www.vivo-book.com
187
Jülyen bircə dəfə gözlərini qaldırıb ona baxdı. Onun bu
təmkini əvvəl-əvvəl xanım Renalın xoĢuna gəlirdi. Amma
oğlan ona bircə dəfə baxandan sonra bir daha gözlərini
qaldırıb qadına baxmayanda xanım Renal qorxdu:
– Yəni, o daha məni sevmir? Ġlahi! Axı mən ondan
böyüyəm, düz on yaĢ ondan böyüyəm!
Onlar yemək otağından çıxıb bağa gedəndə xanım
Renal qəfildən oğlanın əlindən yapıĢıb, bərk-bərk sıxdı.
Sevginin belə qəfil və qeyri-adi ifadəsindən heyrətə gələn
Jülyen atəĢli-atəĢli qadına baxdı. Səhər yeməyi vaxtı xanım
Renal onun gözünə elə gözəl görünmüĢdü ki! Düzdü, o,
baĢını aĢağı salıb oturmuĢdu, amma bütün bu vaxt ərzində
Jülyen onun necə gözəl olduğunu təsəvvür eləyirdi.
Bu baxıĢdan sonra xanım Renalın ürəyi yerinə gəldi:
düzdü, Ģübhələrinin hamısı keçib getmədi, amma məhz bu
Ģübhələrin sayəsində o, ərinə qarĢı hiss elədiyi vicdan
əzabından bir az qurtula bilirdi.
Səhər yeməyi vaxtı əri heç nə hiss eləmədi, amma eyni
Ģeyi xanım Dervil barədə demək olmazdı. Xanım Dervil
rəfiqəsinin uçurumun kənarında olduğunu düĢündü. Gün
www.vivo-book.com
188
uzunu cəsur və qətiyyətli dostluq hissindən çıxıĢ eləyərək, o,
rəfiqəsinə müxtəlif eyhamlar vuraraq, xanım Renalı
gözləyən dəhĢətli təhlükəni ona aydın Ģəkildə çatdırmağa
cəhd elədi.
Xanım Renalsa Jülyenlə təklikdə qalmaq üçün alıĢıb-
yanırdı. Oğlandan onu hələ də sevib-sevmədiyini soruĢmaq
üçün ürəyi gedirdi. Hədsiz çəkingənliyinə baxmayaraq, o,
xanım Dervilin burada artıq olduğunu bir neçə dəfə ona hiss
elətdirdi.
AxĢam xanım Dervil Jülyenlə xanım Renalın arasında
oturdu. Bütün günü Jülyenin əlini ovcunda bərk-bərk
sıxmaqdan, dodaqlarına toxundurmaqdan ötrü alıĢıb-yanan
xanım Renal elə məyus oldu ki, bircə kəlmə də danıĢa
bilmədi.
Bu maneə onun çaĢqınlığını daha da artırdı. O,
boğazında qəhər özünü danlayırdı. Dünən onun yataq
otağına gəlmək çılğınlığına görə Jülyeni özlüyündə ittiham
edir və eyni zamanda oğlanın bu gecə gəlməyəcəyindən
dəhĢətli dərəcədə qorxurdu. O, tez qalxıb getdi və otağına
qapandı. Amma qərarsızlıq onu bir yerdə oturmağa
www.vivo-book.com
189
qoymadı. Xanım Renal Jülyenin otağının qapısına
yaxınlaĢdı və qulağını qapıya söykəyib dinlədi. Həyəcan və
ehtiras ona nə qədər əzab versə də, özündə cəsarət tapıb,
içəri girə bilmədi.
Bu hərəkət onun üçün qürursuzluğun ən pis həddiydi –
belə Ģeylər əyalətdə murdar hərəkət kimi qarĢılanırdı.
Xidmətçilərin hələ hamısı yatmamıĢdı. Nəhayət,
ehtiyatlı olmağa məcbur qalan xanım Renal çar-naçar öz
otağına qayıtmalı oldu. Gözləməklə keçirdiyi iki saat ona iki
əsrlik iĢgəncə kimi göründü.
Amma Jülyen özünün “borc” dediyi Ģeyə həddən artıq
sadiq idi: o öz planından bir addım da geri çəkilməzdi.
Saat biri vuran kimi o sakitcə öz otağından çıxdı,
ağasının bərk yatdığına əmin olandan sonra xanım Renalın
otağına gəldi. Bu dəfə məĢuqəsinin yanında daha çox
xoĢbəxt olmağı bacardı, çünki fikri-zikri oynayacağı rolun
yanında deyildi. Oğlanın gözləri, qulaqları açılmıĢdı. Xanım
Renalın öz yaĢıyla bağlı dedikləri oğlanın özünə inamını
artırmıĢdı:
www.vivo-book.com
190
– Ġlahi! Axı mən sizdən düz on yaĢ böyüyəm! Necə ola
bilər ki, siz məni sevəsiniz?! – qadın bunu heç bir
məqsədsiz-filansız, sadəcə bu fikir ona əzab verdiyi üçün
təkrarlayırdı.
Jülyen onun bu məsələni niyə bu qədər ürəyinə
saldığını anlaya bilmirdi, amma qadının kədərinin səmimi
olduğunu görəndə özünün gülünc görünmək qorxusunu
demək olar ki, unutdu. Kasıblığına görə ona xidmətçi-məĢuq
kimi yanaĢacaqları qorxusu da çəkilib getmiĢdi. Jülyenin
çılğınlığı məĢuqəsinin könlünə sərin su səpdiyi üçün qadının
ruhu yavaĢ-yavaĢ dinclik tapır və xanım Renal sevgilisinə
baxmaqdan doymurdu. Qəlbindəki təbədüllatlar ötən axĢam
baĢ verənləri həzz kimi deyil, qələbə kimi yaĢamağa məcbur
edirdi – xoĢbəxtlikdən, bu hal tez keçib getmiĢdi. Əgər
qadın oğlanın rolunun ağırlığını baĢa düĢsəydi, bu kəĢf onun
bütün xoĢbəxtliyini zəhərləyərdi. Qadın özünü inandırardı
ki, bu aradakı böyük fərqinin acı nəticəsindən baĢqa bir Ģey
deyil.
Xanım Renal heç vaxt sevgi məsələləri barədə çox
düĢünməsə də, bu barədə söhbət düĢəndə əyalətdəki
www.vivo-book.com
191
qeybətlərin qeyri-bərabər varidat məsələsindən sonra ən
sevimli mövzusu yaĢ fərqiydi.
Aradan bir neçə gün keçdi və Jülyenin ürəyindəki
gənclik atəĢi onu xanım Renala dəlicəsinə vurulmağa
məcbur elədi.
“Yox, etiraf eləməliyəm ki, onun mələk kimi gözəl
ürəyi var, gözəllikdə də onu heç kimlə müqayisə eləmək
olmaz”, – o düĢünürdü.
Oğlan oynadığı rolun gərəkliliyini az qala tamam
unutmuĢdu.
Necə oldusa, bir dəfə etirafa açıq anlarında oğlan hətta
qorxularını xanım Renala danıĢdı. Bu etiraf elə çılğın sevgi
ifadəsiylə qarĢılandı ki!
Xanım Renal heyrətlə düĢündü: “Deməli, mənim
xoĢbəxt rəqibim olmayıb!” Qadın hətta cəsarətə gəlib
oğlandan üstündə əsdiyi portretin kimə məxsus olduğunu da
soruĢdu. Jülyen and içdi ki, onun yandırdığı kiĢi portretiydi.
Xanım Renal özünə gəlib, soyuq baĢla düĢünə bildiyi
anlarda heyrətə gəlirdi: Necə ola bilərdi ki, dünyada onun
ağlına da gəlməyən bir xoĢbəxtlik olsun?
Dostları ilə paylaş: |