86
30 km-
ə qədərki hündürlükdə baş vermişdir ki, burada
ad
ətən ozonun konsentrasiyası ən yüksəkdir. Qeyd etmək
lazımdır ki, XFK-nın ozon qatına təsiri, cənub qütbü
ətrafında, çox soyuq təcrid olunuş hava kütləsinin yaratdığı
nadir meteoroloji
şəraitin yarandığı bölgədə güclənir.
Antarktida üz
ərində ozon qatının ən çox tükənməsi
sentyabr-oktyabr
aylarında olur: noyabr ayından sonra isə
ozon
qatının qalınlığı mütəmadi artır. Antarktida üzərində
maksimum ozon 1985-ci ild
ə qeydə alınılb. O vaxtdan onun
miqdarı az artmışıdr.
Şimali Avropada ozon «dəliyi» cənub zonasına nisbətən
kiçikdir, tam
aydın hiss olunur və ozonun qarışığının
azalması xeyli zəif gedirdi. 1987-ci ildə BMT-nin üzvi olan
– 23 s
ənaye ölkəsi, o cümlədən keçmiş SSRİ freon istehsa-
lını azaltmaq (feronlarla refrijiratorlar, kondisionerlər, soyu-
ducular v
ə aerozol balonları doldurulur), onun tərkibini xlor
olmayan maddd
ələrlə əvəz etmək razılaşdırılmışdır.
N
əzəriyyələrdən birinə əsasən, karbonun artdığı sürətlə-
n
ən fotosintez prosesində bitkilər və planktonlar tərəfindən
m
ənimsənilir ki, bunun nəticəsində xeyli CO
2
toplanmasına
s
əbəb olur. Əgər bu belədirsə, onda meşələrin karbon
qazının qarşısının alınmasındakı rolu aydın olar və meşə
qırılması, məhv edilməsi çox böyük təhlükə kəsb edir. ABŞ-
ın Okric milli laboratoriyasında Q.Merlandın hesablanma-
sına əsasən, hər il qazıntı yanacaqlarının yandırılması
n
əticəsində atmosferə atılan 5 milyard ton CO
2
-nun
udulması üçün Avstraliyanın ərazisinə bərabər sahədə me-
şələrin salınmasını tələb edir.
Ozonun ölçülm
əsi. Ozon qatının miqdarını Dobson vahi-
di il
ə ölçürlər. Oturacağanın sahəsi 1 sm
2
olan vertikal
sütunda normal t
əzyiq və temperaturda olan ozonun miqdarı
300 Dobson vahidin
ə bərabərdir. Yer kürəsində ozonun orta
miqdarı təxminən 300 Dobson vahididir. Müxtəlif coğrafi
87
sah
ələrdə onun qiyməti 230-500 arasında dəyişir.
Ozon t
əbəqəsinin müşahidəsi ilə müntəzəm olaraq ABŞ-
ın Milli Aeronavtika və Kosmos Akademiyası – NASA,
WHO, Kanada, Böyük Britaniya, Yeni
Zellandiyanın və s.
ölk
ələrin çoxsaylı təşkilatları məşğul olurlar. Antarktida üzə-
rind
ə 1979-cu ildən 2000-ci ilə qədər bu ozon «dəliyinin»
sah
əsinin dəyişməsi qrafiki Yeni Zellandiyanın Milli Su və
Atmosferin T
ədqiqi İnstitutunun nəticələri əsasında veril-
mişdir. Şimal yarımkürəsi üzərində də ozon qatının müşa-
hid
ə edilən nazilməsi bəzi meteoroloji amillər sayəsində ge-
niş «deşiklərin» olmasına baxmayaraq, Antarktida bölgəsin-
d
ən az narahatlıq doğurmur. Avropanın bir neçə şimal ölkə-
l
əri, Rusiyanın şimal bölgələri artıq ozonun az olduğu sa-
h
ələrə aiddir. Bunu ABŞ-ın Florida Universitetinin araşdır-
ma
ları daha aydın göstərir.
Ozon
qatının azalması respublikamızda normaya uyğun-
dur. Antarktida, Arktika, ekvatorla Qrinviç x
ətlərinin kəsiş-
m
əsində 1-18 sentyabr 2000-ci il müddətində ozonun miqda-
rının dəyişməsi ABŞ-ın Milli Aeronavtika və Kosmos Aka-
demiyasının (NASA) aldığı nəticələrdə əyani görünür.
Ozon
qatının dağılmasında iştirak edən amillər – səsdən
sür
ətli təyyarələrdən havaya atılan qazlar, freonlar, gübrələr,
vulkan püskürm
ələri və s. 1928-ci ildə «General Motors»
şirkətinin amerikalı kimyaçısı Tomas Midqli freonları icad
etmişdir. Freonlar hallogena-ilkanlarder və ya xlor flüorkar-
bohidrogen birl
əşmələridir. Freonların 40-dan çox növü var.
R
əngsiz, iysiz, qaz və ya maye şəklində olur. Freon yüksək
temperaturda z
əhərli maddəyə fosgenə (COCl
2
) çevrilir.
Fosgen dünya müharib
əsində kimyəvi silah kimi istifadə
edilmişdir.
Ozon
qatı az olan ərazilərdəki bütün ekosistemlərdə mən-
fiy
ə doğru dəyişmə, bitkilərin boy artımının, məhsuldarlı-
ğının, qida dəyərlərinin aşağı enməsi gözlənilir.
88
VIII
FƏSİL
QLOBAL
SƏHRALAŞMA PROBLEMLƏRİ
8.1. S
əhralaşma prosesi
Müasir dövrün
ən qlobal beynəlxalq ekoloji problemlə-
rind
ən biri fəlakətli quraqlıqların çoxalması və bunun
n
əticəsində ərzaq və yem bitkilərinin məhsuldarılığının kəs-
kin
azalması ilə nəticələnən yer səthinin səhralaşma mərhə-
l
əsinə keçməsidir. Bununla əlaqədar əsaslandırılmış təhlükə
yaranır: gələcəkdə insanları nə gözləyir? Belə ki, Yer kürəsi
bizim Gün
əş sistemində içməli və minerallaşmış su ehtiyat-
larına malik yeganə planetdir.
Yerin tarixind
ə susuz səhraların ərazisinin sürətlə azal-
ması dövrləri olmuşdur. Həmçinin, quraqlıq arid ərazilərin
genişləndiyi dövrlər də olmuşdur.
S
əhralaşma dedikdə daha geniş mənada yerin bioloji po-
tensia
lının azalması və ya məhv edilməsi, antropogen fəaliy-
y
ət və iqlim dəyişməsi nəticəsində yer üstü ekosistemlərin
tük
ənməsi nəzərdə tutulur. BMT ekspertləri səhralaşma pro-
sesl
ərini və onun yayılmasının ekoloji situasiyalarının pis-
l
əşməsi kimi qiymətləndirir, qeyd edirlər ki bu proses nəticə-
sind
ə quraq, yarımquraq ərazilərin məhsuldarlığı səhra
s
əviyyəsinə kimi enir. Bu proses əsasən tədriclə gedir.
Aridl
əşmə prosesi səhralaşmanın ilkin mərhələlərindən
biridir.
S
əhralaşma qlobal miqyasda təzahür edən ekoloji proses
olub, mü
əyyən dövrlər ərzində landşaftın o, cümlədən torpaq
örtüyünün bioloji m
əhsuldarlığının azalması ilə nəticələnən
prosesdir. Bu proses Yer kür
əsinin arid, subarid və qismən
d
ə subhumid ekosistemlərinin, həmçinin torpaq örtüyünün
sür
ətli deqradasiyasına səbəb olur. Q.S.Məmmədova və
Dostları ilə paylaş: |