54
2) «İkinci dəfə»
Kulminasiya
Zavyazka
Razvyazka
Ekspozisiya
Final
3)
«Üçüncü dəfə»
Kulminasiya
Zavyazka
Razvyazka
Ekspozisiya
Final
Язиз ханын евиндя йени бир
гонаглыг
Ханын тяряддцдля пулу
вермяси
щадисянин башланьыъы
Кябля Мяммяд-
щцсейнин 3 манаты
алыб эетмяси
Кябля
Мяммядщцсейнин
кяшфиййатчылыьы
щадисянин сону
Кябля Мяммядщцсейнин нюкяр
Вялигулуну ханын йанына пул
далынъа эюндярмяси
Кябля Мяммядщцсейнин
гузунун пулуну Язиз
хандан истямяси
Кябля Мяммядщцсейин иля
Язиз ханын натариус
дяфтярханасында гаршылашмасы
Кябля Мяммядщцсейнин
йаланлары вя ханын ясяби
щадисянин башланьыъы
Кябля Мяммядщцсейнин
гялябяси вя алгышы
Язиз ханын евиндя гонаглыг вя
Мяммядщцсейнин тяряддцдц
щадисянин сону
55
Doğrudur ki, süjet xəttinin ağırlaşdırılması, əsas
mövzu və obrazların ağırlıq altında müxtəlif məqam-
larda itməsi heç də məqbul sayıla bilməz. «Süjet xəttini
hadisələrlə həddindən artıq ağırlaşdırmaq olmaz. Bəzən
bu artıqlıq mövzunu ancaq yoxsullaşdırır» (24, 87).
Cəlil Məmmədquluzadə nəsrində isə hekayənin his-
sələrə bölünməsi, hər hissənin özünün başlanğıc və son
nöqtəsi olması vahid bir süjet xəttinə heç də xələl gə-
tirmir və yeni bir poetik quruluş kimi orijinal və maraqlı
görünür.
Eyni poetik forma əlamətlərini «Eydi-rəmazan»
əsərində də müşahidə etmək olar. Tədqiqatçılar tərəfin-
dən təbliği-publisist xarakterli hekayə kimi diqqəti cəlb
edən, bədii cəhətdən zəif hesab edilən (132, 96) bu
hekayə süjet xəttinin inkişaf mərhələlərində hadisə
vəhdətini orijinal bir fonda şərh edir. «Eydi-rəmazan»
əsəri süjet mərhələlərinin çoxşaxəliliyi ilə seçilən bir
əsərdir. Cəmi dörd səhifə olan bu hekayə öz orijinal
strukturu, məntiqli süjet və bitkin kompozisiya qurulu-
şu ilə ideyanı şərh etməyə xidmət edir. Hekayənin süjet
mərhələlərini şərti olaraq iki formada qruplaşdırmaq
olar. «Eydi-rəmazan» əsərində süjet xəttinin inkişaf
mərhələsinin birinci hissəsi ədibin şəxsi təhkiyəsi ilə
tanrıya dua ilə başlayaraq ilk baxışdan klassik əsərlərin
başlanğıcını xatırladır: «Şükr və süpas haman pərvər-
digari-aləmə ki, dünyanı altı günün ərzində xəlq etdi: iki
günün ərzində yeri, iki gündə göyü və iki günün müd-
dətində də yer üzündə yaşayan və göydə uçan
56
heyvanları» (111, 603).
Müəllif bu gözəl mövzunu, ideyanı sanki bir az da
maraqlı təqdim etmək üçün süjet xəttini dolaşdırmaq,
bir sıra hadisələri və münasibətləri gizli saxlamaq və bu
yolla intizarı artırmaq istəmişdir. O, məhz bu niyyət
xatirinə «Eydi-rəmazan» əsərini pərvərdigari-aləmə dua
ilə başlamış, sonra məqsədini açıqlayaraq əsərinə
məqalə adı verir: «Mənim bu şükr və sənama əlbət bir
illət var ki, bu barədə möhtərəm oxucular ilə bir qədər
söhbət etmək mənim indiki məqaləmin mövzu və
məqsədidir» (111, 603).
Bu kiçik hissə əsərin ekspozisiyasının ilkin təhkiyə-
sidir. Ədib ekspozisiyada məqsədini açıqlayaraq hadisə-
yə giriş vermir, süjet mərhələsini yarıda qırır, rəbbül-
aləminə dua və etiqadına yenidən başlayır. Ədib xüsusi
təhkiyə ilə söylənilən dualarda düşdüyü vəziyyətlərə
hansı fikir, hansı həyat meylinin daha vacib olduğunu
bildirmiş, fərdi insan simasında tipik obrazlar kəşf
etməyə nail olmuşdur: «Vaqeən, bu mahi-mübarəkin
iyirmi doqquz gününün ərzində bəndənin dadü-fəryadı
yerə və göyə sığışmırdı: çün baxırdım şəhərin müsəl-
manlarına: xah müslimlərinə, xah müslimlərinə. Yəni
necə müslimlər? Cümləsi binamaz və oruc yeyən! Yəni
necə müslimələr? Cümləsi Şərq qadını adı ilə baş-
layıblar guya, nə bilim bu nədir məktəb, bu nədir klub
Əli Bayramov, bu nədir mamalıq dərsini təhsil etmək»
(111, 603).
Ədib mühitin insana, digər tərəfdən isə insanın mü-
hitə təsirini izləmək məqsədi ilə fikrini «xülasə»
57
deyərək yarımçıq qoyur. Keçid yenə əhvalatın başlanğı-
cına, ekspozisiyaya qayıdışdır. Təhkiyəçi mahi-mübarək
rəmazanın o gözəl günündə, rəmazanın gündəlik nama-
zını məsciddə yerinə yetirmək üçün yola düşür. Məscid-
də baqqalları, hacıları, pinəçi və çarşablı övrətləri görən
müəllif öz fikir və suallarına yenidən qayıdaraq
ziddiyyətləri yüksək mərhələyə çatdırır. Oxumuşları,
maarifpərvərləri, ziyalı müslümləri, müəllimləri ittiham
edən müəllif ictimai sima və tipləri təmsil edərək
hadisələrə ardıcıl müqavimət göstərir, zidd hadisələrə,
mürəkkəb və ziddiyyətli həyata dərindən nəzər salaraq
müəllif fəaliyyətini başqalarına həvalə etmir. Oxucuları
«artıq dərdi-sərdən xilas etmək istəyirəm ki, sözümü
müxtəsərcə o yerə gətirirəm ki» söyləyən ədib ziddiy-
yətləri tədricən açmağa, paralel müqayisənin davamının
sona yaxınlaşmasına yönəldir. Təzadlı müqayisə islam
aləminin parçalanmış nümayəndələri arasında olur.
Yəni, bir tərəfdən dindarlar və oruc ağızlar məhəlləsi
olan şərq məhəlləsi, bir tərəfdən də qərb məhəlləsi
(idarələrdə, mədrəsələrdə və mətbəələrdə çalışan oruc
yeyənlər məhəlləsi) adlandırılaraq eyni din qardaşlarının
birliyi «övsafi-bəşəriyyətdən bəri və münəzzeh olan
həqqi-sübhanə və taala»dan (111, 605) arzu edilir. Ma-
raqlı faktdır ki, dua ilə başlanan bu hissə cənabi-allaha
dua və şükr ilə bitir. «Ax, şükri-bihəd edirəm cənabi-
allaha, ölmədim və haman arzuma nail oldum» (111,
605).
Birinci hissənin şərti qrafik formasını belə göstər-
mək olar:
Dostları ilə paylaş: |