www.vivo-book.com
745
alicənab hisslərlə doludu. Əlbəttə, bu çox yaxĢıdı, amma
mən onun izzəti-nəfsini yaraladığım an o münasibətlərimiz
barədə aləmə car çəkib, məni rüsvay edə bilər”.
Əsrimizin ən böyük bədbəxtliyi budur: hətta ən
ağlasığmaz çılğınlıqlar da adamı darıxmaqdan xilas eləmir.
Jülyen Matildanın ilk əyləncəsiydi. Və belə vəziyyət hətta
ən sərt insanların da qəlbində Ģirin xəyallara səbəb olsa da,
qızın baĢı ən ağrılı tərəddüdlərə qarıĢmıĢdı.
“O mənim üstümdə ağalıq əldə eləyib, onun ağalığı da
qorxu üzərində qurulub. Onu hövsələdən çıxarsam, məndən
dəhĢətli qisas ala bilər”. Elə bunu düĢünmək Matildanın
Jülyenə nifrət eləməsi üçün bəs idi: qızın xislətinin əsas
əlaməti cəsurluğuydu. Həyatıyla oynamaq fikri qızı
darıxmaq hissindən qurtarıb, onu canlandırmağa bəs
eləyirdi.
Madmazel Matildanın inadla onun üzünə baxmaq
istəməməsini görən Jülyen, üçüncü gün qızın iradəsinin
əleyhinə olaraq, onun arxasınca bilyard otağına getdi.
– Cənab, siz deyəsən, bu qənaətə gəlmisiniz ki, mənim
üzərimdə nəsə bir hüququnuz var. Mənim iradəm xilafına
www.vivo-book.com
746
söhbətə baĢlamaq istəməyiniz bunu sübut eləyir.
Məlumunuz olsun ki, dünyada hələ heç kim bu dikbaĢlığa
cəsarət eləməyib.
Bu iki sevgilinin danıĢığından daha gülməli bir Ģeyi
ağla gətirmək mümkün deyildi – özləri də bilmədən, onların
ürəkləri bir-birilərinə qarĢı nifrətlə dolmuĢdu. Ġkisi də
hövsələsiz olduğundan, bununla belə, ikisi də özünü ədəb-
ərkanlı tutmağa çalıĢdığından, uzun-uzadı danıĢmadan bir-
birilərinə elan elədilər ki, aralarında hər Ģey qurtarıb.
– And içirəm ki, aramızda olanlar həmiĢə sirr qalacaq –
Jülyen dedi. – Və bunu da demək cürətini özümdə tapıram:
əgər mənə qarĢı belə qəfil davranıĢınızın sizi Ģübhə altına
alacağını düĢünməsəydim, heç vaxt sizinlə danıĢmaq
qərarına gəlməzdim.
Oğlan ehtiramla baĢ əyib, otaqdan çıxdı.
Bu vaxta qədər Jülyen sadəcə özünə əziyyət
verməyərək, ləyaqət borcundan çıxırdı: o, madmazel de La-
Molla vurulduğu barədə bircə dəqiqə də düĢünməmiĢdi.
ġəksiz ki, üç gün əvvəl, qırmızı ağacdan düzəldilmə paltar
dolabında gizlənəndə də qızı sevdiyini düĢünmürdü. Amma
www.vivo-book.com
747
qızla münasibətlərinin artıq bitmiĢ olduğunu dərk etdiyi
anda onun üçün hər Ģey dəyiĢdi.
Ġndi Jülyenin qəddar yaddaĢı, olduqca soyuq davrandığı
həmin gecəni bütün xırdalıqlarına qədər xatırlayır və ona
əzab verirdi. Münasibətlərini bitirdiklərindən bir gün
keçəndən sonra Jülyen Matildaya vurulduğunu özünə etiraf
eləməyə məcbur olanda, dəli olmaq dərəcəsinə gəldi.
Bunu kəĢf eləyəndən sonra oğlanın içində necə əzablı
mübarizə baĢladı! Onun hisslərinin altı üstünə çevrildi.
Bir həftə keçmiĢ Jülyen cənab de Kruazenuaya
təkəbbürlü soyuqluq nümayiĢ etdirmək əvəzinə, az qalırdı
onun qucağına atılıb, ağlasın.
Öz bədbəxtliyilə birtəhər barıĢmıĢ oğlan özündə güc
tapıb, bir az ağıllı hərəkət edərək, Langedoka getmək
qərarına gəldi. O, yol sandığını hazırlayıb, poçt həyətinə
yollandı.
Poçt həyətində ona xoĢbəxtlikdən Tuluz poçt
arabasında boĢ yer olduğunu deyəndə, Jülyen az qaldı ağlını
itirsin. O, yerin pulunu verib, gediĢini markizə xəbər vermək
üçün de La-Molların qəsrinə qayıtdı.
www.vivo-book.com
748
Markiz de La-Moll evdə yox idi. Özünü yarımcan hiss
eləyən Jülyen, onu gözləmək üçün kitabxanaya yollandı.
Madmazel de La-Mollu orada görəndə, yazıq oğlan nə hala
düĢdü?!
Oğlanı görən kimi qızın üzündə elə zəhərli bir qəzəb
əmələ gəldi ki, bu qəzəbin Jülyenə yönəldiyinə heç bir Ģübhə
ola bilməzdi. Gözlənilməzlikdən özünü itirən Jülyen, indi
hiss elədiyi kədər tutmasının acılığına dözə bilməyərək,
sidq-ürəkdən gələn bir səmimiyyətlə:
– Deməli, siz məni daha sevmirsiz? – deyə soruĢdu.
Özünə olan qəzəbini güclə boğmağa çalıĢanda, sel kimi
axan göz yaĢlarını saxlaya bilməyən Matilda:
– DəhĢətdən özümə gələ bilmirəm – mən bir yoldan
ötənə təslim olmuĢam! – dedi.
– Yoldan ötən?! – Jülyen qıĢqıraraq, kitabxanada əntiq
əĢya kimi saxlanılan, orta əsrlərdən qalma qılınca tərəf
atıldı. Madmazel de La-Molla danıĢmağa baĢlayanda hiss
elədiyi dözülməz əzab oğlanın özündən güclüydü, amma
qızın utandığından ağladığını görəndə əzabları birə yüz
www.vivo-book.com
749
artdı. Qızı bu dəqiqə, elə buradaca öldürə bilsəydi, o özünü
dünyada ən xoĢbəxt adam bilərdi.
Qılıncı zorla qədim qınından sıyıran dəqiqədə, belə
qəfil hərəkətdən sevinən Matilda qürurla ona sarı yeridi –
qızın gözlərinin yaĢı qurumuĢdu.
Jülyen qəfildən markiz de La-Mollu, onun yaxĢılıqlarını
xatırladı:
“Ġlahi, az qalmıĢdı ki, mən onun qızını öldürüm!
DəhĢətə bax!”
Oğlan qılıncı yerə atmaq istədi.
“Bunu eləsəm, qız yəqin ki, bu kövrək hərəkətimə
ürəkdən güləcək!” – deyə Jülyen fikirləĢdi və özünə gəldi.
O, sanki üstündə pas olub-olmadığını yoxlayaraq, qılıncı
gözdən keçirtdi, sonra onu qınına qoyaraq, sakitcə yerindən
– qızıla tutulmuĢ bürünc mismardan asdı.
Olduqca ləng davam edən bu hərəkətlər bir dəqiqə
çəkdi. Madmazel de La-Moll təəccüblə oğlana baxdı:
“Deməli, mən ölümün bir addımlığındaydım. Məni az
qala məĢuqum öldürəcəkdi!” – deyə qız düĢündü.
Dostları ilə paylaş: |