablar,
siz
həmiĢə
gülməli
vəziyyətə
düĢəcəyinizdən qorxursunuz. Bu qorxusa min səkkiz yüz on
altıncı ildə məzara gömülüb.
Cənab de la-Moll deyirdi ki, iki partiyası olan bir
ölkədə gülməli vəziyyət yarana bilməz. Markizin bununla nə
demək istədiyini qızı baĢa düĢmüĢdü.
– Beləliklə, cənablar, – qız Jülyeni gözü
götürməyənlərə dedi, – siz bütün ömrünüzü qorxu içində
keçirəcəksiniz, sonra da arxanızca oxuyacaqlar:
“Axı canavar deyildi, canavarın kölgəsiydi”.
Tezliklə Matilda onlardan uzaqlaĢdı. QardaĢının sözləri
onu dəhĢətə gətirmiĢdi: qız uzun müddət özünü ələ ala
bilmədi, səhəri günsə bu qənaətə gəldi ki, həmin sözlər ən
ali tərifdir.
www.vivo-book.com
677
“Qətiyyətin ölüb getdiyi bu dövrdə istənilən qətiyyət
bunları qorxudur. Mən qardaĢımın dediklərini ona
təkrarlayaram. Bilmək istəyirəm, görüm, o buna nə cavab
verəcək. Amma bunu ona demək üçün Jülyenin gözlərinin
parladığı anı tutmaq lazımdı. Belə vaxtlarda o yalan danıĢa
bilmir”.
“Bəlkə o elə Dantondur? – xeyli fikirləĢəndən sonra qız
öz-özünə pıçıldadı. – Neynək?! Əgər yenə inqilab olsa, onda
markiz Kruazenuanın və qardaĢımın rolu nə olacaq?”
Onlar qürurla Taleyə boyun əyəcəklər. Onlar
müqavimət göstərmədən boyunlarını bıçaq altına uzadan
qəhrəman qoyunlar olacaqlar. Onlar ölüm ayağında belə
nəsə ədəbsiz bir Ģey eləyəcəklərindən qorxacaqlar. Mənim
balaca Jülyenimə, xilas olmaq üçün zərrəcə imkanı olsa, onu
həbs etməyə çalıĢan yakobinçinin alnından bir güllə
vuracaq. Onun ədəb qaydalarından kənara çıxmaq qorxusu
olmayacaq, bu dəqiqdir.
Bu sözlər qızı düĢünməyə məcbur elədi. Bu fikir onun
hansısa əzablı xatirələrini oyatdı və qızın coĢqunluğu tez
www.vivo-book.com
678
keçdi. Bu sözlər ona cənab de Kelyusun, de Kruazenuanın,
de Lyuzun və qardaĢının zarafatlarını xatırlatdı. Onlar
hamısı Jülyeni hər Ģeylə barıĢmıĢ və saxta rahib görünüĢü
olmaqda ittiham edirdilər.
– Ah, – qız qəfildən qıĢqırdı – onların zəhərli zarafatları
da bunu sübut eləyir ki, bu adam bizim qıĢ ərzində
gördüyümüz ən yaxĢı adamdı. Onun kəm-kəsirlərindən,
gülməli qəribəliklərindən onlara nə? Bu adamda əsl əzəmət
var və onlar öz xeyirxahlığına, lütfkarlıqlarına baxmayaraq
pərt olurlar. Düzdü, o kasıbdı, rahib olmaq üçün oxuyub,
bunlarsa
ceskadronlara
rəhbərlik
eləyirlər,
oxumaq
məcburiyyətləri yoxdur. Busa daha rahatdır. Onun bütün
kəm-kəsirlərinə – məsələn, qara kostyumuna və acından
ölməmək üçün üzündə gəzdirdiyi rahib ifadəsinə
baxmayaraq, mükəmməlliyi bunları qorxudur. Bu göz
qabağındadır. Biz bir neçə saniyəliyə də olsa, ikilikdə qalan
kimi onun üzündəki rahib ifadəsi o dəqiqə yoxa çıxır. Bu
cənablar ağıllı və sərt bir söz dediklərini düĢünən kimi, ilk
növbədə Jülyenə baxırlar. Mən bunu çoxdan hiss eləmiĢəm.
Onlar axı dəqiq bilirlər ki, Jülyenə kimsə nəsə sual verməsə,
www.vivo-book.com
679
o heç kimlə danıĢmır. O təkcə mənimlə danıĢır. O məni ali
varlıq hesab eləyir. Bu adamların sözlərinəsə ancaq nəzakət
xatirinə cavab verir. Tezcə də hörmət hissiylə susur. O haqlı
olduğuna əmin olanda, mənimlə saatlarla mübahisə eləyir,
mən də bir kəlmə də olsun, etiraz eləyə bilmirəm. Nəhayət,
bu qıĢ biz onunla demək olar ki, ciddi mübahisə eləməmiĢik,
ancaq hərdən diqqət çəkmək üçün bir-birimizə atmaca
atmıĢıq. Nə demək olar, hətta atam kimi dahi adam da – axı
ailəmiz bütün hörmətinə və nüfuzuna görə ona borcludur, –
Jülyenə hörmət eləyir. Qalanları ona nifrət eləyirlər, amma
anamın riyakar rəfiqələrini çıxmaq Ģərtiylə heç kim ona
yuxarıdan aĢağı baxa bilmir.
Qraf de Kelyus çılğın at həvəskarıydı, ya da belə ad
çıxarmağa iddialıydı. Onun həyatı at tövləsində keçirdi, qraf
hərdən səhər yeməyini də burada yeyirdi. Belə qeyri-adi
maraq, bir də heç vaxt gülümsəməmək vərdiĢi ona
dostlarının arasında görünməmiĢ hörmət qazandırmıĢdı: bir
sözlə, o dahi Ģəxsiyyət, bu dar çevrənin qartalıydı.
Səhəri gün onlar xanım de La-Mollun böyük
kürsüsünün arxasına toplaĢanda – həmin axĢam Jülyen yox
Dostları ilə paylaş: |