Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
655 yaĢayan bacısı oğlunu tütün məmulatları üzrə inspektor keçirmək üçün ona yalvarırdı. AxĢam madmazel de La-Mollun cavan kənizi Jülyenlə bir vaxtlar Elizanın onunla dilxoĢluq elədiyi kimi söhbət eləyərkən dedi ki, onun xanımı bu matəm paltarını heç də ona görə geyinmir ki, camaat gözlərini bərəldib ona baxsın. Deyəsən, bu həngamə qızın özünəməxsus təbiətinə çox doğmaydı. O bir vaxtlar kraliçanın sevimlisi olan, öz dostlarını xilas etməyə çalıĢanda həlak olan həmin de La- Mollu doğrudan da sevirdi. Özü də o hansı dostları xilas etməyə çalıĢırmıĢ? Birinci Ģahzadəni və IV Henrixi! Xanım Renalın hərəkətlərindəki təbiiliyə alıĢmıĢ Jülyen Parisli qadınların davranıĢında riyakarlıqdan baĢqa heç nə görmürdü və qadınla ünsiyyətə ehtiyac duyanda belə, onlarla nə danıĢacağını bilmirdi. Madmazel de La-Moll istisna oldu. Ġndi o, bu ağayana qədd-qamətə yaraĢan özünəməxsus gözəllikdə ürək soyuqluğu görmürdü. Buludsuz yaz günlərində madmazel de La-Molla bağçada, açıq pəncərələrin altında gəziĢərək, onunla uzun-uzadı söhbət www.vivo-book.com
656 eləyirdi. Bir dəfə qız Jülyenə d'Obinye və Brantomun hekayətini oxuduğunu dedi. “Maraqlıdı, – Jülyen düĢündü, – görəsən, markiza ona Valter Skottun romanlarını oxumağa icazə verir?” Bir dəfə də qız səmimiyyətdən gözləri parıldaya- parıldaya ona III Henrixin hakimiyyəti zamanında qəhrəmanlıq eləyən bir cavan qadının hekayətini danıĢdı. O bunu Letualın memuarlarından təzəcə oxumuĢdu – həmin qadın ərinin ona xəyanət elədiyini biləndə, onu xəncərlə vurmuĢdu. Jülyen göyün yeddinci qatındaydı. Belə hörmət-izzət sahibi olan, akademikin dediyinə görə evdə hamını idarə eləyən bu qız onunla dostyana söhbət eləyirdi. – Yox, deyəsən, mən səhv eləmiĢəm, – bir müddətdən sonra Jülyen düĢünürdü. – Bu dostyanalıq deyil, o, sadəcə, bunları kiməsə danıĢmaq istəyir. Axı onlar məni oxumuĢ adam kimi tanıyırlar. Mən bu Brantomu, d'Obinyeni, Letualı oxumalıyam. Onda bu məsələlər barədə madmazel de La- Molla mübahisə edə bilərəm. Mən lal-dinməz ona qulaq asmağı tərgitməliyəm. www.vivo-book.com
657 Özünü eyni zamanda həm çox ləyaqətlə, həm də sərbəst aparan bu cavan qızla söhbətlər getdikcə daha maraqlı olurdu. Oğlan bu yaxınlarda yaĢadığı qəzəbli plebey vəziyyətini yaddan çıxarırdı. O gördü ki, qızın yaxĢı mütaliəsi və gözəl analiz etmək bacarığı var. Qızın bağda gəziĢdikləri vaxt danıĢdığı Ģeylər ziyafət salonunda danıĢdıqlarından çox fərqlənir. Hərdən oğlanla söhbət zamanı qız elə həvəslənir və Jülyenlə elə çılğınlıqla danıĢırdı ki, bu da onun həmiĢəki soyuqluğu və təmkiniylə heç uyğun gəlmirdi. – Fransanın qəhrəmanlıq illəri Liqa müharibələri zamanı olub, – bunu danıĢanda qızın gözləri heyranlıqla parlayırdı. – O vaxt insanlar öz silahdaĢlarına qələbə gətirəcək Ģeylərin uğrunda döyüĢürdülər, daha sizin imperatorunuzun zamanındakı kimi, orden almaq uğrunda deyil. Gəlin, razılaĢaq ki, onda eqoizm və xırdaçılıq daha az olub. Mən o əsrin vurğunuyam. – Bonifas de La-Moll da həmin əsrin qəhrəmanı olub, – Jülyen dedi.
www.vivo-book.com
658 – Ən azı onu bir kiĢinin sevilməli olduğu Ģeylərə görə sevirdilər. Ġndi öz sevgilisinin kəsilmiĢ baĢına yaxın duran qadın tapmaq olarmı? Xanım de La-Moll qızını çağırdı. Adətən riyakarlıq, xeyir versin deyə, gizlədilməlidir, amma Jülyen az qala madmazel de La-Molla Napoleona olan sevgisini etiraf eləmiĢdi. “Onların bizdən üstünlüyü də bundadır – bağçada tək qalan Jülyen düĢündü. – Ulu babalarının tarixçələri bu adamları xırda Ģeylərin fövqündə saxlayır, onlar həmiĢə dolanmaq üçün pul axtarmaq qayğısından uzaqdırlar... Bu nə məzlumluqdu! – o acı-acı əlavə elədi. – Mən bu Ģeyləri müzakirə eləməyə layiq deyiləm. Mənim həyatım – riyakarlıqdan ibarətdir, hamısı da ona görə ki, ildə min frank gəlir gətirən bir parça torpağım yoxdur”. – Xəyallara qapılmısınız, cənab? – az qala qaçaraq bağçaya qayıdan Matilda soruĢdu. Jülyen özünə nifrət etməkdən yorulmuĢdu. Qürur hissi onu düĢündüklərini qıza deməyə məcbur elədi. Oğlan qıpqırmızı qızarmıĢdı – axı o belə varlı qadına öz www.vivo-book.com
659 kasıbçılığından danıĢırdı. O özünün sərbəst, qürurlu danıĢıq tərziylə qıza baĢa saldı ki, heç nə istəmir. Jülyen hələ heç vaxt Matildanın gözünə belə yaraĢıqlı görünməmiĢdi: qız onun üzünün ifadəsində bu vaxta qədər oğlanda çatıĢmayan həssaslığı və səmimiyyəti gördü. Aradan bir neçə ay keçdi. Bir dəfə Jülyen fikirli halda de La-Molların evinin bağçasında gəziĢirdi. Ġndi onun üzündə öz tabeçiliyinin daim ona hiss elətdirdiyi quru, filosofyana barıĢmazlıq yox idi. O indicə qardaĢının arxasınca qaçanda ayağının burxulduğunu deyən madmazel de La-Mollu qonaq otağının qapısına ötürmüĢdü. “Qız mənim qoluma nəsə qəribə Ģəkildə söykənmiĢdi! – Jülyen düĢündü. – Ya mən doğrudan da həddimi aĢmıĢam, ya da doğrudan da qızın xoĢuna gəlirəm. Mən qürurumun ucbatından əzab çəkdiyimi danıĢanda belə, o elə anlayıĢla üzümə baxır ki. Təsəvvür eləyirəm, ziyafət salonundakılar onu belə görsələr, nə hala düĢərdilər. Dəqiq bilirəm ki, o heç kimlə danıĢanda üzündə belə ifadə olmur”. Jülyen çalıĢırdı ki, bu qeyri-adi dostluğu gözündə çox da böyütməsin. O bu vəziyyəti nəsə barıĢıq kimi bir Ģey Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|