73
bunun da tərkibinə sədrəzəm Su Şun başda olmaqla yüksək
rütbəli mancur zadəgan nümayəndələri daxil idi. Lakin sədrə-
zəmə düşmən olan saray güruhunun başçısı, imperatorun ana-
sı Nalaşi (Tsısi) 1861-ci ilin noyabrında knyaz Qunla birlikdə
saray çevrilişi təşkil etdi. Su Şun edam olundu. Tsısi ölkənin
im
peratriçası, knyaz Qun isə sədrəzəm və dövlət şurasının
sədri oldular.
Su Şunu və onunla birlikdə edam edilən digər qəyyum-
ları bunda ittiham etmişdilər ki, guya ikinci "tiryək" mühari-
bəsi dövründə onlar özlərinin barışmazlığı, "dinc yol" axtar-
maq arzusunda olmamaları ilə müharibənin uzanmasına, əc-
nəbilərin Pekinə gəlməsinə və imperator sarayının yandırıl-
ma
sında səbəbkar olmuşlar. Su Şunun edam edilməsi əcnəbi-
lərə göstərir ki, yeni hökumət onlarla əməkdaşlıq etməyə
hazırdır.
O zamandan etibarən Çinin hakim dairələrində iki qrup
ən çox nüfuza malik idi. Bunlardan birincisi, Tsısinin başçılıq
etdiyi və mancurların yuxarı təbəqəsinin, əyanların, iri feo-
dal
ların mənafeyini təmsil edən hakim güruh idi. Bu dəstə
"qa
lınqafalılar" dəstəsi adlanırdılar. Onlar ölkəni yenidən təc-
rid
çilik dövrünə döndərmək istəyirdi. Onlar əslində əcnəbilər
q
arşısında yaltaqlıq etməklə və onların köməyi ilə hakimiy-
yəti əldə saxlamağa çalışırdılar.
İkinci dəstə əcnəbipərəstlər idi. Bunlar köhnə feodallar
içərisindən çıxıb Qərb dövlətlərinin köməyi ilə möhkəmlənmiş
yeni hərbi dairələrdən olan məmurların bir hissəsi idi və
komprador burjuaziyanı təmsil edirdilər. Bu dəstə Qərbin el-
mi
nə, onun hərbi biliklərinə, maarif sistemi sahəsindəki nailiy-
yətlərinə yiyələnmək tərəfdarı idilər. Bu məsələ ilə əlaqədar
olaraq əcnəbipərəstlərlə "qalınqafalılar" arasında fikir ayrı-
lıqları və ziddiyyətlər yaransa da, bu ixtilaflar hakim mancur
təbəqələri arasında ziddiyyətin kluminasiya zirvəsinə çatmırdı
və güruh çərçivəsindən kənara çıxmırdı. Nəticə etibarilə onlar
əsas məsələdə, yəni xalqa zülm etmək və onu boğmaq siyasə-
tində, xarici təcavüzkarlara xidmət göstərmək siyasətində həm-
fikir idilər. Beləliklə, mancur və Çin feodalları ittifaqının ge-
nişlənməsinə arxalanan mürtəce qüvvələr öz məqsədinə çatdı-
lar və Taypin üsyanının məğlubiyyəti nəticəsində daha sıx
birləşdilər.
74
Əcnəbipərəst qrupun bir sıra görkəmli xadimləri Taypin
üs
yanının və başqa xalq üsyanlarının yatırılmasında fəal isti-
rak edirdilər. Onların bəzi islahatçılıq tədbirləri, xalq inqilabı-
nın yenidən alovlanmasının qarşısını almaq məqsədini güdür-
dü.
Əcnəbipərəstlər dəstəsinin rəhbəri Tszen Qo-fan, o öldük-
dən sonra (1872) isə - Li Xun-çjan idi. Bu hərbi başçılar irəli
çıxandan sonra, ölkənin idarə olunmasında militaristlərin rolu
daha da
artdı. Li Xun-çjan 1870-ci ildə paytaxt əyalətinin
ca
nişini təyin edildi və hökumət tərkibində ən nüfuzlu bir si-
maya çevrildi. Onun irəli çıxması, mancur zadəganları ilə Çin
şenşilərinin xalqa qarşı ittifaqının möhkəmlənməsi demək idi.
Li Xun-çjan feodal-
mülkədarlar sinfinin nümayəndəsi idi. O,
mülkədarların hakimiyyətinin saxlanılması, mancur-Sin sula-
ləsinin ənənələrinin saxlanılması tərəfdarı idi. Li Xun-çjanın
həyata keçirdiyi məhdud yeniliklər də bu məqsədə xidmət
edirdi. Eyni zamanda o
, gənclərin təhsil almaq üçün xaricə
gön
dərilməsini təşkil etdi, Tyantszində ali politexnik məktə-
bi, əyalətlərdə xarici elmləri öyrənən məktəblər açdırdı. Li
Xun-
çjan xaricdən hərbi gəmilər satın aldı və istehkamlar,
tərsanələr tikintisinə başlandı. Paytaxt Çjili əyalətində hərbi
idarəçilik sisteminin yenidən qurulmasına başlandı. Bir qədər
sonra, Li Xun-
çjan əsasən silah istehsal edən bir sıra sənaye
müəssisələri tikintisinin təşəbbüsçüsü oldu, ölkənin hərbi
qüd
rətinin artırılmasına səy göstərdi.
Ən başlıcası isə öz siyasi fəaliyyətində Li Xun-çjan,
komprador burjuaziya
1
ilə yaxınlaşmağa başladı və mülkə-
darla
rın tərəfdarı hakim sinfin nümayəndəsi olaraq qalırdı.
1875-
ci ildə imperator Tun Çji vəfat etdi. Onun vəfatın-
dan
sonra Tsısi özünün kiçikyaşlı qohumu Tszay Tyanı
imper
ator elan etməyə müvəffəq oldu və 1875-1908-ci illərdə
Quan Süy adı ilə rəmzi olaraq imperator taxtında əyləşdi.
Ölkənin əsil hakimləri isə Tsısi və onun yaxın adamları idi.
Xarici kapitaldan asılı və onunla sıx bağlı olan kompra-
dor burjuaziya antiimperialist mübarizəyə tamamilə düşmən
idi və əcnəbi kapitalın mədaxil və məxaricinin vasitəçisi rolunu
oynayırdı.
1
Komprador burjuaziya –
xarici kapitalla yerli bazar arasında vasitəçilik (kom-
prador) vəzifəsini yerinə yetirən ticarət burjuaziyasının bir hissəsinə deyilir.
75
Çinin dünya kapitalist
dövlətlərindən
asılılığının daha da artması
Mancur-Sin
sülaləsi, kapitalizm aləminə və beynəlxalq im-
perializm qüvvələrinə özünün çürüməkdə olan idarə üsulu üçün
bir dayaq
kimi baxırdı. Buna görə Taypin üsyanının yatırılma-
sından sonra 1894-1895-ci illərdəki Yaponiya-Çin müharibəsinə
qədər keçən otuz illik bir dövr, xarici dövlətlərin təzyiqi altında
Tsin hökumətinin daha da geri çəkilməsi dövrü idi. Çinin bütün
iqtisadi və siyasi həyat sahələrində əcnəbilərin nüfuzu sürətlə
artırdı. Əcnəbilər hakimiyyət strukturlarını rüşvətlə ələ alaraq
çox böyük imtiyaz sahib
lərinə çevrilmişdilər. Harada qazanc var
idisə orada əcnəbilər işləyirdilər. 1863-cü ildən başlayaraq Çinin
gömrükxana
larına ingilis Pobert Hart başçılıq edirdi. O, 35 ildən
artıq bir müddət ərzində Çində bütün əcnəbi məşvərətçilər içəri-
sində birinci aparıcı rol oynamışdır. Çevik əməliyyatlar nəticə-
sində külli miqdarda gəlir əldə etmək üçün 1865-ci ildə Hon-
konq-
Şanxay bankı təsis olundu ki, bu da ölkədə ingilislərin
mövqe
lərini möhkəmləndirmək yolunda çox iş gördü. 1867-ci
ildə fransız zabitlərinin rəhbərliyi altında Fuçjouda cəbhəxana
təşkil edildi. Həmin il Çində ingilis gəmiçilik şirkəti açıldı.
XIX əsin 60-cı illərində Çin bir sıra xarici dövlətlərlə, o
cüm
lədən 1861-ci ildə Prussiya ilə müqavilə imzalandı və bu
müqaviülə yalnız 1863-cü ildə təsdiq olunmuşdu. Eyni zamanda
1863-
cü ildə Danimarka və Hollandiya ilə, 1864-cü ildə İspaniya
ilə, 1865-ci ildə Belçika ilə, 1866-cı ildə İtaliya ilə, 1869-cu ildə
Avstriya ilə yeni qeyri-bərabər hüquqlu müqavilələr imzaladı ki,
bununla da Çin kapitalist
dövlətlərdən asılı vəziyyətə düşdü.
Çinin xalq küt
lələri Çində öz nüfuzunu qüvvətləndirmək
üçün hər bir bəhanədən istifadə edən əcnəbilərin ağalığına qarşı
qəzəblə yanaşırdı. Tyantszindəki narazılıqlar 1870-ci il iyunun
21-
də xalq çıxışına səbəb oldu. Fransız konsulu öldürüldü,
missionerlərin idarələri dağıdıldı.
Çinin beynəlxalq vəziyyətinin mürəkkəbliyi bunda idi ki,
Avropa elm və texnikasının nailiyyətlərinə yiyələnmə, beynəl-
xalq əlaqələri genişləndirməyə yönəldilmiş hər bir təşəbbüs nə-
ticəsində xarici dövlətlər Çində öz ağalıqlarını qüvvətləndirmək
üçün istifadə edirdilər. Ölkənin iqtisadi, siyasi və hərbi geri-li-
yinin mahiyyəti daxili və xarici amillərlə sıx bağlı idi.
Dostları ilə paylaş: |