www.vivo-book.com
327
qəzetlərdən biri bu məsələni eĢidib, məni məsxərəyə qoysa,
nə olacaq? – deyə donquldandı.
Xidmətçi qapını açdı, otağa gur qara birçəkləri olan
yaraĢıqlı bir cənab daxil oldu.
– Cənab mer, mən senyor Ceronimoyam. Bu məktubu
sizə neapolitan səfirliyinin ataĢesi, kavaler Bovezi göndərib.
O, bu məktubu mənə doqquz gün əvvəl, səfərə çıxdığım gün
verib.
Ceronimo xanım Renala baxa-baxa gülümsədi:
– Senyor Bovezi, sizin əmioğlunuz və mənim yaxın
dostumdur, xanım və o deyirdi ki, siz italyanca danıĢa
bilirsiniz.
Neapolitanlı Ģən cənab axĢamın darıxdırıcı ovqatına bir
dirilik gətirdi. Xanım Renal onu mütləq Ģam yeməyinə
qonaq eləmək fikrinə düĢdü. O, bütün evi ayağa qaldırdı,
qadın istəyirdi ki, Jülyen bu gün casus yerinə qoyulduğunu
yadından çıxartsın.
MəĢhur müğənni, əsl elita adamı olan senyor Ceronimo,
olduqca Ģən, həyatsevər biriydi – bu gün Fransada ali
www.vivo-book.com
328
təbəqədən olan adamın belə keyfiyyətlərə sahib olması çətin
məsələdi.
ġam yeməyindən sonra o xanım Renalla qısa bir duet
oxudu, sonra evdəkiləri müxtəlif söhbətlərlə əyləndirməyə
baĢladı. Saat bir tamam olanda, Jülyen uĢaqları yatmağa
göndərdi – onlar narazı halda ah çəkdilər. Oğlanlardan
böyüyü:
– Nə olar, axırıncı söhbətə də qulaq asaq... – dedi.
– Bu söhbət, balaca senyor, mənim barəmdədir, –
senyor Ceronimo dedi. – Səkkiz il əvvəl, mən sizin kimi
məktəbli
olanda,
Neapolitan
konservatoriyasında
oxuyurdum... Demək istəyirəm ki, mən də elə siz yaĢda
idim, amma bəxtimə Veryer kimi gözəl Ģəhərin adlı-sanlı
merinin ailəsində doğulmaq düĢməmiĢdi.
Bu sözləri eĢidəndə cənab Renal dərindən ah çəkib,
arvadına baxdı.
– Senyor Dzinqarelli, – ləhcəsini daha da artırmaqla
uĢaqları gülməkdən öldürən cavan müğənni söhbətinə
davam elədi – mənim senyor Dzinqarellim olduqca sərt
müəllim idi. Konservatoriyada hamının ondan zəhləsi
www.vivo-book.com
329
gedirdi, o isə istəyirdi ki, biz özümüzü ondan ötrü ürəyimiz
gedirmiĢ kimi göstərək. Mən tez-tez sakitcə qaçıb aradan
çıxırdım. Balaca San-Karlino teatrına qaçır, orada ilahi
musiqilərə qulaq asırdım. Amma ilahi, giriĢ bileti üçün
lazım olan o səkkiz su pulu tapmaq elə çətin idi ki! Mənim
üçün bu çox böyük pul idi!
O bunu deyib, uĢaqlara baxdı. UĢaqlar gülməkdən
uğunurdular.
– Bir dəfə necə oldusa, senyor Covannone, San-Karlino
teatrının direktoru mənim oxumağımı eĢitdi. O vaxt on altı
yaĢım vardı. O mənə dedi: “bu oğlan əsl xəzinədir”. Sonra
soruĢdu:
– QəĢəng oğlan, istəyirsən, səni yanıma iĢə götürüm?
– Siz mənə nə qədər maaĢ verəcəksiniz? – deyə
soruĢdum.
– Ayda qırx dukat.
– Ġlahi, axı bu məbləğ düz yüz altmıĢ frank eləyirdi! Elə
bildim, cənnətin qapıları üzümə açılıb.
Covannoneyə dedim:
www.vivo-book.com
330
– Əlbəttə, iĢləyərəm. Amma bizim senyor Dzinqarelli
çox sərt adamdır, o məni buraxmaya bilər.
O:
– Lascia fare a me. – dedi.
Oğlanlardan böyüyü:
– Bunu mənim öhdəmə buraxın, – deyə qıĢqıraraq
tərcümə elədi.
– Tamamilə doğrudur, gənc senyor. Həə, senyor
Covannone dedi: “Saqo
35
, bu müqaviləyə qol çək”. Mən qol
çəkdim. O da elə ordaca çıxarıb mənə üç dukat verdi.
Ömrümdə hələ bu qədər pulum olmamıĢdı. Sonra mənə necə
iĢləməli olduğumu baĢa saldı.
Səhəri gün mən o qəddar senyora Dzinqarelliylə
görüĢmək istədim. Onun qoca xidmətçisi məni senyorun
otağına apardı.
Senyor Dzinqarelli məndən soruĢdu:
– Allahın səfili, de görüm sənə nə lazımdı?
35
Əziz (italyanca)
www.vivo-book.com
331
– Maestro! – dedim. – Gəldim ki, günahlarıma görə
sizdən üzr istəyim. Mən daha heç vaxt konservatoriyadan
qaçmayacam, hasarı aĢıb keçməyəcəm. Bundan sonra mən
dərsə ikiqat can yandıracam.
– Əgər səndə olan o bənzərsiz bas səsi məhv eləmək
qorxusu olmasaydı, mən səni bir otağa salıb, yavan çörəklə
sudan baĢqa heç nə verməzdim. Düz iki həftə səni belə
saxlayardım, yaramazın biri yaramaz!
– Maestro, – təzədən sözə baĢladım, – bundan sonra
mən konservatoriyada oxuyan uĢaqların ən yaxĢısı
olacağam, credete a me
36
. Amma sizdən bir ricam var: əgər
kimsə gəlib sizdən xahiĢ eləsə ki, məni hansısa səhnədə
oxumağa göndərəsiniz, xahiĢ eləyirəm, icazə verməyin.
Yalvarıram, deyin ki, məni buraxmayacaqsız!
– Axı sənin kimi vecsizin birini kim istəyər? Məgər
mən sənə konservatoriyadan getməyə icazə verərəm? Dur,
rədd ol buradan! – bunu deyib, arxama bir təpik iliĢdirmək
istədi. – Elə eləmə ki, səni yavan çörəklə suya oturdum!
36
Mənə inanın(italyanca)
Dostları ilə paylaş: |