Yunon-makedon bosqini va ularga qarshi kurashning tarixiy adabiyotlarda
yoritilishi.
Miloddan avvalgi 329 yilda makedoniyalik Aleksadr qo’shinlari og’ir
sharoitlarda Hindiqush tog’ tizmalaridan o’tib, O’rta Osiyo hududlariga etib
keldilar. Aleksadrning bu harbiy yurishlari uning istagiga muvofiq shohni kuzatib
kelayotgan ba`zi adib-yozuvchilar va muarrixlar tomonidan yozib borilishi ko’zda
tutilgan edi. Makedoniyalik lashkarboshilardan Aristobul, Ptolemey Lag va
dengizchi darg’a Nearx ana shunday dastlabki tarixchi yozuvchilar edilar. Bu
20
adiblarning xotiralari keyinroq o’tgan Arrian, Strabon va boshqa muarrixlarning
asarlarida keltirilgan. Ammo yozma xotiralarining ko’pchilik qismi bizgacha etib
kelmagan.
Aleksadrning Sharqqa harbiy yurishlari vaqtida qanday voqealar yuz berganligi
undan 300-400 yil keyin davrda yashagan tarixchilarning asarlarida tasvirlangan.
Ular o’z asarlarida Aleksadr zamondoshlarining asarlari va esdaliklaridan
foydalanganlar.
Aleksadrning O’rta Osiyoga yurishlari tasviri esa yunon tarixchisi Arrian
(miloddan avvalgi II asr) va Rim tarixchisi Kvint Kurtsiy Ruf (milodning I asri)
asarlarida saqlanib qolgan. Aleksadrning Sharqqa qilgan yurishlarini mufassal
yoritgan Plutarx (I-II asrlar) bilan Yustin (II asr) esa uning O’rta Osiyoga qilgan
yurishlari haqida deyarli og’iz ochmaydilar. Sitsiliyalik Diodorning «Tarixiy
kutubxona» asarida (miloddan avvalgi 1 asr) ko’p o’rinlar yo’qolgan. Bu asar 17
kitobdan iborat bo’lib, Aleksadrning Amudaryo ortiga yurishi tasvirlangan
boblarning faqat sarlavhalarigina saqlanib qolgan.
Tarixshunoslik an`analariga ko’ra, Kvint Kurtsiy Ruf asari ishonchli emas,
muallif badiiy so’z jimjimadorligiga e`tibor beruvchi, turli-tuman latifalarni va
badiiy to’qimalar bilan asarini bezovchi faylasuf-ritorikdir, degan fikr hukm
suradi. Tarixchi asarini bunday yuzaki baholash haqiqatga to’g’ri kelmaydi.
Kurtsiy Rufning juda ko’p ma`lumotlari boshqa tarixiy manbalar bilan
taqqoslanganida yuqoridagi fikrlarning to’g’ri ekanligining guvohi bo’lamiz.
Ammo Kurtsiy Ruf asarlariga nisbatan jangchi adib Arrian risolasida O’rta
Osiyo voqealari bayoni ancha ishonchli hisoblanadi. Arrian o’zi Osiyodagi
janglarda qatnashgan. Uning asari aslida harbiy san`atga bagishlansada, u Aleksadr
zamondoshlari Aristobul va Ptolemey Lag esdaliklaridan foydalangan. Ba`zi
o’rinlarda ulardan ko’chirmalar keltirilgan. Aristobul bilan Ptolemey Lag
asarlarida faqat o’zlari qatnashgan voqealarni bayon etganliklari uchun Arrian
ularda bo’lmagan voqealarning etishmagan o’rinlarini Kurtsiy Ruf kitobidagi
hikoyalar bilan to’ldiradi.
Makedoniyalik Aleksadr va uning davriga bag’ishlangan juda ko’p adabiyotlar
bo’lishiga qaramay, bu fotihping O’rta Osiyoga harbiy yurishlari haqida juda kam
mualliflar yozganlar.
Ma’lumki, miloddan avvalgi 329 yilda Gretsiya-Makedoniya qo’shinlari
So’g’diyona hududlariga bostirib kirdilar. Ular bu erda mahalliy aholining juda
qattiq qarshiligiga uchradilar. Milliy qahramon Spitamen rahbarligidagi xalq
21
qo’zg’oloni tarixdan ma`lum. Aleksadrga qarshi o’rta osiyolik xalqlarning
urushlari uzoq davom etdi.
Tarixiy manbalardan So’g’diyona poytaxti Maroqanda (Samarqand) qanday
qilib makedoniyaliklar qo’liga o’tib qolganligini unchalik ravshan tasavvur
etolmaymiz. Kvint Kurtsiy Rufning yozishicha, Aleksadr shaharda qo’shin
qoldirib, atrofdagi qishloqlarga o’t qo’ygan. Kurtsiy Rufning guvohligiga ko’ra
Marokanda qal`asi devorini uzunligi 70 stadiy
bo’lib, shahar ichkarisida yana bir
devor bo’lgan.
Bunday mustahkam shahar uzoq qamal qilinmay, kon to’kilmay olinganini
tasavvur qilish qiyin. Shuning uchup sovet tarixchisi «Marokanda shahri jangsiz
taslim bo’lgan» degan taxminni bildiradi.
Olimlar fikricha, bu fikr etarli tarixiy asoslanmagan. Aleksadr qo’shinlari
Maroqandani egallagach, Yaksart (hozirgi Sirdaryo) tomonga yuradi. Bu yurish
vaqtida Aleksadr qo’shinlariga qo’zg’olonchi so’g’dliklar xujum qiladilar. 30 ming
qo’zg’olonchi Mug’ tog’idagi oyoq etmas istehkomlarga o’rnashgan edilar.
Makedoniyaliklar juda katta talafotlar evaziga Mug’ qal’asini egallaydilar.
Mudofaachilar juda katta talafot ko’radilar. Ularning ko’pchiligi qirilib ketadi. 8
ming yarador, ayollar va bolalar asirlikka olinadi. Oradan ko‘p o‘tmay,
So‘g‘diyona yana 7 shahar istilochilarga qo‘zg‘olon ko‘taradi. Diodor
ma’lumotlariga qaraganda, Aleksandr qo‘zg‘olonchilardan 120 mingini o‘limga
xukm etadi. Bu raqam mubolag‘ali bo‘lib ko‘rinsa-da, qo‘zg‘olon qanchalik keng
tus olganligini ko‘rsatadi.
Aleksadr O’rta Osiyoda yangi shaharlar barpo eta boshlaydi. Chekka
Aleksadriya shahri (hozirgi Xo’jand) Aleksadr rejasi bilan qurilgan. Tarixiy
manbalarning guvohlik berishicha, Chekka Aleksadriyada grek-makedon
qo’shinlarining horib-charchagan, yarador bo’lgan yoki qarib, qattiq janglarga
yaramay qolgan jangchilari, yaqin-atrofdan ixtiyoriy ravishda kelgan
so’g’diyonaliklar joylashtirilgan. Shahar aholisining ma`lum qismi asirlardan
iborat edi. Aleksadr rejasiga muvofiq, bunday shaharlar makedoniyaliklarning
boshqa istilolari uchun tayanch istehkomlariga aylanishi kerak edi. Ammo
Aleksadr istilochilari O’rta Osiyo xalqlarini uzoq vaqt asoratda tutib turolmadi.
Miloddan avvalgi 329-327 yillarda Aleksadr o’ziga qarshi bosh ko’targan
So’g’diyonani uch marta qaytadan zabt etishga majbur bo’ldi. Ayniksa O’rta Osiyo
qabilalarining milliy qahramoni Spitamen boshchiligidagi vatanparvar kuchlarning
istilochilarga qarshi ozodlik kurashi makedoniyaliklar uchun katta xavf tug’dirar
edi. O’ziga qarshi xalq harakatlarini bostirish uchun Aleksadr juda ko’p harbiy va
22
moddiy kuchlariii sarflashdan tashqari mahalliy zodagonlar bilan «do’stona»
aloqalar o’rnatishga harakat qildi. Aleksadr mahalliy zodagonlarning siyosiy
ta`sirini va er-mulklarini kengaytirdi. U mahalliy zodagonlarga saxovat bilan mol-
dunyo, qul, cho’rilar sovg’a qilishdan tashqari, So’gdiyonaning boy va ta`sirli
mansabdori Oksiartning qizi Ravshanak (yunon-rim manbalarida Roksana) ga
uylandi. Aleksadrning Ravshanakka uylanishi uning So’g’d-Baqtriya zodagonlari
bilan aloqalarini mustahkamlash bilan birga ularni o’z tarafiga og’dirib olishga
imkon berdi. Aleksadr mana shu yangi siyosati bilan O’rta Osiyoni batamom
o’ziga bo’ysundirishga erishdi, shunga qaramay, Aleksadrning qo’shinlari orasida
uning siyosatidan norozi bo’lgan ayrim lashkarboshilar isyon ko’tarishga urindilar.
Ammo ularning noroziligi shafqatsizlarcha bostirildi.
Mahalliy zodagonlarning makedoniyaliklar tarafiga utishi Aleksadrga O’rta
Osiyodagi dehqonlar va chorvador jamoalari qarshiligini engishga hamda O’rta
Osiyoni o’zining juda katta monarxiyasi qatoriga qo’shib olishga yordam berdi.
Makedoniya istilochilariga ittifoqchi bo’lib olgan mahalliy zodagonlar O’rta Osiyo
xalqlari ijtimoiy hayotining barcha sohalarida hukmron siyosiy va iqtisodiy kuchga
aylandi. Keyinchalik xam Aleksadr va uning vorislari (Salavkiylar va boshqalar)
O’rta Osiyo xalqlari hayotida tarixan tarkib tolgan bu vaziyat bilan hisoblashishga
majbur edilar.
Xullas, Makedoniya istilosidan so’ng O’rta Osiyo xalqlarining xalqaro iqtisodiy,
savdo aloqalari kuchayib bordi. Ayniqsa O’rta osiyoliklarning Aleksadr qo’shinlari
fath etgan Hindiston bilan yaqin aloqalar o’rnatishi muhim ahamiyatga ega bo’ldi.
So’g’diyona va Baqtriyada ham yangi-yangi shaharlar qad ko’tardi. Tarixiy
manbalarda Aleksadr va uning lashkarboshilari O’rta Osiyoda 12 ta shahar bunyod
etganligi aytiladi. Shu bilan birga olimlardan I. Sh. Shifman Aleksadr
qo’shinlarining So’g’diyonadagi vayrongarchiliklarini Chingizxon istilosiga
o’xshatadi. Bu vayrongarchiliklar oqibatida mamlakat xalqi keskin kamayib ketdi.
So’g’d aholisi Vatanlarini tark etib, boshqa yurtlarga bosh olib ketishdi. Grek-
makedonlar Farg’ona, Ettisuv, Markaziy Osiyoni ham mustamlakalariga
aylantirdilar. Aleksadrning istilochilik siyosatini uning vorislari (selevkiylar)
davom ettirdilar. Aleksadr vafotidan 75 yil o’tgach, Baqtriya satrapi (noibi) Diodot
o’zini mustaqil hukmdor deb e`lon qildi. Pompey Trog mubolag’a qilib ezishicha,
minglab shaharlar Diodot qo’l ostiga o’tdi. Selevkiylar davlati miloddan avvalgi
255-250 yillarga kelib bo’shashdi.
Dostları ilə paylaş: |