94
bədbəxt ailənin faciəli taleyi elə təsiredici qaydada təsvir olunur ki, hadisələrin
detektiv xətti arxa planda qalır.
Müasir yapon nəsri köhnə ənənələrin təsiri altında bütünlüklə qalmasa da,
bu əsərlərdə məhz doğma xalqa xas olan ruh, cəmiyyətin problemlərinin hərtərəfli
təhlili, psixoloji analiz aparıcı rol oynayır. Ədəbiyyatın başlıca ifadə vasitəsi olan
metaforalar yapon nəsrində çox güclüdür, dəqiq tapılmış təşbihlər isə yalnız bədii
təsir gücünün xeyli artmasına kömək edir.
Bir vaxtlar oxucular arasında çox populyar olan Abe Kobonun «Qumlarda
yaşayan qadın» romanı sürrealist aləmin dəhşətlərini, insanın azadlıqdan məhrum
edilib, cansıxıcı və məhvedici məkana məhkum edilməsi, belə şəraitə düşmüş
adamların iztirablarını tükürpədici səhnələrlə canlandırır. Əsərdə realizmlə
fantastika aləminin elementlərinin vəhdəti qeyri-adi təsir gücünə yiyələnir.
Yaponiyanın tarixi, dünyaya açılması, daha doğru deyilsə, yaponların
dünyanı özləri üçün açması barədəki kitablar bu ölkənin və xalqın keçdiyi yol
barədə geniş məlumat verir. Uzun müddət ərzində ətraf dünyadan təcrid olunmuş
qaydada yaşamağa üstünlük verən yaponlar, hələ qədim zamandan öz
sivilizasiyalarını yaratmışdılar. Onların seçdiyi izolyasiya yolunun mənfi cəhətləri
ilə yanaşı, müsbət tərəfi ondan ibarətdir ki, bu sivilizasiya, həmin xalqın
mədəniyyəti demək olar ki, yad təsirlərə məruz qalmadan öz bakirə təmizliyini
qoruyub saxlaya bilmişdi. Xalqın əxlaq prinsiplərinin formalaşmasında və qorunub
saxlanmasında təcrid olunma şəklində yaşamaq olduqca böyük rol oynayır, bu
sahədə qədim yaponlar adını belə eşitmədikləri Sparta çarı və bu ölkənin ilk qanun
yaradıcısı olan Likurqun təlimlərinə spartalılardan da artıq dərəcədə əməl
etmişdilər.
Əlbəttə, bu işdə ölkənin adalarda yerləşməsi də az rol oynamamışdı.
Yaponlar qonşuluqdakı materikdə yaşayan çinlilərin mədəniyyətindən çox şeyi əxz
etmişdilər, lakin onlar sadəcə təqlidçi kimi deyil, götürdükləri hər şeyə yaradıcılıq,
özününküləşdirmə
prizmasından
yanaşaraq,
onları
xeyli
dəyişdirərək
doğmalaşdırmışdılar. Bu xalq qonşuluqda yerləşən Koreyanın və Çinin ərazilərini
işğal etmək üçün müharibələr aparsa da, özü heç vaxt real cizgilər almağa
müvəffəq olan təcavüz həmlələrinə məruz qalmamışdı. Yalnız 1274-cü və 1281-ci
illərdə Çində öz sülaləsini yaradan Monqol xanı Xubilay xan Yaponiyanı işğal
etməyə cəhd göstərsə də, hər iki dəfə uğursuzluğa uğramışdı. Monqol işğalçılarının
təhlükəsindən qurtulmaqda yaponlara «İlahi Külək» - «Kamikadze» adlandırdıqları
tayfun xeyli köməklik göstərmiş, monqolların nəhəng donanmalarını darmadağın
etmişdi. Lakin bu o demək deyildir ki, yapon qan tökülməsini, müharibələrin nə
olduğunu bilmirdi, ölkədə iri torpaq sahibləri olan daymyolar bir-birinə elə
etimadsızlıqla, elə düşmənçiliklə yanaşırdılar ki, əhali xarici düşməndən
qorxmadığı halda öz həmvətənlərindən qorxurdu.
Yaponlar yalnız tarixdə ilk dəfə 1945-ci ildə yadelli xalqlar tərəfindən
məğlubiyyətə uğramışdı. İkinci Dünya müharibəsində Asiyanın xeyli hissəsinə
hökmranlıq etmək eşqinə düşən yapon militarizmi müharibənin Sakit okean
teatrında Birləşmiş Ştatların ağır zərbəsinə məruz qalmış və Yaponiya qeyd-şərtsiz
sülh müqaviləsini imzalamağa məcbur edilmişdi. Müharibə həm də imperator
95
Hirohitonun özünün mifik ilahiliyindən imtina etməsi ilə nəticələndi. Müharibədən
sonra ABŞ-ın göstərdiyi maddi və siyasi yardım hesabına Yaponiya dövləti
dirçəlməyə başladı, onun yeni konstitusiyası ölkədə demokratik cəmiyyət
qurulmasına yol açdı. Müharibənin yaralarını qısa müddətdə sağaltdıqdan sonra,
Yaponiya böyük inkişaf və tərəqqi yoluna qədəm basdı, 1960-cı illərdə isə ölkənin
sənayesinin nəhəng inkişaf sürətinə qiymətdən yaranan «yapon möcüzəsi»
barədəki həqiqətə tam uyğun olan ideya bütün dünyaya yayıldı.
Yaponiyanın tarixinin öyrənilməsi ölkədə Meyci bərpasına qədər altı əsr
ərzində hakimiyyəti ələ keçirmiş şoqunat üsul-idarəsinə də marağı artırır. Balzakın
sözlərinə istinad edərək demək olar ki, bəzən bədii əsərlər öz təsvir gücü ilə neçə-
neçə tarixi kitabları kölgədə qoyub, tədqiq olunan, daha doğrusu, təsvir olunan
dövr haqqında oxucuya daha əhatəli məlumat verə bilir. Bu nöqteyi nəzərdən
mərhum amerikan yazıçısı Ceyms Klavellin «Şoqun» romanı (rus dilində
«syoqun» kimi səslənir) 1600-cü ildə Yaponiyada baş vermiş hadisələri
canlandırmaqla, təsadüfən bu ölkəyə düşmüş ingilis dənizçisinin macəraları
əsasında insan talelərini, hakimiyyət uğrunda gedən ölüm-dirim mübarizəsini,
coşan ehtirasları təsvir edir. Ölkədə daymyolar arasında addımbaşı çıxan
münaqişələrə samurayların cəlb edilməsi, hakimiyyət uğrunda arası kəsilməyən
toqquşmalar daim, müasir dillə desək, elektrikləşdirilmiş mühit yaradır. Bunların
fonunda müəllif ölkədə hakim kəsilən İerarxiya qaydalarını və prinsiplərini təsirli
səhnələrlə açıb göstərir.
Həmin əsər əsasında 1980-ci ildə Hollivudda yazıçının öz prodüserliyi ilə
eyni adlı film çəkilmişdi və filmdə məşhur amerikan aktyoru Riçard Çemberlenlə
birlikdə tanınmış yapon sənətkarları da iştirak edirdi. Öz növbəsində yaponlar
filmdə nümayiş etdirilən orta əsr mühitinin yaradılması üçün lazım gələn hər şeyi
etmişdilər. Ona görə də çoxseriyalı film də olduqca maraqlı alınmışdı. Bu
yaxınlarda fransız kanalında nümayiş etdirilən bu ekran əsərini ikinci dəfə
gördükdə kitabı oxumaq həvəsim artdı və yalnız İnternetin köməyi ilə onunla
orijinalda tanış olmaq imkanı qazandım.
Bundan əvvəl
mən həmin yazıçının «Tay-Pen.
Honkonq
haqqında
roman»ını oxumuşdum. Kitabda Tiryək müharibəsindən sonra Çin imperatorunun
Honkonq buxtasının ingilislərə verməsi və bu liman şəhərinin yaranıb, inkişaf
etməsi geniş təsvir olunur. Bu cəhət də müəllifin başqa əsərinə marağımı artıran
amilə çevrilmişdi.
Yeni kitab isə XVII əsrin əvvəlindəki Yaponiya barədə geniş məlumat
verməklə, əslində bu ölkə həyatının rəngarəng panoramını yaratmağa müvəffəq
olmuşdur.
Əsərin qəhrəmanı, «Erazm» adlı holland gəmisində şturman işləyən və uzun
müddət okeanlarda üzdüyündən sifəti köhnə palıd rəngində olan ingillis Con
Bləksorn naməlum ölkəyə gəlib düşdükdən sonra, onun həyatla ölüm arasındakı
ardı kəsilməyən mübarizəsi daha real cizgilər almağa başlayır. Onlar Atlantik
okeanında üzərkən ölümcül təhlükə gözlədikləri ispan gəmilərinin hücumundan
qorunmaq üçün Magellan boğazından keçib, Sakit okeanla Honsyu adasındakı
daymyo Toronaqanın paytaxtı olan Edo şəhərindən yüz mil aralıda olan Anciro
Dostları ilə paylaş: |