Fəsil 7. Firmada əmək resursları, əmək məhsuldarlığı və əmək haqqı
161
Burada, T
h
– faydalı iş vaxtı fondu, saat;
N
v
– məhsul vahidinin istehsalına vaxt norması, saat.
Xidmət norması (N
x
) – işçinin vaxt vahidi ərzində xidmət etməli ol-
duğu istehsal obyektlərinin (iş yerləri, avadanlıq vahidləri) miqdarıdır:
N
x
=
T
h
t
x
Burada, t
x
– avadanlıq vahidinə xidmət üçün müəyyən olunmuş
vaxt normasıdır, saat.
Say norması müəyyən işin yerinə yetirilməsi üçün zəruri olan
peşə-ixtisas işçilərin sayını müəyyən edir.
Tapşırıqların normalaşdırılması müəyyən müddət ərzində briqada
tərəfindən yerinə yetirilməli olan zəruri çeşid və həcmdə işləri müəy-
yən edir.
darəolunma norması bir rəhbərə bilavasitə tabe olan işçilərin
sayını müəyyən edir.
stehsal firmasında əmək normaları ayrı-ayrı əməliyyatlar (əmə-
liyyat norması) və ya qarşılıqlı əlaqəli əməliyyatlar qrupu (iriləşdiril-
miş, kompleks normalar) üzrə müəyyən olunur.
Beləliklə, firmada istehsalın səmərəli təşkili üçün əmək prosesinin
müxtəlif tərəflərini əks etdirən əmək normalarından istifadə olunur.
Firma və müəssisədə əmək normalarının müəyyən edilməsində
analitik-hesablama metodundan istifadə olunur. Bu metod əmək
normalarının əmək normativləri və müəyyən qaydalardan istifadə
etməklə hesablanmasını nəzərdə tutur. Əmək normalarının bu metod-
la müəyyən edilməsi hər dəfə xronometraja və iş günün fotoqrafiyası
kimi əmək tutumlu bir işə müraciət etməməyə imkan verir. Əmək
məsrəfi normaları əməliyyatın istehsalda tətbiq olunmasından əvvəl
müəyyən edilir və bu hal normaların hesablanmasına çəkilən xərcləri
xeyli ixtisar etməyə imkan yaradır. Əmək normativləri avadanlığın
materialı emal rejimi və məhsuldarlığı normativlərindən, işin müxtə-
lif elementlərinin yerinə yetirilməsinə vaxt məsrəfi normativlərindən
və habelə bir fəhlənin və ya birqadanının bir avadanlığa xidmətə sərf
etdiyi əmək məsrəfi normativlərindən ibarət olur.
Əmək normalarının müəyyən edilməsinin analitik-tədqiqat me-
todu müşahidə yolu ilə iş vaxt sərfinin öyrənilməsinə əsaslanır və
Telman Huseynov
162
özündə: a) bilavasitə iş vaxtı sərfinin həcminin ölçülməsini (xrono-
metraj və iş gününün fotoqrafiyası) və b) ani müşahidə yolu ilə iş gü-
nünün fotoqrafiyasını birləşdirir.
Xronometraj – fəhlənin hər hansı əməliyyatın icrasına iş
vaxtı sərfinin öyrənilməsi metodudur. Əmək norması bu metodla
müəyyən edildikdə əməliyyatın daima təkrarlanan əl əməyi və maşın-
əl əməyi ilə yerinə yetirilən elementlərinə iş vaxtı sərfinin ölçülməsi
yolu ilə həyata keçirilir və bunun əsasında əmək normaları müəy-
yən edilir. Bu metoddan, əsasən, iri seriyalı və kütləvi istehsalda
tətbiq ediləcək normaların işlənib hazırlanmasında və analitik-he-
sablama yolu ilə müəyyən olunmuş normaların yoxlanmasında isti-
fadə edilir.
ş
gününün fotoqrafiyası – bütünlükdə iş növbəsi və ya onun
bir hissəsi ərzində iş vaxtı məsrəflərinin (əsas, köməkçi və s.) öy-
rənilməsi məqsədilə həyata keçirilən müşahidə növüdür. ş günü-
nün fotoqrafiyasından məqsəd iş vaxtı itkilərinin və onu doğuran
səbəblərin aşkar edilməsi, iş vaxtı itkilərinin aradan qaldırılması və
ya onun qarşısının alınması üçün tədbirlərin işlənib hazırlanması, iş-
çilərin zəruri sayı və vaxt normativlərinin müəyyən edilməsi üçün
lazım olan məlumatların əldə edilməsidir.
Ani (bir də fə lik) müş ahidə metodu sə rf edilə cə k iş vaxtının
kə miyyə tini bilavasitə iş vaxtı sə rfini ölçmə də n müə yyə n etmə yə
imkan verir. Bu metod çoxlu sayda obyektlər müşahidə edildikdə
tətbiq edilir. Metod ehtimal nəzəriyyəsinin müddəalarından istifadə
edilməsinə əsaslanır və onun məzmunu isə birbaşa ölçmələr zamanı
vaxtın mütəmadi qeyd olunmasının (adi fotoqrafiya) müşahidə edilən
anların (məqamların)uçota alınması ilə əvəz edilməsindən ibarətdir.
Əldə olunmuş nəticələr (məlumatlar) elementlər üzrə iş vaxtı məs-
rəflərinin xüsusi çəkisini və mütləq kəmiyyətini müəyyən etməyə im-
kan verir.
Əksər normativlərin hesablanması üçün xronometrajdan və iş
gününün fotoqrafiyasından istifadə edilir. Deməli, analitik-tədqiqat
metodu ə mə yin normalaş dırılması üçün baza rolunu oynayır və
analitik-hesablama metoduna nisbə tə n daha mötə bə rdir.
Beləliklə, firmada əmək məhsuldarlığının düzgün ölçülməsi və
istehsalın səmərəli təşkili üçün əmək prosesinin müxtəlif tərəflərini
Fəsil 7. Firmada əmək resursları, əmək məhsuldarlığı və əmək haqqı
163
əks etdirən əmək normalarından istifadə edilir və bu işlərin keyfiy-
yəti həmin normaların dəqiqliyindən bilavasitə asılı olur.
6. Ə mə k haqqının mahiyyə ti və ə hə miyyə ti
Ə
mək haqqı işçiyə özünün maddi və mənəvi ehtiyaclarını
ödə mə k üçün ə mə yinin kə miyyə ti, daha doğ rusu, onun iş qüvvə -
sinin də yə ri və keyfiyyə ti müqabilində ictimai mə hsuldan ayrılan
və pul ifadə sində verilə n hissə dir.
Firmada əmək haqqının təşkili prinsipinin əsasında iş qüvvəsinin
dəyəri və əməyin keyfiyyəti dayandığından, o hər bir işçinin şəxsi
marağı ilə ictimai istehsalın inkişaf etdirilməsindəki dövlət və habelə
sahibkarın maraqlarını uzlaşdırmağa imkan yaradır.
Bazar münasibətləri şəraitində fəaliyyət göstərən müəssisə-
lərdə əmək haqqının düzgün müəyyən olunması, həm muzdlu
fəhlənin əməyinin ədalətli qiymətləndirilməsi və həm də sahib-
karın iqtisadi maraqlarının təmin olunması baxımından çox
vacibdir.
Fəhlənin əmək haqının onun əməyinin keyfiyyəti (mürəkkəbliyi)
və kəmiyyətinə görə (istehsal norması ilə) müəyyən edilməsi işçinin
ona qarşı ədalətli münasibət göstərilməsinə dair imicin formalaşması-
na səbəb olur. Yalnız bu halda iş qüvvəsinə tələblə təklif arasında ta-
razlaşma baş verə bilər. Əgər müəssisənin iş qüvvəsinə tələbi azdırsa –
təklif edilən əmək haqqının səviyyəsi aşağıdırsa – belə müəssisəyə iş
qüvvəsindən təklif də az olur. Təklif olunan əmək haqqının artırılma-
sı ilə iş qüvvəsinə tələb arasındakı kəmiyyət nisbəti bərabərləşdiyi
halda, başqa şərtlərin dəyişilməz qaldığı şəraitdə, fəhlənin öz iş yeri-
ni tərk etməsi ehtimalı da minimum səviyyəyə düşür.
Kəmiyyətcə çox və keyfiyyətcə yaxşı əmək yüksək əmək haqqı-
na layiq bilinməlidir. Yüksək ixtisas dərəcəsinə malik olan əmək cə-
miyyətə yüksək keyfiyyətli və çox miqdarda maddi nemət verdiyindən
yüksək səviyyədə də mükafatlandırılmalıdır, daha doğrusu, ixtisas sa-
hibinə yüksək əmək haqqı verilməlidir. Bu məsələlərdə səhvə yol ve-
rilərsə, bundan yalnız istehsalın iqtisadiyyatı ziyan çəkə bilər.
Ə
mək haqqı işçilərin sosial həyatının ən önəmli ''indikatoru''
olduğ undan onu müə yyə n edə n prinsip və amillə r elmi ə saslara
söykə nmə lidir.
Dostları ilə paylaş: |