www.vivo-book.com
740
Amma özünü məruz qoyduğu bu zorakılığa baxmayaraq,
Matilda möhkəm dayanmıĢdı.
Jülyenə xoĢbəxt gecədən daha çox qəribə görünən bu
saatlara heç bir təəssüf və qınaqlar kölgə sala bilmədi. Ġlahi,
onun Veryerdə keçirdiyi son günlərlə bu gecənin arasında
necə böyük fərq var idi!
“Parisin bu gözəl davranıĢ qaydaları hətta ən gerçək
sevgini də korlamağa qadirdi!” – oğlan bunun necə böyük
ədalətsizlik olduğunu düĢündü.
O bütün bunları gizlənməli olduğu, qırmızı ağacdan
düzəldilmə paltar dolabında – xanım de La-Mollun
otağından səs gələn kimi, qız Jülyeni burada gizlənməyə
məcbur eləmiĢdi – düĢünürdü.
Matilda anasıyla kilsə ayinində iĢtirak etmək üçün
getdi, qulluqçu qızlar da çıxıb gedəndən sonra Jülyen onlar
otaqları yığıĢdırmağa baĢlamamıĢdan əvvəl qızın otağından
siviĢib çıxa bildi.
Jülyen atlanıb, Medon meĢəsinə getdi. O, atını asta-asta
sürür və ən gizlin yerlərə can atırdı. Oğlan özünü xoĢbəxt
hiss eləmirdi, hiss elədiyi tək Ģey heyrət idi. Zaman-zaman
www.vivo-book.com
741
qəlbini bürüyən sevincsə hansısa qəfil xidmətinin sayəsində
təcili polkovnik rütbəsi almıĢ cavan əsgərin sevincinə
bənzəyirdi – o özünü indiyə qədər əlçatmaz bildiyi zirvəyə
qalxmıĢ kimi hiss eləyirdi. Bu günə qədər onun baĢı üstündə
dayanan hər Ģey indi Jülyenin bərabərində, bəlkə də ondan
daha aĢağıda dayanmıĢdı. Jülyenin xoĢbəxtliyi oğlan bu
xoĢbəxtlikdən uzaqlaĢdıqca, yavaĢ-yavaĢ artırdı.
Matildanın qəlbində azacıq hiss yox idi və nə qədər
qəribə olsa da, bunun səbəbi qızın özünü borclu bildiyinə
görə bu addımı atmasıydı. Bu gecə baĢ verənlərin heç birisi
onun üçün gözlənilməz deyildi. Romanlarda təsvir olunan
məstedici xoĢbəxtliyin yerinə hiss elədiyi ağrı və utanc
duyğusundan baĢqa...
“Görəsən, mən səhv eləməmiĢəm ki? Doğrudanmı, mən
onu sevirəm?”
XVII
www.vivo-book.com
742
QƏDĠM QILINC
I now mean to be serious, – it is time,
Since laughter now-a-days is cleem'd too serious.
A cest at Vice by Virtue's cali'd a crime
Don Juan, c. XIII, st.
60
Həmin gün qız nahara gəlmədi. AxĢam yeməyində bir
neçə dəqiqəlik qonaq otağına gəlsə də, baĢını qaldırıb
Jülyenə baxmadı. Matildanın bu hərəkəti Jülyenə çox qəribə
göründü.
60
Mən artıq ciddi olmalıyam. Çünki indi
GülüĢün cəzası ağırdı...ləyaqət
Günahın zarafatını da günaha yazır...
Bayron, “Don Juan”, on üçüncü nəğmə (ing.)
www.vivo-book.com
743
“Nəsə, etiraf eləməliyəm ki, yüksək cəmiyyətin
qaydalarını mən bu evdə gördüklərim qədər bilirəm. Yəqin
ki, bunu səbəbini özü mənə baĢa salacaq” – oğlan düĢündü.
Amma dəhĢətli maraq hissi onu yeyib-bitirir və oğlan
Matildanın üzündəki ifadəni diqqətlə izləyirdi. Jülyen bu
anlarda onun üzündəki ifadənin sərt və qəddar olduğunu
özünə etiraf eləməli oldu. Aydın məsələydi ki, bu, keçən
gecə özünü ehtiraslara təslim edən, ya da ən azı özünü belə
göstərən, inandırmağa çalıĢan qadın deyil.
Səhər də, o biri gün də qız öz soyuqluğunu qorudu. Qız
ona tərəf baxmır, onun varlığını hiss eləmirdi! Narahatlıq
Jülyenə dəhĢətli dərəcədə əzab verir və oğlan indi özünü ilk
günlər yaĢadığı qələbə duyğusundan çox-çox uzaq hiss
eləyirdi.
“Bəlkə qız əxlaq qaydalarını tapdaladığı üçün
heyifsilənir?” – Jülyen düĢünürdü. Amma Matildanın
təkəbbürlü xisləti üçün bu ehtimal həddən artıq meĢĢan
görünürdü.
“Adi məiĢət qaydaları məsələsində bu qız heç dinə-
filana tabe olmur – oğlan düĢünürdü. – Onun üçün din ancaq
www.vivo-book.com
744
mənsub olduğu təbəqəyə sərf eləyən bir Ģeydi, vəssalam.
Bəlkə də düzəldilməsi mümkün olmayan bir addım atdığına
görə sırf bir qadın olaraq, təəssüflənir?”
Jülyen özünün qızın ilk sevgilisi olduğunu düĢünürdü.
“Amma – bir neçə dəqiqə düĢünəndən sonra oğlan öz-
özünə deyirdi – mən bu qızda nə bir damcı məsumluq, nə də
sadəlövhlük görürəm. O, taxtdan düĢmüĢ kraliçaya
oxĢayırdı. Bəlkə o mənə nifrət eləyir? Mümkündü, bu qız
mənim hansı təbəqəyə mənsub olduğumu düĢünəndə, atdığı
addıma görə it kimi peĢman ola da bilər”.
Jülyen özünü kitablardan və Veryerdəki xatirələrindən
qaynaqlanan təsəvvürlərlə ovutduğu vaxt, sevgilisini
xoĢbəxt edib, taleyin ümidinə buraxan Matildanın qüruru
ona qarĢı çıxaraq, qıza olmazın əzab verirdi.
Bu iki ay ərzində qız bircə dəfə də darıxmadığı üçün,
darıxmaq qorxusundan qurtulmuĢdu və beləliklə, Jülyen özü
də bilmədən, onun gözündəki əsas keyfiyyətindən məhrum
olmuĢdu.
“Deməli, indi mənim sahibim var – otaqda o baĢ-bu
baĢa gedib-gələn Matilda öz-özünə deyirdi. – Onun qəlbi
Dostları ilə paylaş: |