T a n I t I m t a h L i L e L e ş t I r I d e r g I s I y önetim y eri Gazi m ustafa Kemal Bulvarı, 133 06570 Maltepe / ankara t elefonlar Santral: 312) 232 22 57-231 23 48 Yazı

batıya tanıtılsa bazı insanlar utanır sözlerine katılmamak 

mümkün değil.

“Mustafa Kemal’in Dehası" (s. 19-20) adlı yazıda, 

Atatürk’ün gerek Lozan Heyetine telkinlerinde, gerek 

S ö y lev   ve  D e m e ç le r in d e ,  g e re k se   N u tu k ’ta, 

kapitalizmin  Erm enileri  kullanm a  heveslerini  tespit 

anlamında şu sözlerine yer verilmiştir:  “Ermeniler eski 

hududun  ilerisin d e  b ulunan  a h a li-i  İs lâ m iy e ’ye 

fevkalâde  zulüm  ve  itisâ f yapm akta  ve  katliam   icra 

eylemektedir ve pek çok İslâmlar, pek sefil ve perişan, 

şayan-ı  m erham et  b ir  hâlde  bize  iltica  etm ekte, 

m u h a ceret  e tm e k te d irle r.  B in a e n a le y h ,  H eyet-i 

İcraiyeye vermiş olduğumuz salahiyetin tatbikına lüzum 

ve mecburiyet hâsd olacağını zannetmekteyiz. Heyet-

i  âliyenize  şimdiden  berây-ı  m alûm at arz  ediyorum. 

Vaziyet-i umumiye-i dâhiliyemizde şayan-ı arz başka 

bir şey yoktur. ”

“Ne  Yapmalı?” (s.21-27) adlı yazıda, altı adet soru 

sonrasında bu ve buna benzer soruların, önce alternatifli 

cevaplarını batılı  stratejisyenlerin oluşturduğuna;  sonra 

da  Türkiye  düşm anlığının  taktik  ve  stratejilerinin 

hazırlandığına değinilerek  “Ne  Yapmalı?" sorusuna üç 

grupta  toplanan  çözüm   önerisi  verilm ektedir.  Öyle 

sanıyorum  ki,  bu  çözüm  önerilerinin  muhatapları  ya 

üzerlerine  alınm ayacaklar  ya  da  durup  dururken  iş 

çıkarıyorlar diyeceklerdir. Ne yazık ki, bu çözüm önerilerini 

biz daha önce niye düşünemedik diye vicdan muhasebesi 

yapmayacaklardır. 22. sayfada yazılı  “Türkiye düşmanlığı 

konusunda, gizli veya örtülü yahut yarı açık veyahut açık 

projeleri  olan  devletler,  doğrudan  düşm anlık  ilân 

etmiyorlar.  Onlar  için,  daima  hami  kesilecekleri  bir 

ezilmiş  kitlesi,  çözümcü  olarak ortaya  çıkacakları  bir 

p ro b le m le ri  v a r .”  c ü m le leri  d ik k a te  d e ğ erd ir.

“Kültür ve Medeniyet Kavramları” (s.29-31) adlı 

yazıda, kültür, millî benlik temeli üstüne oturan, millî 

kimlik  vitrininde  sunulan  bir hayat alanı;  medeniyet, 

çağın bilgi ve teknolojisinin, benimsenen dinin iman ve 

ibadet esaslarının, bir kişinin, topluluğun veya toplumun, 

öz benliğini ve kimliğini ortadan kaldırmayacak biçimde, 

gönüllü tercihlerle, başka kültürlerin ihtiyaçlar dünyasına 

ta ş ın m a s ıd ır  ş e k lin d e   ta n ım ı  y a p ılm a k ta d ır.

“TürkKültürünü Dışlama” (s.32-39) adlı yazıda, 

Türk kültürünün  dışlanamayacağı konusunda  kaynak 

ve belgeler sunulmaktadır.  I.  ve II.  Haçlı  Seferlerinin 

Selçuklulara ne ölçüde zarar verdiğini bir kenara bırakıp 

bu konuda Osman Turan, Mehmet Altan Köymen, Faruk 

Sümer,  Ali  Sevim  ve  Aydın  T aneri’nin  kitaplarının 

okunması gerektiği vurgulanan yazıda, bu kitaplarda da 

görüleceği  üzere Hristiyan  bağnazlığı  ve öfkesi,  bazı 

kilise  m ensuplarınca  kaynatılan  fitnenin,  her  zaman

devam ettiği anlatılmaktadır. Ülkemizde, din işlerinden 

sorumlu kurumun kargaşa çıkarması düşünülemez. Ama 

bu kurumun  kurmaylarının fitneye karşı hangi önlemleri 

aldığı, yukarıda adı geçen kitapları okuyup okumadığı 

konusunda  umutlu  olm adığım ı  üzülerek  yazıyorum 

denilmektedir.

“Kapitalizmin Çirkin  Yüzü” (s.39-41) adlı yazıda, 

okuyucuyu  düşündürmek  üzere  anlatılan  beş  hususu 

burada aynen aktarıyorum:

“1)  A B D ,  iç  huzuru  ve  dengeyi  bozdukları 

iddiasıyla, yaklaşık 60 yıldır hzılderilileri, tel örgülerle 

s ın ır la r ın ı  b e lir le d iğ i  b ir  a la n d a   y a ş a tıy o r .

2)  F r a n s a ’nın  1 9 5 0-1960  y ılla rı  ara sın d a  

C ezayir’de  yaptığı  katliam   da,  kültürel  genosit  de 

unutturulmaya çalışılıyor.

3)  1939-1945 Harbi sırasında ABD,  ‘muhtemel 

bir  Japon  baskınını ’  gerekçe  göstererek  bir  kanun 

çıkardı. Bu kanuna göre A B D ’nin sınırlarına 200 km ’ye 

yakın  bir  alanda yaşayanların  hepsi merkez  sayılan 

alanlara toplandı. Japonyalı, Çinli, Mançuryalı ve hattâ 

Türk  kökenli  halklar,  birkaç  hafta  içinde,  trenlerle 

yerlerinden alınarak Washington’ca plânlanan yerlerde 

toplandılar.  Yerleşm e  kam pları  ve  kesin  yerleşim  

konusunda, bugün Am erika’da 3 0 0 ’e yakın yayın  var. 

Bildiğim  kadarıyla  bu  insanlar bir daha  ayrıldıkları 

yere dönemediler. Başkan Reagan zamanında bunlardan 

özür dilendi,  bazılarına  zarar ziyan  tazminatı  olmak 

üzere 20 biner dolar ödenmiş.

4)  Stalin,  'H itler’e yardım  ettikleri iddiasıyla’, 

Kırım yarımadasında yaşayan 5 milyon  Türk’ün, bazı 

kaynaklara göre, %70’ini katletti, % 3 0 ’unu ise, Asya’nın 

çeşitli yerlerine  irenlerle  bir hafta  içinde göç  ettirdi.

Kırım   katliam ı  ve  Kırım   dram ı  hiç  kim senin 

ufkunda yoktur.

5)  Osmanlının yurtsuz  Yahudileri İspanya'dan 

İstanbul’a davet ettiğini biliyorsunuz. Avrupa ’nın çeşitli 

yerlerinde kalanlardan, özellikle Almanya ve Polonya’da 

yaşayanlara Almanların yaptıklarını da biliyorsunuz. 

Çünkü  Yahudiler kendilerine yapılanları, Türkler gibi 

sineye çekmediler.

Bu beş tabloyu hatırlattıktan sonra size söyleyeyim 

ki,  Ermenilerin  soykırım   (genosit)  iddiası  temelden 

yanlış, yalan ve uydurmadır. Bugünkü Ermenistan’daki 

n ü fu s   k a d a r   in s a n   ö ld ü ğ ü n ü   s ö y le y e n le r in  

sahtekârlığına, kargalarda gülüyor... Nüfus meselesi, 

bu  id d ia n ın   y a la n   o ld u ğ u n u   o rta y a   k o y a r .”

“Siyaset Adına  Yalan"  (s.41-43)  adlı  yazıda, 

genosit ve asimilasyon politikaları üzerinde durularak,

Bilge 64

2001 / Güz 30

---