Telman Huseynov
502
başına düşən ümumi milli gəlir göstəricisi ilə müəyyən olunur. Be-
lə liklə , ölkə iqtisadiyyatının fə aliyyə t nə ticə si ictimai istehsalın
sə mə rə lilik meyarı kimi ümumi milli gə lir qə bul edilə bilə r.
Ümumi milli gəlirin artırılması və habelə ictimai istehsalın iqtisa-
di səmərəliliyinin yüksəldilməsi bir sıra təsərrüfat tədbirlərindən –
investisiya qoyuluşundan səmərəli istifadə edilməsi, məhsuldar qüvvə-
lərin düzgün yerləşdirilməsi, əmək və material ehtiyatlarından maksi-
mum istifadə olunmasından və əlbəttə, elmi-texniki tərəqqinin sürət-
ləndirilməsindən və s.-dən bilavasitə asılıdır.
ctimai istehsalın iqtisadi səmərəliliyinin düzgün hesablanması sə-
mərəlilik meyarının ümumi milli gəlir olmasını qəbul etməklə bitmir.
Bundan az əhəmiyyət kəsb etməyən bir məsələ də ümumi milli gəlirin
(səmərənin) artırılmasına səbəb olan ictimai əmək məsrəfinin tərkibini,
onu təşkil edən xərclərin iqtisadi məzmununu, hesablamaya daxil edil-
mə qaydasını təfsilatı ilə öyrənməkdədir. Özünün miqyasına, öyrə-
nilmə tarixinə, ölkənin iqtisadi potensialının artırılmasındakı rolu-
na, istifadəsinin ictimai istehsalın səmərəliliyinə təsir gücünə, iqti-
sadi inkişaf və sosial tərəqqidəki əhəmiyyətinə və s. görə əsaslı və-
sait (investisiya) qoyuluşu kimi xərc ünsürünə analoq yoxdur.
Müəssisə səviyyəsində investisiya qoyuluşlarında əsas məqsəd
təsisçilərin maddi rifahının yaxşılaşdırılmasıdır. Bu baxımdan müəs-
sisənin fəaliyyətinin əsas göstəricisi mənfəətdir. Müəssisələrdə əsaslı
vəsait qoyuluşunun iqtisadi səmərəliliyini müəyyən edərkən səmərə
(meyar) kimi mənfəət, səmərəlilik göstəricisi kimi mənfəətin əsaslı
vəsait qoyuluşuna nisbəti kimi müəyyən edilir.
Hər hansı bir ölkədə iqtisadi artımı investisiya qoyuluşunun həc-
mi müəyyən edir. Bazar münasibətlərinə əsaslanan iqtisadi sis-
temdə cəmiyyətin iqtisadi inkişafı investisiyanın həcmi və onun
səmərəliliyindən bilavasitə asılı olur. Belə ki, ümumi milli məhsul
gəlir kimi yığım və istehlak xərclərinin cəmindən, xərc kimi isə
istehlak xərcləri və investisiyanın cəmindən ibarətdir. Yığım in-
vestisiya üçün təklifi, planlaşdırılan investisiyanın həcmi isə tələbi
müəyyən edir. Tələb və təklifin nisbəti isə investisiyanın qiymətini –
faiz dərəcəsini müəyyən edir.
nvestisiyanın həcminə gəlincə o, bir tərəfdən faiz dərəcəsindən,
digər tərəfdən isə onun səmərəliliyindən asılıdır. Daha doğrusu, inves-
Fəsil 20. Firmanın təsərrüfat-kommersiya fəaliyyətinin səmərəliliyi
503
tisiyanın səmərəliliyinin aşağı həddini faiz dərəcəsi müəyyən edir. Bu
onunla əlaqədardır ki, investisiyanın (birdəfəlik xərclərin) həyata keçi-
rilməsi ilə gəlirlərin qazanılması arasındakı vaxt fərqi vardır. Faiz də-
rəcəsi ev təsərrüfatının öz vəsaitlərinə sərəncam və istifadə hüququnu
müəyyən müddətə itirdiyi üçün aldığı haqqı (riski nəzərə almasaq)
göstərir. Digər tərəfdən təsərrüfat subyekti (sahibkar) faiz dərəcəsinin
səviyyəsinə uyğun qiymətə əldə etdiyi investisiya vəsaitinə faiz dərə-
cəsindən yüksək mənfəət normasını təmin etməlidir. Qeyd olunanları
nəzərə alaraq, investisiyanın həcmi ilə faiz dərəcəsi və mənfəət nor-
ması arasındakı asılılığı aşağıdakı kimi göstərmək olar:
A – faiz dərəcəsi və mənfəət norması
Şəkil 20.1. nvestisiyanın həcmi ilə faiz dərəcəsinin səviyyəsi və
mənfəət norması arasındakı əlaqə
Beləliklə, investisiyanın səmərəliliyinin müsbət olması investi-
siyanın həyata keçirilməsi üçün kifayət deyil. Bunun üçün investisi-
yanın səmərəliliyinin son həddi (ən aşağı həddi) faiz dərəcəsinin (bu-
rada faiz dərəcəsi dedikdə, ölkənin kredit bazarında formalaşan orta
illik faiz dərəcəsi nəzərdə tutulur) səviyyəsindən yuxarı olmalıdır.
Cəmiyyətdə hər bir sahibkar investisiyanı həyata keçirərkən onun
nəzərdə tutduğu normal mənfəət normasını faiz dərəcəsinin səviyyəsi
ilə investisiyanın qoyulduğu sahədəki riskin səviyyəsi müəyyən edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, faiz dərəcəsi müxtəlif dövrlərə görə dəyi-
şərək mənfəət normasına təsir göstərdiyi halda, investisiya mühitinin
sabit halında ayrı-ayrı istehsal növləri üzrə mənfəət normaları arasın-
dakı fərq riskin səviyyəsinə uyğun müəyyən olunur.
Sahibkarlıqda risk dedikdə , müə ssisə nin zə rə r və itkilə rə mə -
ruz qalması ehtimalı nə zə rdə tutulur. Bütövlükdə, risk mücərrəd
anlayış deyildir, yəni əgər keçən il sahədəki 10 müəssisədən 3-ü if-
lasa uğrayıbsa və yeni ildə keçən ilə nisbətən şərtlər dəyişməyibsə,
A
nvestisiyanın həcmi
Telman Huseynov
504
bu sahədə iflasolma riski 30 faizə bərabərdir. Risk artdıqca, bu sa-
həyə investisiyanın da həcmi azalır və sahibkarlar da mənfəət norma-
sını daha yüksək planlaşdırırlar. Çünki, əlavə stumul bu sahəyə əlavə
investisiya cəlb edə bilər. Ümumiyyətlə, insanlar öz vəsaitlərini hər
hansı bir öbyektə qoyarkən, onları təmin edə bilən mənfəət norması
mövcud olur. Bu mənfəət norması hər kəs tərəfindən normal mənfəət
norması kimi qəbul olunur. Müəssisələr investisiya qoyuluşlarında
həyata keçiriləcək təsərrüfat tədbirlərinin texniki-iqtisadi əsaslandı-
rılmasını işləyib hazırlayırlar və bu tədqiqat nəticəsində riskin səviy-
yəsinə uyğun müəssisəni təmin edə bilən mənfəət norması və onun
əldə olunması imkanlarını hərtərəfli qiymətləndirirlər. Bütövlükdə,
sahə üzrə normal mənfəət norması risksiz dərəcə ilə maliyyə və kom-
mersiya risklərinə görə mükafatın məbləğinə bərabər olur. Risksiz
dərəcə isə, adətən, dövlətin buraxdığı qısamüddətli istiqraz vərəqələ-
rinin gəlirlik dərəcəsi hesab edilir. Aydındır ki, investorlara öz və-
saitlərini dövlət təminatında olan qısamüddətli istiqraz vərəqələrinə
deyil, daha riskli olan istehsal müəssisələrinə qoymaq üçün əlavə
stimul gərəkdir.
qtisadi resurslar içərisində ən likvid və mobil resurs pul və-
saitləridir. Əgər qısamüddətli dövrdə hər hansı bir sahədə normal
mənfəətdən yüksək əlavə mənfəət əldə edilirsə, investisiya vəsaitləri
həmin sahəyə axır. Nəticədə, bu sahədə təklifin artması qiymətlərin
qismən aşağı düşməsinə və istifadə edilən resurslara tələbin artması
hesabına onların qiymətinin nisbətən yüksəlməsilə əlaqədar istehsal
xərclərinin artması baş verir ki, nəticədə mənfəət norması özünün
normal səviyyəsinə enir.
Qeyd edilənlər, ayrı-ayrı müəssisələrdə mənfəət normalarının bə-
rabər olması fikrinin təsdiqlənməsi üçün əsas ola bilməz. Əksinə, tə-
sərrüfat fəaliyyəti prosesində ayrı-ayrı müəssisələr iqtisadi resurslar-
dan səmərəli istifadə səviyyəsi və istehsal xərclərinin səviyyəsi baxı-
mından fərqlənirlər. Bəzi müəssisələr zərərlə işləyir, bəzi müəssisələr
isə hətta müflis olurlar.
stehsal prosesinin iqtisadi və sosial nəticələri, eləcə də ictimai
istehsalda texnoloji irəliləyişlər – hər ikisi ictimai əmək məsrəflərinin
nəticələri olmalarına baxmayaraq – öz məzmunlarına görə biri-birlə-
rindən fərqlənirlər.
Dostları ilə paylaş: |